Μιά οφειλόμενη τιμή στη μνήμη...

... καθώς η λέξη:  «μνημόσυνο», μου είναι αποκρουστικά απεχθής!

   Tην προσεχή Τρίτη, 5 Μαΐου  2020, συμπληρώνονται δύο χρόνια από τότε που η Άλκη μας «πέταξε» στον Ουρανό και κούρνιασε στην αγκαλιά του Θεού. Δυό χρόνια που το «Gigiland» έχασε την Κυρά του, οι δικοί της την αγαπημένη τους, οι φίλοι της την  καλοσύνη της, τα ζώα της την στοργή  και προστασία της  και ο κήπος την φροντίδα της.

   Την Τρίτη λοιπόν, στις 12.00΄ το μεσημέρι, όσοι  θέλουν και μπορούν, θα έχουν την ευκαιρία να τιμήσουν τη μνήμη της και να ενώσουν μαζί μου -στο μικρό εκκλησάκι, την Αγία Σκέπη, που χτίστηκε γι’ αυτήν- μιά ολιγόλεπτη  σκέψη και αναπόληση της  επίγειας διαδρομής της Καθώς και να στείλουν τις ευχές τους γιά την ανάπαυση της ψυχής της. Κάτι που ο μεγάλος μου φίλος, ο παπα-Θεαγένης,  θα «μεσολαβήσει»  γι’ αυτό, ως... «καθ’ ύλην αρμόδιος».

   Αλλά και όσοι, ένεκα της ανώμαλης καταστάσεως που δημιούργησε η πανδημία, το νοιώθουν και θέλουν να παρευρεθούν, μεν, αλλά δεν γίνεται, μπορούν -αυτή τη στιγμή- να διακόψουν ό,τι κάνουν και να συγκεντρώσουν τη σκέψη τους στην Άλκη γιά λίγα δευτερόλεπτα, αναπέμποντας μια μικρή, σχετική, ευχή στον Ύψιστο. Είμαι σίγουρος πως θα την «εισπράξουν» κι οι δύο. Και εκείνη και Εκείνος.