Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2020

Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία...

 ...όμως κι αυτή κάποτε εκπνέει.




-Ερχόμαστε! Να σας ξανακυβερνήσουμε!

   Η σημερινή ανάρτηση αφιερώνεται στο αμετροεπές, επιπόλαιο, επηρμένο και αδίστακτο αριστερό μειράκιον και την κριτική σκιαγράφηση των αντιπολιτευτικών του μεθόδων. Στα κόλπα, στο ύφος, στη θρασύτητα και την εξουσιολάγνα μονομανία του να ανεβεί πάλι στο σβέρκο μας. Λες και δεν μας έφτανε η μία φορά, που εκμεταλλευόμενος την επερχόμενη, τότε, χρεωκοπία και την, εξ αυτής, αναμπουμπούλα, αναμοχλεύτηκε το λαϊκό θυμικό και βγήκε στην επιφάνεια ό,τι σαβούρα ήταν καταχωνιασμένη στα έγκατα του εθνικού μας εσώψυχου. Την πρώτη φορά δεν «πρόκαμε» να διαλύσει τη χώρα και να παγιώσει τον διαίρεση του λαού, όπως δήλωσε, ("ή εμείς, ή αυτοί"), και προσπαθεί τώρα με μανία, στοχεύοντας πάλι στον διχασμό, να επανέλθει γιά να τον ολοκληρώσει την... δεύτερη φορά.  (-Φτου στον κόρφο μας!).

   Εδώ θα πρέπει να υπενθυμιστούν, στους εξ ημών λωτοφάγους, μερικά αληθή δεδομένα. Πρώτον, πως εξεβίασε πρόωρες εκλογές το 2015, («Και τη μάνα μου να πρότεινε γιά Πρόεδρο ο Σαμαράς, θα την καταψήφιζα προκειμένου να τον ρίξω και να πάμε σε εκλογές»), και μετά πως -μη διαθέτοντας ουσιαστική πλειοψηφία- κυβέρνησε  ολόκληρη θητεία με κολαούζο το πιό ανεγκέφαλο τμήμα της ακροδεξιάς -Καμμένος, Ζουρλάρις, ψεκασμοί, υδατάνθρακες, κ.λπ.- και πολλές φορές στηρίχτηκε στις ψήφους της «Χρυσής Αυγής», με αστείες δικαιολογίες του «ταβερνιάρη» προέδρου της, τότε, Βουλής, που θύμιζαν... Βεσπασιανό.

   Σήμερα, χωρίς να μπορεί να κρύψει τη χαρά του με την τροπή που πήρε η επιδημία στη χώρα, στην επέκταση της οποίας συνέβαλε ενεργά, αλλά και υπέθαλψε από το παρασκήνιο, άρχισε να «ξερογλείφεται» οραματιζόμενος επάνοδο στην εξουσία! Να κληθεί να αναλάβει τις... «ευθύνες» του, όπως είπε!!! Ποιός; Ο πιό ανεύθυνος, Πο πιό ψεύτης και γενικώς ο πιό πανάσχετος «ανεμόμυλος» που πέρασε ποτέ από το πολιτικό προσκήνιο.

   Προσωπικά πιστεύω πως όλο αυτό το ετερόκλητο ανευθυνοϋπεύθυνο αριστερό συμπίλημα -λοξοκοιτώντας και προς στην ακροδεξιά χρυσαυγήτικη ρεπλίκα -λέγε με Βελόπουλο-  δεν είναι δυνατόν να επιλεγεί από τον ελληνικό λαό γιά να τον ξανακυβερνήσει, μετά την πρώτη τραυματική εμπειρία που άφησε. Αφού και η χρεωκοπημένη ιδεολογία του απομυθοποιήθηκε, (σοσιαλισμός και κουροφέξαλα!),  και η ελληνική της έμπρακτη έκφραση ξεμπροστιάστηκε, (ακόμα έχουμε capital control και κολεγιές με εφοπλιστές, πούρα και κρουαζιέρες με κότερα). Δεν θα εκπλαγώ, μάλιστα, αν στην αντιπολιτευτική του ρύμη εκτραπεί και σε υπερασπιστικές αναφορές υπέρ... Ερντογάν. Αρκεί να πλήξει τον Μητσοτάκη!

   «Αρχή άνδρας δείκνυσι», έλεγε μιά αρχαία παροιμία και αυτό ακριβώς έγινε με τον αριστερό εσμό το 2015. Από άχρηστο σε επιζήμιο χαραμοφάη  θυμόμαστε. Αν, μάλιστα, εστιάσουμε στον τρόπο, τα επιχειρήματα και τις μεθόδους που αντιπολιτεύονται τώρα και αν αναπολήσουμε τις φάτσες των ανθρώπων που μας «απειλούν» με την επάνοδό τους, θεωρώ πως κάτι τέτοιο δεν το πιστεύουν ούτε κι οι ίδιοι. Κατά βάθος, οι εξυπνότεροι εξ αυτών, βλέποντας και τα κολλημένα ποσοστά τους στις δημοσκοπήσεις, στοχεύουν με τα γελοία αντιπολιτευτικά τους καμώματα, μάλλον στη συγκράτηση των αφελών και φανατικών οπαδών τους, παρά στο «αυγάτισμά» τους. Γι’ αυτό... βουρ ο Πολάκης κι ο «πολακισμός» γιά το αποθαρρυμένο σκουπιδαριό τους.

 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου