«Όστις βούλεται οπίσω του... ελθείν»!

"Η διορία του Νέρωνος"

Παρακολουθώντας την προεκλογική διαδικασία και τις διαδρομές των μεγάλων κομμάτων, διακυβεύω μιά πρόβλεψη. Παρομοιάζοντας τον ταλαιπωρημένο και αμήχανο εν πολλοίς κορμό του Σύριζα, (άνευ... «προοδευτική συμμαχία»), με «ζυμάρι» και τον ουρανοκατέβατο ηγέτη του με... «τρίχα» -μεταφορικά και πραγματικά- περιμένω την αντίδραση των αρμόδιων οργάνων!

Η προεκλογική μουγκαμάρα μου θύμιζε ηρεμία προ... τυφώνος. Με την εμπειρία της μοίρας του... «Γιάνη» τους, εκτιμώ πως έρχεται... εξωπέταξις. Και μάλιστα δρομαίως...

Η σιωπή τους μου θυμίζει κάποιους στίχους του πολυαγαπημένου μου Καβάφη:

«Δεν ανησύχησεν ο Νέρων όταν άκουσε

του Δελφικού Μαντείου τον χρησμό.

«Τα εβδομήντα τρία χρόνια να φοβάται...»

Είχε καιρόν ακόμη να χαρεί.

Τριάντα χρονώ είναι. Πολύ αρκετή

είν΄η διορία που ο θεός τον δίδει

γιά να φροντίσει γιά τους μέλλοντας κινδύνους.

...............................................»

Άμυαλο κι αλαζονικό κοκοράκι, να΄ξερες τί σε περιμένει... στη γωνία;

Όσο γιά μένα, σπάω το κεφάλι μου να βρω τον... Γάλβα. Ή τουλάχιστον, το δίδυμο που αθροίζει τα εβδομήντα τρία του χρόνια...

Αν υποθέσουμε ως έναν εκ των Μαμουλάκη ή Φαραντούρη, αναζητείται κι ένας εικοσιπεντάρης!

Μου αρέσει!

Σχόλιο

Κοινοποίηση