«Υπόθεση Πάτση».

"Πατσίζοντας" σκέψεις με απόψεις…

Δυστυχώς, η κοινωνία των Ανθρώπων δεν είναι κοινωνία Αγγέλων. Νομοτελειακά -εκ κατασκευής της- κάθε κοινωνία διαστρωματώνεται κατά μήκος όλης της κλίμακος: «Καλό – Κακό», σε όλα τα επίπεδα και τις εκφάνσεις της. (πολιτικά, ηθικά, χαρισματικά, μορφωτικά, οικονομικά, επαγγελματικά, κ.α). Έτσι εμφανίζει -κατά περίπτωσιν- όλα τα «προικιά» του Θεού προς τον Άνθρωπο, αλλά και «λούζεται» με ολόκληρο το περιεχόμενο του κουτιού της Πανδώρας.

Τα όποια προσωπικά χαρακτηριστικά εμφανίζονται σε όλες τις κοινωνικές ομάδες -πολιτικές, επαγγελματικές, θρησκευτικές, κ.λπ.- με τα αρνητικά στοιχεία να υποχωρούν αναλογικά, βάσει του μορφωτικού επιπέδου, του οικονομικού status, των μη συμπλεγμάτων και των οικογενειακών παραδόσεων. Με τις εξαιρέσεις, εννοείται, να επιβεβαιώνουν τον πιό πάνω κανόνα.

Συνεπώς, «μπουμπούκια» υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν αναλογικά σε κάθε πολιτικό χώρο, με επιπρόσθετο επιβαρυντικό την εξουσιολαγνεία και την ιδιοτελώς εκμετάλλευση της εξουσίας.

Γενικώς, η αναλογία εμφανίσεώς τους ποικίλλει, χωρίς να μηδενίζεται ποτέ, παρ΄ όλη την προσδοκία και τις απαιτήσεις της κοινωνίας , που διαψεύδεται κάθε φορά που αποκαλύπτει αιφνιδιασμένη την ασυμβατότητα μεταξύ εντεταγμένου «ρόλου» και προκύπτοντος «ποιού»! Π.χ. κληρικός – ανήθικος, πολιτικός – φαύλος η ανίκανος, στρατιωτικός – δειλός, διαχειριστής δημοσίου χρήματος – καταχραστής, κ.λπ.

Πρώτο ζητούμενο τέτοιων φαινομένων η πρόληψη και αποφυγή. Όμως, σε περίπτωση εμφανίσεώς τους, η αδυναμία προληπτικών ελέγχων σε βάθος, καθιστά -ως το μη χείρον βέλτιστον- απολύτως ικανοποιητική την ακαριαία αντίδραση των σχετικών μηχανισμών και την απομάκρυνση των ενόχων στα πλαίσια μιάς καθαρτηρίου τιμωρίας και κοινωνικής απαξίας.

Αναμφίβολα, ο συντηρητικός χώρος, ακριβώς λόγω του συντηρητισμού που τον διακατέχει και των αξιών που πρεσβεύει, (πατρίδα-θρησκεία-οικογένεια), παρουσιάζει στις τάξεις του λιγότερα κρούσματα κοινωνικής διαφθοράς, ταχύτερα αντανακλαστικά αντιδράσεως εις περίπτωσιν εμφανίσεώς τους, κεραυνοβόλες επεμβάσεις και αμείλικτους κολασμούς των ενόχων, κατόπιν ανεπηρέαστης κρίσης της Δικαιοσύνης. Σε πλήρη αντίθεση με την υποκρισία του, κατ΄ επίφασιν, λεγόμενου,… «προοδευτικού». Ενδεικτικές οι περιπτώσεις, αφ΄ ενός, Λιγνάδη, Μίχου, όπου η Δικαιοσύνη αναλαμβάνει να καθαρίσει την «κόπρον» και, αφ΄ ετέρου, η παλαιότερη υπόθεση του πρέσβεως της Βενεζουέλας, ο οποίος «μπαχάλευε» τις Ελληνίδες υπαλλήλους της πρεσβείας του, αλλά εκείνες διετάχθησαν, από την τότε… «προοδευτικιά» κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, να σιωπήσουν, γιά να μην γίνουν μαντάρα» οι σχέσεις μας με τον σύντροφο Μαντούρο! Με τραγική φιγούρα στην υπόθεση τον συγκατατεθέντα πατέρα μιάς εξ αυτών να κάνει γαργάρα την προσβολή της κόρης του. Προφανώς σύντροφος κι εκείνος!

Και τώρα η περίπτωση… Πάτση. Ο χωρίς… «πέτσα» αρριβίστας πολιτικός, (απλή σύμπτωση η πασοκική του προέλευση), βρήκε την πολιτική ως εφαλτήριο γερής και ανήθικης «κονόμας», εκθέτοντας την παράταξη που τον εμπιστεύθηκε και δίνοντας καλή ασσίστ στο χολεριασμένο συριζολόι, προκειμένου να βγάλει -άλλη μία φορά- το άσβεστο μίσος του κατά Μητσοτάκη, (άκρως αντιπολιτευτικό επιχείρημα: «Μητσοτάκη γα… σαι»), ο οποίος όμως, έδρασε σωστά και άμεσα, πετώντας τον άνευ πέτσα… Πάτση, σαν τρίχα απ΄ το ζυμάρι.

Και κάτι, γενικώς, γιά την βουλευτική έδρα. Ο κάθε βουλευτής, όσο δημοφιλές πρόσωπο κι αν είναι, δεν κατευθύνει πολιτικά τους ψηφοφόρους του. Αυτοί τον ψηφίζουν μόνον όταν οι πολιτικές τους απόψεις ταιριάζουν με τις δικές του, (κομματικοί φίλοι).

Δεν μπορώ να φανταστώ πως, π.χ. κομμουνισταί φίλοι του ρυμουλκήθηκαν απ΄ αυτόν στην ΝΔ, λόγω… φιλίας και μόνο. Άρα οι ψηφοφόροι πρωτίστως ψηφίζουν κόμμα και μετά… σταυρώνουν υποψήφιο. Οπότε η έδρα -η κάθε έδρα- ανήκει στο κόμμα και όχι στον εκλεγόμενο βουλευτή.

Γι΄ αυτό -ασυζητητί- οσάκις προκύπτει σχετική περίπτωση παραιτήσεως, αποχωρήσεως ή αποπομπής, ο παραιτούμενος, αποχωρών ή αποπεμπόμενος βουλευτής οφείλει να παραιτηθεί αμέσως της βουλευτικής του έδρας, η οποία -αυτοδικαίως- παύει να του ανήκει. Αλλά πού πέτσα ο… Πάτσης.

Και μαζί του κάτι Κουρουμπλήδες, Μπόγδανοι και λοιποί κατεργαρέοι πολιτικάντηδες! Να παραδώσουμε την έδρα; Πριτς!