Οι επερχόμενες εκλογές. Νόημα και σκοπιμότητες.

Και τώρα, "μπρος γκρεμός και πίσω ρέμα". Ή, όπως στρώσεις θα κοιμηθείς!

Το σκληροτράχηλο Athens group

... και η... μικρή Πετούνια!

   Το κυβερνητικό μας σχήμα -«αριστερό τσούρμο», κατά τον αυτοπροσδιορισμό του- που χάριν δυστυχούς συγκυρίας και κακής μας τύχης πήρε «τιμόνι» στην χειρότερη δυνατή στιγμή της Ελληνικής Ιστορίας, από εποχής Παλιγγενεσίας και εντεύθεν, μοιάζει πλέον με παραφουσκωμένο μπαλόνι λίγο πριν σκάσει. 

   Ήρθε συγκυριακά στην εξουσία, εκμεταλλευόμενο την κρίση που δημιούργησε ένας τριακονταετής ανταγωνισμός των αστικών κομμάτων στην φαυλότητα, τη σπατάλη και την διαπλοκή. Κάτι που διαιώνιζε, σκυταλοδρομιακά, την μονοπώληση της εξουσίας από ένα αμαρτωλό κομματικό δίπολο, με άμεση συνυπευθυνότητα μιάς νεοπλουτίστικης νοοτροπίας και συμπεριφοράς του λαού. Δέλεαρ το κοινό «βόλεμα» και αιχμή του δόρατος ο αδηφάγος συνδικαλισμός. Έτσι πήγε στο βρόντο η γιγαντιαία προσπάθεια του Κωνσταντίνου Καραμανλή να αλλάξει τη μοίρα της -βαθιά ανατολίτικης ψυχοσύνθεσης- ελληνικής κοινωνίας σε σύγχρονη, δυτικού χαρακτήρα. Η μικροκομπίνα, η ευτελής συναλλαγή, το λάδωμα, τα σκουπίδια στο δρόμο και το «’ντάξει μωρέ», μαζί με τον αφειδή δανεισμό προς εξυπηρέτηση της καταναλωτικής κραιπάλης έφεραν λαό και χώρα -ηθικά και υλικά- ταπί με ταπί, αφού κατασπαταλήθηκαν εκατοντάδες επιχορηγήσεων και δανεικών δις, στον βωμό της διαιώνισης του αμαρτωλού και φαύλου καθεστώτος της διαπλοκής και κατακρεουργήθηκαν όλες οι πιθανότητες ομαλής οικονομικής, διοικητικής και πολιτισμικής ανάπτυξης της χώρας. Έτσι, μοιραία και αναπόφευκτα, μπήκαμε στην εντατική των «μνημονίων», με την ίδια όμως κουτοπόνηρη τακτική.

   Ο Χαζογιωργάκης γαρ, αποφάσισε -τίρα, βίρα- ένεκα πανικού από την επερχόμενη «μετωπική» και με ασύγνωστη προχειρότητα υπέγραψε αδιάβαστους όρους αποδοχής και ό,τι του σερβίριζαν. Ακολούθησαν τα μισόλογα στην δικαιολόγηση της υπαγωγής μας στο «μνημόνιο» και, τέλος, ο κλεφτοπόλεμος γιά την μονομερή εφαρμογή του. Δηλαδή στο «πάρε» τη δόση πρώτοι, αλλά στην εφαρμογή των όρων… πριτς!  Αυτό το συνεχές κρυφτούλι με τις υποχρεώσεις μας, γιγαντωμένο σήμερα από την πρυτανεία του λαϊκισμού και της δημαγωγίας, ενθαρρύνει τους χαχόλους -γενικώς και ανεξαρτήτως ιδεολογίας- να ξεσηκώνονται και να απαιτούν τσαμπουκαλίδικα και περήφανα, το… δίκιο τους! Δηλαδή τη συνέχιση της… τρα-λα-λά μακάριας διαβίωσης, στη βάση της αρχής της «ήσσονος προσπάθειας», της μηδενικής παραγωγής και των αυτοδιαχειριζόμενων δανεικών των… κουτόφραγκων, ως εσαεί και μόνιμη αντιπαροχή των… φώτων του πολιτισμού που τους δώσαμε κάποτε, («όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες…. κ.λπ., κ.λπ.»), και της υποχρεωτικής, αλλά περίεργα ερμηνευόμενης, αλληλεγγύης. («Δούλεψε εσύ και δώσ’ μου εμένα δανεικά, γιά να μην γίνω… Βουλγαρία»!). 

   Ο  ΣΥΡΙΖΑ, διαπρεπής στη δημαγωγία και τον λαϊκισμό και συνεπής στη λογική του… «να τρουπώσουμε πρώτα και μετά… βλέπουμε», με άριστη επικοινωνιακή πολιτική και στείρα μονότονη άρνηση, δεν άφησε να «στάξει» κάτω τίποτα. Εκμεταλλεύτηκε κάθε μικρόνοια, αφέλεια, ευπιστία, κόπωση και αγανάκτηση των πολιτών, αλλά και τον γνωστό 3Μ/σμό, (μιζέρια, μοχθηρία, μίσος), που κουβαλούν οι αθεράπευτα συμπλεγματικοί εξ ημών, και παραμυθιάζοντας τους πάντες υφάρπαξε την εξουσία. Όλοι αυτοί έχαψαν το δόλωμα πως ο Σαλιάρης, ο Πόρκυ και ο βλοσυρός Λαφαζάνιν και οι άλλοι αστέρες του… «ελληνοκομμουνισμού», διαθέτουν εκείνη την αδάμαστη θέληση και δύναμη, αλλά και το μαγικό ραβδί που θα δάμαζε τους κακούς Ευρωπαίους τοκογλύφους, αλλάζοντας τη μοίρα της Ελλάδος, της Ευρώπης και της… Πλάσης ολάκερης!

   Όπως όμως αποδεικνύεται περίτρανα, οι μαθητευόμενοι μάγοι της πολιτικής και ατζαμήδες μπαστουνόβλαχοι της διπλωματίας, κατάφεραν μέσα σε λίγους μήνες να τα κάνουν παντού σκ...! Το μόνο που πέτυχαν είναι να κόψουν ένα Ν κι ένα Ι από την ελληνική τηλεόραση και να επαναπροσλάβουν (?) τριακόσιες καθαρίστριες. Από την άλλη, κατάφεραν -περί κατορθώματος πρόκειται- με ασυναρτησίες, ασυνέπειες, ασάφειες και απρέπειες, να συσπειρώσουν όλους τους πολιτισμένους λαούς και τις ηγεσίες τους, εναντίον μας. Ακόμη και όσους, πριν, διέκειντο φιλικά σ' εμάς. Εννοείται πλην των λέτσων και ομοϊδεατών τους, που παντού αποτελούν περιθώριο, ενώ εδώ… πλειοψηφία! 

   Και τώρα το ζητούμενο των επαπειλούμενων εκλογών, που αποτελεί την ύστατη, μεγαλύτερη και καταστροφικότερη μπλόφα-κομπίνα της… διά «πρώτη φορά αριστεράς». Με τις εκλογές  αυτές, ουσιαστικά θα ζητήσουν από το λαό να τους δώσει ο ίδιος το σκοινί απαγχονισμού του! Και ο ευφυέστερος λαός του κόσμου θα το… κάνει! Και μάλιστα υπερήφανα! Γιατί ξαναψηφίζοντας, όπως φαίνεται από τις δημοσκοπήσεις, άκριτα και απερίσκεπτα ΣΥΡΙΖΑ και το γλυκό, πλάνο χαμόγελο του Τσίπρα, ή θα τους δώσουμε εντολή γιά ρήξη, οδηγούμενοι στην έξοδο από το ευρώ και την είσοδο στη εξαθλίωση της ανυπόληπτης δραχμής, ή με εντολή γιά αποδοχή των όρων των δανειστών θα μας κάνουν συνένοχους στην νέα αγριότερη λιτότητα, μέσα στους κόλπους της ευρωζώνης. Αναξιοπρεπείς παρίες, ψωμοζήτουλες και εξαρτημένους δανειόβιους. Σε κάθε περίπτωση όμως ο Τσίπρας θα βγάζει την ουρά του έξω: «Εγώ σας ρώτησα κι εσείς μου είπατε τί να κάνω»!!! Και δεν θα μπορεί να του πει κανείς τίποτα. Δυστυχώς το παιχνίδι χάθηκε τον Ιανουάριο, όταν μπήκαμε στη φάκα. «Μετά την απομάκρυνση από το ταμείο, ουδέν λάθος αναγνωρίζεται»!

   Εννοείται πως το δεύτερο αποτέλεσμα είναι λιγότερο… κακό, αφού αφήνει τουλάχιστον κάποιες ελπίδες ανάκαμψης και διατηρεί ομπρέλα επιβίωσης, κατά το λατινικό “prima vivere e poi filosofare”, και παρακαλώ τα κορδώματα και τα καουμποϋλίκια, με τις περηφάνιες κι αξιοπρέπειες, στην μπάντα. Γιατί «όπου φτωχός κι η μοίρα του». Και ο φτωχός, την μόνη περηφάνια που μπορεί να διεκδικήσει και κατακτήσει είναι στον θάνατο. Στη ζωή… τσού! 

   Όσο γιά τα λεβέντικα εκείνα: «σκίζω τα μνημόνια», «χορεύω τις αγορές» και «αλλάζω την Ευρώπη», ξέρετε που θα τα βάλουμε, αφού πρώτα τα κάνουμε ρολό!

   ΥΓ. Όποιος δεν παρακολούθησε την χθεσινή, τελευταία γιά φέτος, εκπομπή του «Ράδιο Αρβύλα», χάνει. Ας φροντίσει να την δει σε επανάληψη. Πιθανώς οι σεναριογράφοι του να διαβάζουν ORPHEA.