 |
| Προ διαπραγμάτευσης |
Προ μερικών ημερών είχα αναφερθεί στο «γκολ της τιμής» το οποίο
εναγωνίως θα αναζητούσε ο Πρωθυπουργός στις διαπραγματεύσεις, ώστε -ελλείψει άλλης
δυνατότητος- να δείξει κι αυτός κάποια επιτυχία. Κι αυτό δεν μπορούσε να είναι παρά μόνο
κάτι σχετικό με την απομείωση του χρέους. Ήδη, ξεπερνώντας κάθε όριο υποχώρησης στην απελπισία του, αλλά και φαυλότητος στην ανακοίνωση,
ετοιμάζεται να στηριχθεί σε κάποια αμυδρά μισόλογα και αόριστες προφορικές
υποσχέσεις-ευχολόγια γιά κάποια… μελλοντική αντιμετώπιση του θέματος. Και
κάνοντας την ανάγκη φιλοτιμία, θα υψώσει μπαϊράκι θριάμβου την… μεγάλη επιτυχία,
ενώ ο γνωστός επικοινωνιακός του μηχανισμός της απάτης, της διαστρέβλωσης και της
παραπληροφόρησης θα παιανίσει τη σπουδαία επιτυχία!
Στην ουσία τώρα:
- Οι παλιοί «κακοί», όντως
ανεπαρκείς να πολιτευθούν ειλικρινά και έντιμα και να διαχειριστούν με το μάτι
στο μέλλον την εξυγίανση δημοσιονομικών και κρατικού μηχανισμού, με έμφαση
στο ιδιωτικό σκέλος της οικονομίας ώστε να επιτύχουν ανάκαμψη, κατέφευγαν
συνεχώς σε εθελοτυφλίες και κολπάκια, προκειμένου να αποφύγουν αντιλαϊκά μεν,
αναπόφευκτα δε γενναία μέτρα, αποφασιστικής στροφής. Έτσι ξεγελούσαν τους κουτόφραγκους
με διάφορες «κινητικότητες» και άλλες τέτοιες κουταμάρες, που δεν τις χάφτουνν
ούτε χαζοί, (πλην Γιωργάκη), αλλά και την μόνιμη καταφυγή στην γνωστή φορομπηχτική
πολιτική. Με το ξετίναγμα στο άρμεγμα των «ιερών αγελάδων», που αποτελούν οι
μισθωτοί, (όσοι δούλευαν τέλος πάντων), οι συνταξιούχοι, (ακίνητοι στόχοι), τα
αυτοκίνητα, (κινούμενοι), και τέλος στο εντελώς ξέσκισμα της ιερότερης, που
είναι τα ακίνητα. Με κορυφαία αφαίμαξη από τον πλέον ανήθικο φόρο που επιβλήθηκε ποτέ από αστική κυβέρνηση κατά της αστικής
τάξεως, που λέγεται ΕΝΦΙΑ! Αυτή η πολιτική που δεν βοήθησε στην ανάκαμψη της οικονομίας
και έξοδο από την κρίση, αποδοκιμάστηκε
και οι άτολμοι κι ανειλικρινείς εφαρμοστές της καταποντίστηκαν στις εκλογές,
μολονότι εξέφραζαν την λιγότερο κακή επιλογή, έναντι αυτών που τους διαδέχθηκαν.
- Οι νέοι… σωτήρες και
αναμορφωτές της Ευρώπης και του Κόσμου ολάκερου, οι… «καλοί» τωρινοί, ήρθαν
στην εξουσία τάζοντας λαγούς με πετραχήλια στους πάντες και συγκλονιστικές
ανατροπές στον κάθε πικραμένο. (Μέχρι κι εγώ, προς στιγμήν, φαντασιώθηκα πως στις
26 Ιανουαρίου θα ξυπνούσα κι αντί να έχω δίπλα μου την «Ευρυδίκη» θα έβρισκα
την… Σάρον Στόουν!). Ήδη η σκληρή πραγματικότητα αποδεικνύει πως ο συριζαρέικος
χρυσός δεν είναι παρά τενεκές ξεγάνωτος, ελαφρώς πασαλειμμένος με μπρουτζίνα.
Πολλή έπαρση, μεγάλος στόμφος, άπειρη… απειρία, μικρομεγαλισμός, ιταμότητα,
αμορφωσιά, ατζαμοσύνη, αλά -όλα κι όλα- απύθμενο θράσος. Έτσι, πηγαίνοντας γιά
μαλλί - αλογο(Κ)ουράκηδες, να πούμε- προκύψαμε στο τέλος… γλομποΒαρουφάκηδες.
Αλλά -το σωστό να λέγεται- γλυτώνουμε πλέον τις τσατσάρες.
 |
| Μετά την διαπραγμάτευση |
- Όμως, με όλα όσα τρελά συμβαίνουν και όσα παλαβά ακούγονται, διαπιστώνω
τελικά πως διαθέτω ένα αυθεντικά αριστερό DNA, το οποίο ήταν καταχωνιασμένο
μέσα μου και μόλις ανακαλύπτω. Ευτυχώς, ο αγέλαστος χοντρομπαλάς, ο σύντροφος «Μπάστερ Κήτος» έξυσε μύχια χαρακτηριστικά του
και μου το έβγαλε στην επιφάνεια ολόγλυφο. Κάπως σαν ετεροχρονισμένο θαύμα
των λειψάνων της Αγίας Βαρβάρας, (μεγάλη η χάρη Της!). Λατρεύοντας τα μακαρόνια
και συμφωνώντας απόλυτα μαζί του, αποφάσισα, αντί γιά μακαρόνια, να τρώω του
λοιπού χυλοπίτες! Ήδη παράγγειλα κάμποσα κιλά στην φίλη μου Κατερίνα στο
Προκόπι. Χειροποίητες, με αγνά υλικά, μπόλικα αυγά από αλανιάρες κότες και
καθόλου ΦουΠουΆ, που λέει κι ο… Μέντωρ, αποφεύγοντας εντελώς κάθε… delicatessen, όπως αλεύρι, φακές, προϊόντα Μπαρμπα-Στάθη και κατεψυγμένο ψάρι
πανγκάσιος. Γιά λάδι, θα βολεύομαι τζάμπα με αυτό που θα μου βγάζει ο στιφτήρας
της Εφορίας και όσο γιά το γάλα, οι
σταθερές μου απόψεις το θέλουν τροφή μόνο σε μωρά και… φίδια. Άρα, ως μη ανήκων
σ’ αυτές τις μεγάλες κατηγορίες, κατανάλωση και τιμή του με αφήνουν παγερά αδιάφορο.
- Όποιος απορεί γιά την
επερχόμενη καταιγίδα, με στόχο τους… πλούσιους και τον τελικό σκοπό της, ας σκεφτούν
λιγάκι -φέρνοντας στον νού τους τις μορφές του σκοτεινού Λαφαζάνιν, του
λεοντόκαρδου Σαλιάριν, του τέρατος μόρφωσης Λεουτζίκου και του ατσίδα της δραχμής,
εμβριθούς οικονομικού αναλυτού κ. Λαπαδίτσα- και ας διαβάσουν κομματάκι Μαρξ, ή έστω
το «κόκκινο βιβλιαράκι» του Μάο, όπου θα δούν πως κακώς προβληματίζονται. Η
εξόντωση του ιδιωτικού… πλούτου και η εξίσωση των «θρανίων», (αξιότιμος κ. Μπαλντάς),
αποτελεί τον μοναδικό ιδεοληπτικό σκοπό του ΣΥΡΙΖΑ. Κάτω οι… πλούσιοι, κάτω η
ιδιωτική πρωτοβουλία. Ζήτω η πλέμπα, ζήτω η ισοπέδωση!
- Το χειρότερο τώρα. Εφαρμόζοντας την κλασσική τακτική: «η επίθεση
είναι η καλύτερη άμυνα», ολόκληρη η Τενεκεδούπολη της «Κουμουντούρου»
προσπαθεί, με την ίδια λύσσα που διεκδίκησε και πέτυχε την εξουσία -γιά να μας κάνει
σαν τα μούτρα της- να μας πείσει πως αυτοί είναι… καλύτεροι, πέτυχαν τα…
καλύτερα και, εν πάση περιπτώσει, γιά ό,τι κακό μας βρήκε και θα μας βρει ακόμη, φταίνε… οι άλλοι! Ο
Σαμαράς και το… παντοδύναμο λόμπυ του!
Πάντως τα χόρτα παραμένουν στο χαμηλό συντελεστή ΦουΠουΆ και ειδικώς το «κουτόχορτο»
προσφέρεται τζάμπα. Με απλή επίδειξη κάρτας μέλους του ΣΥΡΙΖΑ, ή ετήσιας
συνδρομής στην «Αυγή»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου