Η εκδίκηση… των «ποδιών» κατά της «κεφαλής».
"Με τα φώτα νυσταγμένα και βαρειά, σταματάνε οι νταλίκες..."
Όταν, κάποτε, έλεγαν πως «η καριέρα είναι χολέρα» και «η αριστεία είναι ρετσινιά», εσείς τους λοιδορούσατε! Και θέλατε τα παιδιά σας να γίνουν γιατροί, μηχανικοί, δικηγόροι, οικονομολόγοι και άλλες τέτοιες αηδίες που, τελικά, θα τα έκαναν να ψωμολυσσάν στην ανεργία, ή την κακοπληρωμένη υποαπασχόληση!
Ε΄, ναι λοιπόν, εγώ όταν μεγαλώσω θέλω να γίνω… νταλικέρης! Να έχω πεσμένο στα πόδια μου όλον τον Κόσμο να με παρακαλάει. Κι εγώ να υποβάλω τους όρους εργασίας μου! Κι εσείς, κορόιδα, τρίψτε παντελόνια στην καρέκλα γιά πτυχία, μεταπτυχιακά, διδακτορικά, masters και κουροφέξαλα, τροφοδοτώντας μετά την παγκόσμια ανεργία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου