Δάσκαλε που δίδασκες....

Επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια.

   Παρ' όλα αυτά -θες με λίγα, θες με πολλά λόγια- η φτώχεια έρχεται. Μας την εξασφαλίζει η ανευθυνότητα του "Αλέξη του Τσίπρα" και του "τσούρμου" του. Αυτός ο ερασιτεχνικός θίασος  της... "διά πρώτη φορά αριστερά" που ανέλαβε εργολαβικά την καταστροφή της χώρας. Η παρακολούθηση της πιό πάνω βιντεοσκοπημένης συνέντευξης είναι χαρακτηριστική της... συνέπειας και εντιμότητος του ανθρώπου. 
   Αλλάζοντας ονόματα, αλλά διατηρώντας τίτλους κι αξιώματα, προκύπτει ανάγλυφα πως η Ιστορία, όταν δεν διδάσκει, επαναλαμβάνεται! Η πρώτη, κωμικοτραγική φιγούρα δεν πέτυχε την διάλυση της Ελλάδος και πνίγηκε ήδη στην αφάνεια και τη χλεύη. Το τραγικό του κακέκτυπο, όμως, το πέτυχε. Και μάλιστα με πολύ εύκολο τρόπο! 

    Δυστυχώς, ο Θεός που προστάτευε διαχρονικά την Ελλάδα φαίνεται πως τελικά μας βαρέθηκε και μας σιχάθηκε. Αφού μέχρι και στο ποδόσφαιρο -από πρωταθλητές Ευρώπης- μας άφησε στην κατάντια να χάσουμε, και μάλιστα δύο φορές, από τα Νησιά Φερόες!

   Εκείνο που δεν μπορώ να καταλάβω -ποτέ μου δεν το κατάλαβα- είναι το πως γίνεται ένας λαός -αγράμματες κυράτσες με τσεμπέρι, ανώριμα παιδάρια, ανεπρόκοποι, αποτυχημένοι και κομπλεξικοί γέροι που μισούν την κοινωνία, ανήμποροι να χωρίσουν δυό γαϊδουριών άχερα-  αφήνεται να καθορίζουν την μοίρα του τόσο επιπόλαια. Και φανατιζόμενος από διαβολική προπαγάνδα να βαδίζει... περήφανα στην αυτοχειρία του! 

   Η άμεση δημοκρατία των δημοψηφισμάτων προϋποθέτει ωριμότητα, μόρφωση, κουλτούρα, σοβαρότητα και περίσκεψη. Όχι βουρ πίσω από κενά και ύποπτης σκοπιμότητος παραπλανητικά συνθήματα λαοπλάνων δημαγωγών. Γι' αυτό και η δημοκρατία ασκείται αντιπροσωπευτικά, δι' εκλογής αντιπροσώπων. Αυτοί -υποτίθεται- πως κάτι περισσότερο σκαμπάζουν από το κάθε ξύλο απελέκητο που αντιπροσωπεύουν και μπορούν -κατά τεκμήριον- ν' αποφασίζουν καλύτερα γιά το κοινό συμφέρον. Βέβαια, στον τόπο που ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα, κι αυτό καταφέραμε να το ξεφτιλίσουμε, ως σύστημα. Αρκεί να ρίξουμε μιά ματιά στο πάνελ των... τριακοσίων που μας εκφράζουν, σήμερα, ως λαό και αποφασίζουν γιά το... καλό και τη μοίρα μας.

   Οι πραγματικά μεγάλοι ηγέτες δεν κρύβονται πίσω από τον λαό, στον οποίο φορτώνουν τις ευθύνες, αλλά βγαίνουν μπροστά, ιδίως στα ζόρια. Τον παίρνουν απ' το χέρι και τον οδηγούν με διορατικότητα κι ευθικρισία στον σωστό δρόμο. Το κρυφτούλι με την ευθύνη το παίζουν τα μικρομέγαλα μορμολύκια όταν σφίξουν οι....! 

   Μεγάλος υπήρξε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής που μας "γράπωσε" και με το τεράστιο ειδικό του βάρος μας "έχωσε" στο κλαμπ της ανεπτυγμένης Ευρώπης. Παρά τις αντιρρήσεις των μετέπειτα εταίρων, στους οποίους επεβλήθη κατά κράτος λόγω κύρους, και την μικρότητα του άλλου -τότε- πράσινου θρασιμιού που ζητούσε... δημοψήφισμα και ακύρωση της ένταξης. Δυστυχώς, ο Δεκαπενταετής πλοίαρχος που ανοήτως και επιπολαίως επιλέξαμε γιά να φέρει... ελπίδα, αποδεικνύεται όχι μόνο μικρός, αλλά σπιθαμιαίος. Έτσι, "δειλός, μοιραίος και άβουλος", μας σέρνει σ' ένα χορό Ζαλόγγου, στον οποίον όμως θα πέσουμε μόνον εμείς. Ο ίδιος και οι διάφοροι Μαδράδες, Βαλαβάνηδες, Τσακαλώτοι και Καϋμένοι, έχουν καλά και ανεξέλεγκτα κρυμμένη τη μπάζα τους στα ασφαλή λιμάνια των μη ελληνικών θαλασσών. 

   Εμπρός λοιπόν, "περήφανα" κι "αξιοπρεπή" κορόϊδα, πέστε την επόμενη Κυριακή, σαν τα μαραπούντα στο ποτάμι, γιά να περάσουν πάνω από τα πτώματά σας οι επιτήδειοι εραστές της δραχμής. Όπως, π.χ. ο γιός του σανοπώλη και ο πρώην "αυριανός" που τώρα... "κοντράρει", ώστε σε λίγο να φέρουν τα ευρουδάκια τους -πολλαπλασιασμένα- και να καθαρίσουν οφειλές και ανομίες μ' ένα πιάτο φακές!