«Οι χίλιες και μία νύχτες της ελληνικής Χαλιμά»

                  … και οι «όμφακες» του… Σαλιάριν!

- Είπε πως φοβάται μη μείνουμε στο ευρώ! Χα,χα, χα!

   Όπως είναι πλέον καθαρά εμφανές, η αντίστροφη μέτρηση βρίσκεται στην τελική της ευθεία, η οποία, μάλιστα, είναι και κατηφορική. Προσωπική άποψη της στήλης πως οι διαπραγματεύσεις είναι αδιέξοδες και οι όποιες συνομιλίες έχουν πιά άλλο αντικείμενο. Την παρουσίαση, το «σερβίρισμα» να πούμε, του «πικρού ποτηρίου τούτου». Γιατί κανείς δεν θέλει να χρεωθεί την ευθύνη της σκληρής απόφασης, που μοιάζει αναπόφευκτη, και του… «πρώτου βήματος»!

   Από ετών η στήλη είχε, και έχει, σταθερή άποψη πως το δημόσιο χρέος δεν είναι βιώσιμο, και όποιος έχει υπομονή, ας ψάξει τις σχετικές της αναρτήσεις. Το παρουσίαζε σαν ένα τραίνο που ξεκινούσε από τον σταθμό, αυξάνοντας προοδευτικά ταχύτητα, με την Ελλάδα -καθυστερημένο επιβάτη- να τρέχει να το προφτάσει, καθώς τρέχοντας οι δυνάμεις της μειώνονται. Όποιες πιθανότητες έχει να προλάβει το τραίνο ένας τέτοιος επιβάτης, άλλο τόσες έχουμε κι εμείς ν’ αποπληρώσουμε το χρέος μας.

   Τότε, επίσης, η στήλη -με τον κοινόν νου και την καλή γνώση της ελληνικής νοοτροπίας, ως εφόδια - είχε… ψελλίσει την ιδέα πως ίσως ήταν προτιμότερο -τότε που όλα ήσαν έγκαιρα- αντί να διαπραγματευόμαστε προγράμματα που θα στηρίζονταν, όπως και έγινε, στην αιθεροβασία και την αποτελεσματικότητα της θεωρίας και όχι τον ρεαλισμό και την πρακτική, να παζαρέψουμε έξοδο από το ευρώ, επιστροφή στη δραχμή και, ταυτοχρόνως ως αντάλλαγμα, την διαγραφή του χρέους συν κάποιο «πανωπροίκι» σε δις, που θ’ αποτελούσε τη «μαγιά» γιά ένα νέο ξεκίνημα της Ελληνικής Οικονομίας. Φτωχά, ταπεινά, αυτοδύναμα, αλλά περήφανα, με αξιοπρέπεια και, κυρίως, με απόλυτη γνώση της πραγματικότητος.

   Κάτι τέτοια λύση δεν ακούστηκε από κανένα σοφό οικονομικό κεφάλι. Νομίζω μιά ανάλογη λύση, ακόμη και σήμερα, θα φάνταζε… «λουκούμι», αλλά φοβάμαι πως η γιγάντωση των μεγεθών, σύν η κόπωση της κοινωνίας και των… δανειστών, την καθιστά ανέφικτη. Οι μεν εταίροι-δανειστές θα μας ξεφορτωθούν με τη λιγότερη δυνατή ζημιά, ενώ σ' εμάς -με ξεκάθαρη την κατάσταση και χωρίς αυταπάτες- θα μπορέσουν να λειτουργήσουν πάλι οι μηχανισμοί αυτοσυντήρησης που από χρόνια είναι αραχτοί και λάιτ, σε καφετέριες, μπαρ, ομφαλοσκοπίσεις περί... καπιταλισμού και ιμπεριαλισμού και "αμπελοφιλοσοφία" μετά μ...! Όποιος παρακολούθησε χθες στην εκπομπή της κ. Τσαπανίδου, περί τις 12.15΄ θα είδε πως υπάρχει και άλλη Ελλάδα. Αυτή που θέλουμε κι αυτή που πιστεύουμε πως μπορεί ν' αναδυθεί από την τέφρα της "ήσσονος προσπαθείας" και της φραπεδιάς. Τέσσερα νεαρά παιδιά, σεμνά, ευπρεπή, με όρεξη γιά δουλειά και προκοπή, με μυαλό και με σωστή ενέργεια μέσα τους, εφηύραν ένα σύστημα ανεξάρτητης ανάρτησης στα 4Χ4. Χωρίς μούσια, γενειάδες και αλογοουρές, αλλά με σοβαρότητα και ευγένεια, σε εμφάνιση και τρόπους. Και κυρίως χωρίς φανφάρα έδωσαν ένα μήνυμα πώς μπορεί να υπάρχει, μεν, κάτι σάπιο στο... "βασίλειο της Δανιμαρκίας", αλλά περισσεύει και υγιές κομμάτι... ακόμη. Να τα χαίρονται οι γονείς τους. Μου έδωσαν μιά σταλιά αισιοδοξία, μέσα στην απέραντη μαυρίλα που μας ζώνει.

