Το χρονικό ενός προαναγγελθέντος διαζυγίου

Dr Τζέκιλ και Mr Χάιντ

-Να δεις που κάποτε κι αυτός  ο "'εντιμος συμβιβασμός" θα μας φαντάζει... λουκούμι!

   Το ύφος των διαξιφισμών, των σκληρών ανακοινώσεων με τα φαρμακερά υπονοούμενα και των τελεσιγράφων, στην παρούσα φάση διαπραγματεύσεων -ένθεν κακείθεν- έχουν πλέον περάσει τα όρια της απρέπειας, και διασχίζοντας εκείνα της έκδηλης προσωπικής προσβολής και εχθρότητος, προσεγγίζουν πλέον αυτά της αλητείας. Το ΔΝΤ, καθ’ ημάς, πρόκειται περί… «εγκληματικής οργάνωσης» και η δική μας πλευρά, κατ’ αυτούς, αποτελείται από… «ανήλικα» που καλούνται, σε αυστηρό τόνο, να σοβαρευτούν!  

    Ίσως η εν γένει γραφική χωριάτικη εμφάνιση, η μικρομεγαλίστικη συμπεριφορά, η αναίδεια κόντρα στους κανόνες καλής συμπεριφοράς και η εμφανής τάση εξαπάτησης των κουτόφραγκων, σε συνδυασμό με την ταπεινωτική μεταχείριση των τέως τροϊκανών και νυν… θεσμών, (π.χ. γκαράζ ξενοδοχείων, σε υπνοδωμάτια και ρουφ γκάρντεν συναντήσεις, κ.λπ.), να έχει εξοργίσει την απέναντι πλευρά και να έχει υποβιβάσει στα μάτια της τη σοβαρότητα της ελληνικής κυβέρνησης, με τα καμώματα και τις καινοφανείς, (όσο και κενοφανείς), θεωρίες περί παιγνίων του ασυνάρτητου και ακαταλαβίστικου Dr του ναρκισσισμού, της πλάκας και της συμφοράς. Αποτέλεσμα η φαλκίδευση της φερεγγυότητος και αξιοπιστίας της.   

    Είναι γνωστή, επίσης, η διπλωματική γλώσσα που συνοδεύει ανέκαθεν τις πάσης φύσεως διεθνείς συνομιλίες. Ακόμη και όταν «μέσα» σφάζονται, προς τα «έξω» βγάζουν πάντα χαμόγελα, θερμές χαιρετούρες, αοριστίες με κλισέ ανοησίες με κοινότυπες φράσεις, όπως, λόγου χάρη: «Είχαμε εποικοδομητικές και καρποφόρες συνομιλίες», «ανταλλάξαμε ενδιαφέρουσες απόψεις», «θα εργασθούμε επ’ ωφελεία του κοινού συμφέροντος» και διάφορες τέτοιες αηδίες και τσιριμόνιες, που στην ουσία εννοούν… μιά τρύπα στο νερό!    

   Στην προκειμένη όμως περίπτωση τα λόγια που αντηλλάγησαν είναι τόσο πολύ βαριά και με εκπληκτική σκληρότητα, ειρωνεία αλλά και σαφήνεια στη διατύπωσή τους, ώστε αδυνατώ να διανοηθώ πώς, και αν, είναι δυνατόν να «μαζευτούν» και αν όλο αυτό το ανθρώπινο "κουβάρι", μπορεί του λοιπού να λέγεται...«εταίροι»! Ως γνωστόν, κουβέντα που φεύγει από το στόμα δεν ξαναγυρίζει πίσω. Πολλώ δε μάλλον αν αυτή είναι βαριά προσβλητική σε προσωπικό επίπεδο. Κάτι που λέγεται στα πλαίσια μαχητικής υποστήριξης μιάς άποψης, έστω και αν εκφεύγει κάπως των ορίων της κοσμιότητος, μπορεί να δικαιολογηθεί και συγχωρεθεί, όταν όμως πληγώνει καίρια, προσωπικά και στοχευμένα τον συνομιλητή σου, αυτό δεν ξεχνιέται και δεν «μπαλώνεται» ποτέ. Και δυστυχώς βαραίνει πολύ στη ζυγαριά κάθε διαπραγμάτευσης.   

    Από την άλλη μεριά, κατά πρωτοφανή και ενορχηστρωμένο τρόπο από την ελίτ της κυβέρνησης, έχει αρχίσει η συστηματική -και διαστρεβλωτική- παραπληροφόρηση, στην κατεύθυνση καθησυχασμού του λαού σε περίπτωση Grexit:    

   - ‘Ντάξει μωρέ, δεν χάλασε δα κι ο κόσμος. Και με τη δραχμούλα μας μιά χαρά «είμασταν». «Αυτοί» να δεις τί έχουνε να πάθουνε! Φίδι κολοβό που τους έφαγε. «Λήμαν μπρόδερς» θα καταντήσουνε. Κι ακόμη… παραπέρα. Εμείς, το πολύ, να ζοριστούμε μερικούς μήνες και μετά… ποιός στη χάρη μας! Θα πετάει η ομάδα.    

   Διατηρώ έντονα την αίσθηση πως μας προετοιμάζουν γιά τη ρήξη, την έξοδο από την ευρωζώνη και τελικά και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν υπάρχει αμφιβολία -άλλωστε φαίνεται πλέον καθαρά- πως πεμπτουσία της ιδεοληπτικής ιδιοσυστασίας της κυβερνητικής παράταξης είναι η πλήρης ισοπέδωση της ελληνικής κοινωνίας -οικονομικά, πνευματικά, πολιτισμικά-  και η μετατροπή της σε έναν αμόρφωτο, άβουλο και ανεγκέφαλο πολτό. Αλλά τί πολτό! Σοσιαλιστικό! 

   Λοβοτομημένα και επιδεχόμενα χειραγώγησης ανθρωπάκια που -επί τέλους- θα «οικοδομήσουν τον σοσιαλισμό», εκεί που σε όλον τον πλανήτη η προσπάθεια απέτυχε και ο κόσμος απολάκτισε και καταγκρέμισε τα λείψανα του κομμουνισμού, ξορκίζοντάς τον. Υποτεταγμένοι προλετάριοι, υπάκουοι στην ολοκληρωτική φιλοσοφία και την αυταρχική βούληση μιάς αλάνθαστης ιδεολογίας και μιάς σιδηράς πυγμής… λαοφιλούς ηγεσίας που θα την επιβάλλει. Πρόσφατο παράδειγμα εκχυλώσεως του λαού ο βλοσυρός σύντροφος Βίτσας, (συντονισμένος κι αυτός στη γραμμή αναλφαβητισμού του «ινστρούχτορα» Λεουτζίκου), ο οποίος ζήτησε συγγνώμην από το, προσεχώς αγράμματο, ακροατήριό του, επειδή του… ξέφυγε η μπουρζουαζίδικη έκφραση: «προϊούσης της διαπραγμάτευσης»!!! Και αγλάισμα δημοκρατικής συμπεριφοράς και διακυβέρνησης, τα πατερναλιστικά παραληρήματα της γνωστής ημιμαθούς καλαμοκαβαλημένης εκροσώπου του κόκκινου φασισμού, με τις ιδιότροπες απόψεις περί ελευθερίας λόγου και ανεξαρτησίας γνώμης και το δασκαλίστικο αυταρχικό ύφος της ξερόλας.

   Συμπέρασμα. Συμβατή με τις βαθιά ριζωμένες ιδεοληψίες της και τον άσβεστο πόθο του ρεμβανσισμού γιά την πανωλεθρία του… «δημοκρατικού στρατού» σε Γράμμο και Βίτσι, η αμετανόητη, παλαβή, ξεπερασμένη, ανιστόρητη και  αγκυλωμένη αριστερά, τώρα που υπέκλεψε την εξουσία εκμεταλλευόμενη την απειρία των νέων και την αφέλεια των… αφελών, "απεκδύεται" πλέον την αγαθή δημοκρατική προεκλογική της λεοντή και κραδαίνοντας τη ρομφαία του διχασμού, εμφανίζει το πραγματικό της πρόσωπο. 

   Διότι η χειρότερη συμφορά που «μαγειρεύεται» πλέον γιά τον τόπο είναι ο νέος διχασμός. Όπλα του η σταδιακή αποκοπή της χώρας από παραδοσιακούς συμμάχους και οργανισμούς προστασίας, η απομόνωσή της και το εύκολο πλέον μανιπουλάρισμα ενός εξαθλιωμένου λαού, ο οποίος και θα την… δοξάζει κι από πάνω, καθ’ όσον η ευθύνη γιά το χάλι του -θα τον έχει πείσει γι’ αυτό με την προπαγάνδα της- θα βαρύνει τους... πρώην, την επάρατο δεξιά, τον αδηφάγο καπιταλισμό και τον διεθνή ιμπεριαλισμό!    

   Στ’ αλήθεια, όσοι λογικοί και νουνεχείς προσδοκούσαν και ήλπιζαν, χάφτοντας τα παραμύθια του γλυκοπρόσωπου Δρ Τζέκιλ-Τσίπρα, είναι όσα βλέπουν στα φερσίματα του αποκρουστικού Mr Χάιντ-Τσίπρα; Αν ναι, χαλάλι τους!