Αριστερή ανανδρία;
Μέσα σ΄έναν θεοπάλαβο κόσμο και μιά απίθανη ανοργανωσιά της Cosmote, προσπαθώ να βρω μιάν άκρη και να ανασυγκροτηθώ.
Στο φωτεινό διάλειμμα που μου προσφέρεται τώρα -μέχρι να διακοπεί πάλι η σύνδεση- μόλις προλαβαίνω μερικές σκέψεις γύρω από την θλιβερή τελευταία υπόθεση του άθλιου ποινικολόγου. (Το "άθλιος" θα συνοδεύει κάθε άνανδρο που σηκώνει χέρι σε μιά -εκ φύσεως- αδύναμη και ανυπεράσπιστη γυναίκα, ακόμη και αν έχει χίλια δίκια να θυμώνει μαζί της).
Δεν ξέρω τα πολιτικά φρονήματα του ψευτονταή δικολάβου, όμως εικάζω εκ του ασφαλούς πως θα ανήκει στον ευρύτερο αριστερό χώρο, γιατί αυτή η απόλυτη σιγή από όλα τα... "ευαίσθητα" πολιποίκιλα αριστερά μέσα, (τρολάκια, έντυπα, ηλεκτρονικά, me too, κλπ), με οδηγούν σ΄αυτό το συμπέρασμα. Αν ο "παλληκαράς" ήταν δεξιός θα είχε πέσει, ήδη, ο ουρανός να τον καταπλακώσει.
Αλοίμονο, η λεβεντιά, η εντιμότητα και η αξιοπρέπεια έχουν πλέον κομματική χροιά....
(Προσωπικά εύχομαι -και προσεύχομαι- η νημεμία στη σύνδεσή μου με το internet να διαρκέσει. Οποία κατάντια ευχής....!).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου