"Φασιστικές συγκεντρώσεις μαθητών" και "Αντιφασιστικές συγκεντρώσεις μαθητών".

Όταν το ψέμα και η παραπληροφόρηση βρίσκονται στο "κόκκινο". Πού αλλού;

   Τα γεγονότα μιλούν από μόνα τους. Οι εικόνες αψευδείς, η προπαγάνδα στο φουλ της, αλλά ας λέει ό,τι θέλει. Με όση ηλιθιότητα μπορεί να χωρέσει η αριστερή μικρομυαλιά, ποιός λογικός τους πιστεύει;

Αυτό, κατά τους ινστρούχτορες του Μαξίμου, Τζαναμπετόπουλους, Καρανίκες, Kυρίτσηδες and co, αποτελεί φασιστική τοποθέτηση.

 
 
Οι εικονιζόμενοι συγκροτούν την "δημοκρατική" αντισυγκέντρωση μαθητών, ενάντια στην "φασιστική" συγκέντρωση μαθητών!

    Η προφανής ηλικία των "δημοκρατικών"... αντιδρώντων, ας μην σας ξεγελά. Πρόκειται όντως γιά μαθητές. Η εν γένει μορφωτική συγκρότηση του αριστερού τσούρμου που μας κυβερνά και των οπαδών του, όπως τα απτά δείγματα του ηγέτη τους καταδεικνύουν, συνηγορούν και πιστοποιούν την βεβαιότητα πως πρόκεινται περί μαθητών, αιωνίως σπουδαζόντων. Προφανώς στουρνάρια των τελευταίων θρανίων, τα οποία ο "καθηγητής" Μπαλτάς επιθυμεί να ενώσει με τα πρώτα, ίνα εξαλειφθεί από την Ελληνική Παιδεία το μίασμα της... αριστείας!

   Κατά τα λοιπά, το πρόσωπο του ανθρώπου είναι... σπαθί και οι εικόνες μιλούν από μόνες τους! Απολαύστε τις...

Ο νεογενιτσαρισμός και η αναβίωση του υφέρποντος διχασμού.

Προς γνώσιν και συμμόρφωσιν. Η κατάρα της αριστεράς προ των πυλών. Φύλακες γρηγορείτε!

Έτσι "κατασκευάζονται" οι γενίτσαροι!

 

   Όποιος δεν παραδειγματίζεται από τα ιστορικά γεγονότα και δεν αντιδρά, συμμορφούμενος αναλόγως, υποχρεούται να τα ξαναζήσει. Και μάλιστα δριμύτερα, δυσμενέστερα και καταστροφικότερα.

   Οι νεότερες ελληνικές γενιές, παρ’ όλες τις γκρίνιες και την εγγενή μικρόψυχη μιζέρια μας, ευτύχησαν να ζήσουν καλύτερη ζωή από όλες τις προηγούμενες. Από την εποχή της Παλιγγενεσίας μέχρι τώρα, παρά την κραιπάλη και τις ψευδαισθήσεις που δημιούργησε η αδηφαγία, βοηθούντος του άκριτου μαξιμαλιστικού συνδικαλισμού, και οι κοντόφθαλμες κυβερνητικές πολιτικές των βολικών και υπερβολικών παροχών -«Τσοβόλα, δώσ’ τα όλα», κ.λπ.- και ξέφρενης πορείας με σπασμένα φρένα, που επέφερε την μετωπική σύγκρουση της χώρας με το ανένδοτο τείχος της χρεωκοπίας και τα αναπόφευκτα «μνημόνια», τα οποία -παρ’ όλο το ανόητο και άδικο ανάθεμα- λειτούργησαν ως σωσίβιο από την απόλυτη καταβαράθρωση και εξαθλίωση. 

   Οι Νεοέλληνες εβίωσαν μεταπολεμικά τα ¾ ενός νέου «χρυσού αιώνα», όπου η απουσία πολέμων εδραίωσε μία ιλιγγιώδη άνοδο του βιοτικού τους επιπέδου. Δεν υπάρχει οικογένεια χωρίς εξοχικό -αυθαίρετο ή ψευτολυόμενο έστω- και χωρίς ένα -τουλάχιστον- αυτοκίνητο. Αψευδής μάρτυς η οικιστική δόμηση που ενώνει την Αθήνα με την Κόρινθο, το Σούνιο και την Χαλκίδα, όπως και το πρωινό «πήξιμο» όλων των δρόμων του Λεκανοπεδίου, με την κυκλοφοριακή ασφυξία να καταστρέφει το νευρικό μας σύστημα. Όμως η παντελής αμνημοσύνη, η αχαριστία, η «χωριατιά», η ζηλοφθονία και το έμφυτο σπέρμα του διχασμού, αγνοεί το χάλι του παρελθόντος, που παραδοσιακά χαρακτηρίζει την ελληνική φυλή, και θεωρώντας... «κεκτημένο» και μόνιμο  την περιστασιακή ευδαιμονία, γεννά ολοένα μεγαλύτερες, υπερφίαλες προσδοκίες, «ωχαδελφισμό» και παράλογες απαιτήσεις, αγνοώντας τις πραγματικές οικονομικές δυνατότητές της. Μαζί με αναίδεια, ιταμότητα, άρνηση της γενικότερης «κατάταξης», απόλυτη ισοπέδωση και αντιαξιακό θράσος. Μιά συμπλεγματική ενοποίηση των... «θρανίων». Του πρώτου με το τελευταίο. -«Ποιός είσαι εσύ και ποιός είμαι εγώ. Όλοι... ίδια»! Ο μπογιατζής με τον... Ρέμπραντ, ο μπουζουξής με τον... Μότσαρτ, ο νοσοκόμος με τον... Μπάρναρντ, κ.ο.κ.

   Σήμερα, από κακή τύχη και με λαϊκίστικη φούρια, η -αδικαιολόγητη εν πολλοίς, επιπόλαιη και άκριτη λαϊκή αγανάκτηση, που δεν «μέτρησε» ψύχραιμα κατάσταση και ευθύνες- παρεσύρθη από φούμαρα και έωλες υποσχέσεις- έφερε στην εξουσία ό,τι πιό σκάρτο, άθλιο, ανίκανο και σάπιο κατακάθι διέθετε το πολιτικό πάνελ και η ελληνική κοινωνία. Έτσι βρέθηκαν να μας κυβερνούν διάφοροι απίθανοι τύποι, σαν τον δανδή Κατακούτελο, τον σαχλαμάρα Μπαρουφάκη, τον αποτυχημένο Δραγασάκη, το πολιτικό απολίθωμα Μπαρμπαλέκο και το απίθανα γραφικό κομπολόι των ενζενύ Αυλωνίτου, ζάπλουτης Καρακώστα, Κυρίτση, Παπαχριστόπουλο, αυτιστική κοντοκουρεμένη και άλλα τέτοια «νούμερα», των οποίων και μόνο η εμφάνιση προκαλούν γέλια και ειρωνεία. Με «στρατέγκο» έναν Καρανίκα, οικονομικό αστέρα έναν «χιουμερίστα» καραγκιόζη και μαέστρο ένα τέρας μορφώσεως, αμετροέπειας, ανωριμότητος, άκρατης φιλαρχίας, ταξικού μίσους και πολιτικής οξυδέρκειας «κωλοτουμπίστα».

   Ήδη, ο ετερόκλητος και πολυανίκανος εσμός -καπηλευόμενος τα πάντα, μηχανευόμενος απιθανότητες και σπιλώνοντας κάθε αντιφωνούντα- παίζει, προκειμένου να κρατηθεί στην επιφάνεια, το τελευταίο του χαρτί. Αυτό του μίσους και του διχασμού. Εκμεταλλεύεται τα πάντα και -προ πάντων- τα προαιώνια κακά χαρακτηριστικά του Έλληνα, ποντάροντας στην πόλωση, την διαίρεση, τα απωθημένα. Από την μία η σκαρταδούρα, η πλέμπα, η μιζέρια, το περιθώριο, η ελληνοποιημένη εισαγόμενη μουσουλμανική αθλιότητα -τάξεις που στην τετράχρονη κυριαρχία του προσπάθησε να αυγατίσει- και από την άλλη το υγιές κομμάτι του λαού.

   Ειλικρινά πιστεύω πως η ελληνική κοινωνία δεν θα έχει άλλη ευκαιρία να απαλλαγεί από την γάγγραινα που, ήδη, κατατρώγει τις σάρκες της και την σαπίζει ταχύτατα. Ζητείται νουνέχεια και αίσθημα αυτοσυντήρησης.

  Ναι, η προσεχής επιλογή δεν είναι πολιτική, είναι υπαρξιακή. Ο Τσαλακώτος, σε κρίση αφελείας, το ομολόγησε: «Ασκήσαμε μεροληπτική πολιτική...»! Μέχρι τώρα, η αρμεγόμενη άγρια και απηνώς καταδιωκόμενη αγελάδα της αστικής μέσης τάξεως άντεξε να θρέψει την προλεταριοποιημένη μεγάλη μάζα των επιδομάτων- μερισμάτων και την καλοπληρωμένη και καλοτρώγουσα συριζαρέικη νομενκλατούρα με τα 15 αεροπορικά μενού και τις σαμπάνιες στις vips αίθουσες του «Ελευθέριος Βενιζέλος». Όμως ως πότε η φουκαριάρα θα κατεβάζει γάλα; Χωρίς επενδύσεις και χωρίς προσφυγή στις αγορές θα δούμε τί θα τρώτε σε λίγο, έτσι και οι κάλπες βγάλουν πάλι ΣΥΡΙΖΑ. Όσοι αμφιβάλλουν, ας ρωτήσουν κάποιο παλιό Αλβανό για το τί τους έλεγε να φάνε ο Χότζα, την εποχή της κυριαρχίας του. Εγώ ξέρω αλλά δεν το λέω, γιά να μην θεωρηθεί... fake news. Ξυπνήστε και σκεφτείτε. Και δείτε το παράδειγμα της πάμπλουτης Βενεζουέλας που έγινε... αριστερή γιά να...  προκόψει.

   ΥΓ.  Προσέξτε την φωτογραφία, αναλογιστείτε το "παιδομάζωμα" του '49, και προβληματιστείτε. Σε λίγο θα είναι αργά.

Η Χαλιμά-Τσίπρας και η χαρτορρίχτρα-Ορφέας.

Η ώρα του μεγάλου διλήμματος

-Ε λοιπόν, ναι! Ή τους τελειώνουμε, ή θα μας τελειώσουν!

   Ο Μινχάουζεν πρωθυπουργός, σήμερα στη Βουλή, ξεσάλωσε δίνοντας -κυριολεκτικά- τα ρέστα του! Δεν υπήρξε τίποτα που να μην το έταξε. Μέχρι μαλλιά στους φαλακρούς και... όρχεις στα θύματα που τα έχασαν από όλμο, κατά το παλιό γνωστό ανέκδοτο με τον Παττακό που... «ικανοποιούσε αιτήματα». Βεβαίως, οι μετοχές πειστικότητας του ατόμου δεν είναι και στα πολύ... πάνω τους, με δεδομένο τον βίο και την πολιτεία του στο παραμύθι και τα... «αφηγήματα». Έτσι, πολύ αμφιβάλλω αν θα σπεύσουν να πεισθούν και να «τσιμπήσουν» το αφελές δόλωμα, πέραν από όσοι είναι... «σαν έτοιμοι από καιρό, σα θαρραλέοι», προς τούτο. Μιάς και ο εξόχου μορφώσεως πρωθυπουργός μας έδειξε πως ξέρει και από Καβάφη, Καζαμία, Τσελεμεντέ, Νοστράδαμο και άλλους ποιητές, νομίζω πως συμπεριφέρεται σαν... «Απολείπειν ο Θεός... Αλέξιον», αποχαιρετώντας την Αλεξάνδρεια που χάνει. Καιρός ήταν!!

   Επιχειρώντας -και προσποιούμενος- πως παίρνω στα σοβαρά  τον τύπο, πρόσεξα ότι πάρα πολλές από τις υποσχετικές του παπαρδέλες έχουν πεδίον εφαρμογής τη...  νέα κυβέρνηση. Πλην των ψωροεπιδομάτων που θα δώσει σαν μποναμά τα Χριστούγεννα, όλα τα άλλα «μέτρα» αναπέμπονται στις ελληνικές καλένδες. Όλα έχουν μπροστά ένα πελώριο... «θα». Δηλαδή... πιάσ’ τ’ αυγό και κούρευτο, καθ’ όσον τα υπεσχημένα δεν ανταποκρίνονται -επ’ ουδενί- στις πραγματικές οικονομικές δυνατότητες της χώρας. Αν όλος αυτός ορυμαγδός παροχών ήταν εφικτός, γιατί να μην είχε δοθεί κάποιο μέρος τους ήδη;

   Μετά το παραμύθι της... Χαλιμάς-Τσίπρα, η χαρτορίχτρα της στήλης προβλέπει. Με το μάτι στις δημοσκοπήσεις, αν διαφανεί πιθανότητα κλεισίματος την ψαλίδας θα «ορθοπεταλιάσει» κάποια ρέστα υπερυποσχέσεων, και θα προκηρύξει αιφνιδιαστικές εκλογές. Αλλιώς, όχι μόνο θα εξαντλήσει και τον τελευταίο μισθό της 4/ετίας του, αλλά θα χρησιμοποιήσει και το χρονικό αβάντσο που προβλέπει το Σύνταγμα. Αν κερδίσει -εμένα μου λες- τις επόμενες εκλογές η υπαναχώρηση από τις παχυλές υποσχέσεις που έδωσε είναι παιχνιδάκι γιά δαύτον. Άλλη μιά κωλοτούμπα, με την Αυλωνίτου να τσιρίζει: «Ο κ. Τσίπρας δεν είπε κανένα ψέμα»! Σιγά που θα κωλώσουν σε τέτοια ψιλοπράγματα. Αν τις χάσει, όμως, θα αφήσει -πέραν από την ήδη πραγματοποιηθείσα καταστροφή- μιά χώρα απέραντο ναρκοπέδιο. Θα έχει υπονομεύσει τα πάντα. Οικονομία, παιδεία, υγεία, δικαιοσύνη, θεσμούς, όλα. Η θέση της επόμενης κυβέρνησης θα είναι τρομερά δύσκολη και η ανταπόκριση στα κληρονομημένα προβλήματα... προβληματική και αμφίβολη. Ο ίδιος, ως αντιπολίτευση πλέον, θα στέκεται απέναντι και θα... «πετροβολάει βιτρίνες»:

    -«Τα είδατε; Αν ήμουν εγώ στην κυβέρνηση, θα σας τα... «έδινα». Όμως εσείς θέλατε... Μητσοτάκη. Φάτε τον τώρα στη μάπα»! Και επερχομένης της εκλογής Προέδρου Δημοκρατίας... θα δούμε να επαναλαμβάνεται το ίδιο έργο με ξανά πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

   Δεν χωρεί αμφιβολία πως οι επικείμενες εκλογές -οψέποτε συμβούν- δεν είναι τίποτε άλλο παρά μία αντιπαράθεση του Ψεύδους με την Αλήθεια, της Απάτης με την Εντιμότητα, της Μυθολογίας με την Ιστορία, της Ουτοπίας με τον Ρεαλισμό, της Αυταπάτης με την Προσγείωση, της Πολιτικής αλητείας με την Σοβαρότητα, του εθνοκτόνου Διεθνισμού με  τον Πατριωτισμό, του Λαϊκισμού με την Υπευθυνότητα, της κρατικοδίαιτης αντιπαραγωγικής δημοσιοϋπαλληλίας με την ιδιωτική δημιουργική δραστηριότητα. Δηλαδή όλων όσων συνιστούν την πανταχού αποτυχούσα και παντάπασι εξωπεταχθείσα, παγκοσμίως, στείρα και συντηρητικά αγκυλωμένη σε ανεφάρμοστα ιδεολογήματα αριστερά με την ουσιαστικά προοδευτική φιλελεύθερη κεντροδεξιά.

   Τελικά, το μόνο σωστό και αληθές που είπε ο Τσίπρας είναι αυτό: «Ή τους τελειώνουμε, ή μας τελειώνουν». Και αυτό πρέπει να γίνει. Αυτό το τσούρμο θα πρέπει να συντριβεί, με συσπείρωση των υγιών δυνάμεων  περί τον Μητσοτάκη, χωρίς την πολυτέλεια υποστήριξης διαφόρων περιφερειακών -ανοήτων, γραφικών και λοιπών «μαϊντανών» και μητραλοίων της δεξιάς-  οι οποίοι θα φαλκιδεύσουν την απαλλαγή μας από το καρκίνωμα που μας τρώει τις σάρκες και το μέλλον του Έθνους. Αν το επιτρέψουμε θα είμαστε... υπεράξιοι της μοίρας μας και της εξομείωσής μας με την... Βενεζουέλα. Στο αρκετά φτωχότερο όμως, αφού δεν «καθόμαστε» πάνω σε θάλασσα πετρελαίου, όπως εκείνη.

"Ο Ζακ και η... άλλη".

Δύο μέτρα και δύο σταθμά. Γιατί;

  Ο "Ζακ Κωστό", (κατά κόσμον: "Ζακλίν"), υπήρξε νέος, καρακραγμένος ομοφυλόφιλος, χρόνιο πρεζόνι και αδίστακτος ληστής. Φυσικά και αριστερός. Έτσι, η "απώλειά" του χάλασε κόσμο. Οι οργανώσεις των πάσης φύσεως... "ιδιαιτεροτήτων" ξεσάλωσαν, με παρελάσεις διαμαρτυρίας και προσελεύσεις στον τόπο του... μαρτυρίου, όπου έπεσε "ηρωικά" μαχόμενος γιά τα ευγενή ιδανικά του. Ακόμη κι ο πρωθυπουργός -προφανώς αλληλέγγυος με την εν γένει στάση ζωής του... αδικοχαμένου υγιούς στοιχείου της κοινωνίας- απέστειλεν επιστολή συμπαραστάσεως στην χαροκαμένη μάνα, ενώ η Αστυνομία διεξάγει ατέρμονες ΕΔΕ και ΠαραΕΔΕ, βυζαντινολογώντας και ομφαλοσκοπώντας "τα πώς και τα γιατί", (που λέει, συνεχώς και μονότονα, στην ανιαρή κασέτα του ο λεξιπένητας γυμνοσάλιαγκας του Σαββατοκυριακάτικου πρωινάδικου στον ΣΚΑΙ). Μέχρι και οι "ιδιότροπες"φεμινίστριες ασχολήθηκαν και προσήλθαν, εν πορεία, προκειμένου να αποτίσουν φόρο τιμής στον τόπο όπου... μαρτύρησε ο "ήρωας" Ζακ.

   Γιά την φουκαριάρα 86/χρονη γιαγιάκα των Καμινίων, που βρήκε επίσης μαρτυρικό θάνατο ξεψυχώντας -τόπι στο ξύλο- μόνη κι απροστάτευτη από τη βάρβαρη μεταχείριση ληστών του φυράματος Ζακ, τσιμουδιά. Κιχ! Ούτε καν αναφέρθηκε το όνομά της στα λίγα... "ψιλά" των εφημερίδων που μόλις ασχολήθηκαν με την περίπτωση! Απλή καταγραφή του γεγονότος και... "άμωμη εν οδώ, αλληλούια".