   Η σημερινή κυβέρνηση, μανούλα στην παραπληροφόρηση, την αφελή προπαγάνδα και τη διαστρέβλωση της πραγματικότητος, μαρσάρει τις μηχανές της στη μόνη κατεύθυνση που γνωρίζει να χειρίζεται καλά. Το ψεύδος και τη συναισθηματική διέγερση των αφρόνων, των άπειρων και των μη σκεπτόμενων, "χυλομένων" πολιτών. Των αφιονισμένων από τυφλό φανατισμό και παρασυρμένων από τον έντεχνα καλλιεργημένο οπαδισμό -"πετάει η ομάδα"- την διέγερση του εθνικολαϊκισμού και την εθελότυφλη ψευτοπερηφάνεια της μειονεξίας και της μη αποδοχής της… ήττας. Τώρα, ήδη, μεθοδεύονται… «λαϊκές συναξομαζώξεις» και συλλαλητήρια γιά… γενικώς! Γιά να… τρομάξουν Μέρκελ και Λαγκάρντ και να… κατουρηθεί απάνω του ο Σόιμπλε, έτσι άβολα που του ’ρχεται και να γδυθεί! 
   Άντε λοιπόν όλοι σε μιά νέα «Μεγάλη Πορεία», με νέους, ντόπιους, τιμονιέρηδες. Τον ακιζόμενο Dr της… ασάφειας και του ακαταλαβίστικου ναρκισσισμού, τον ανιστόρητο πρεφαδόρο… Μέντορα, τον βλοσυρό νεοσταλινικό Λαφαζάνιν και στο κεφάλι της... πορείας τον Δεκαπενταετή πλοίαρχο των «δεκαπενταμελέ». Γιά να τρομάξουμε τους… ανθέλληνες τοκογλύφους δανειστές και να μας δώσουν τα δανεικά που...μας χρωστάνε!!! 'Ακου θράσος!!!

   Απτή απόδειξη της κενότητος που υπάρχει στα μυαλά, τόσον αυτών που αποτολμούν να προτείνουν τέτοιεςς κουταμάρες, όσο και εκείνων που τις χάφτουν κι ετοιμάζονται να... εξορμήσουν, το τελευταίο κατόρθωμα του γουρλομάτη με το παιδικό μυαλό, που ανταγωνίζεται επάξια σε ευφυΐα τον… Γιωργάκη. Σε «μάξωξη» οπαδών του -ομοίας πνευματικής δυναμικότητος φαντάζομαι-  στο Παγκράτι, μαζί με τα σάλια του που εκτόξευε γύρω, πέταξε και το εξής αμίμητο:

- Αν μας ζορίσουν πολύ οι δανειστές, θ’ αναγκαστούμε να στραφούμε σε άλλες πηγές χρηματοδότησης, που μας περιμένουν. Και με πολύ καλύτερους όρους μάλιστα! 
   Και οι αφελείς χειροκρότησαν!

   Βρε… «τσακάλι της συμφοράς», αφού διαθέτεις τέτοιες… πηγές με τόσες δυνατότητες, γιατί ταλαιπωρείσαι και μας ταλαιπωρείς τόσους μήνες και δεν μας πας εκεί κατ' ευθείαν. Γιά να τελειώνουμε και να... σωθούμε όλοι;

   Καλά, με τέτοια ηλίθια, ποικιλόμορφη και πολυποίκιλλων "παρδαλών" απόψεων, ηγεσία, πιστεύει κανείς ότι μπορεί να υπάρξει θετικό αποτέλεσμα και προοπτική γιά τη χώρα; Καλά, δεν παρακολουθεί κανείς στο γυαλί τα υστερικά αριστερά κοριτσόπουλα να μπουρδολογούν ασύστολα και παλαβά; Μπροστά στα οποία κάτι Φίληδες και Λαουτζίκοι μοιάζουν με... Καστοριάδη, Ράμφο και... βάλε!
   Ω΄, άμοιρη πατρίδα τί έπαθες και τί σου μέλλει να πάθεις ακόμη!