   Η στήλη -ρηξικέλευθη και ερευνητική, όπως πάντα- ασχολήθηκε με το θέμα και... αποκαλύπτει σήμερα πως η 86/χρονη μοναχική γιαγιούλα των Καμινίων υπήρξε:

   - Λεσβία πασίγνωστη από γεννησιμιού της.

   - Πρεζού από νεαρής ηλικίας.

   - Διάσημη "μπουγαδοκλέφτρα" και  "κλεφτοκοτού", έχοντας ταράξει τις μπουγάδες και τα κοτέτσια της γειτονιάς της. Μέχρι στο παγκάρι της ενορίας της, λέγεται πως  έβαζε χέρι, σουφρώνοντας φραγκοδίφραγκα!

   - Και, φυσικά, ήταν αριστερή. Οργανωμένη στο ΕΑΜ από τα γεννοφάσκια της!

  

    Κατόπιν αυτών των συγκλονιστικών αποκαλύψεων της στήλης,  ευελπιστώ όπως:

   - Ξαμολύσει η Αστυνομία τα λαγωνικά της γιά την άμεση σύλληψη των δραστών.

   - Ασχοληθούν επισταμένως με το θέμα οι αρμόδιες αρχές.

   - Ο πρωθυπουργός αποστείλει επιστολή συμπαθείας στα εγγόνια της γριούλας.

   - Ο Δήμος Πειραιώς δώσει -τιμής ένεκεν- το όνομά της, (αλήθεια ποιό είναι, πουθενά δεν γράφτηκε!), στην οδό του σπιτιού-μαρτυρίου της, ή -τουλάχιστον- σε κεντρική πλατεία των Καμινίων.

   - Αντιπροσωπεία των συριζαρέων βουλευτών, με επικεφαλής την κοντοστούπα-πινέζα με το χτένισμα "αλά φουρκέτα στην πρίζα", καταθέσει στέφανο στην εξώπορτά της.

   - Οι διάφορες περίεργες και περιθωριακές οργανώσεις κινητοποιηθούν άμεσα και "μπαχαλοποιήσουν" την πέριξ περιοχή, και όχι μόνο.

   - Το κίνημα των "ιδιόρρυθμων" φεμινιστριών -με συμμετοχή και του Jason-Αντιγόνη, γιά την πληρότητα της εκδήλωσης με συμμετοχή όλων των... φύλων- στήσει happening συμπαραστάσεως.

   Ελπίζω και εύχομαι τα πιό πάνω... δίκαια να εκπληρωθούν, ώστε η ψυχούλα της καημένης γιαγιάκας -εκεί που βρίσκεται σήμερα- ευφρανθεί δικαιωμένη.

Ευαγές ίδρυμα: «Η ωραία Ελλάς»!

Με τις μηχανές του ψεύδους και της απάτης να δουλεύουν στο φουλ.

   Εκείνο που ενοχλεί περισσότερο, όσους διαθέτουν από δυό γραμμάρια μυαλό και πάνω, είναι η προσβολή της νοημοσύνης τους. Ένας ορυμαγδός παροχών -κίβδηλες, αόριστες, μελλοντικές, ή ελεημοσύνες οι περισσότερες- που «όζουν» εμφανώς προεκλογική αποφορά. Δεν λέω άρωμα γιά προφανείς λόγους. Υποβιβάζουν τους αφελείς, συμπλεγματικούς, ή ηλίθιους και αθεράπευτα λοβοτομημένους συριζαρέους, (πλην των εν δικαίω ευρισκομένων ως καλοβολεμένων), και τους κατατάσσουν στο κατώτατο επίπεδο ανθρώπινης αναξιοπρέπειας. Αυτό των συνειδητών επαιτών που ευγνωμονούν τον... μεγαλόψυχο «αφέντη» γιά τα ψίχουλα που τους παρέχει και τα όσα τους... τάζει, αγνοώντας πως αυτό το δώρο το έχουν ήδη πληρώσει με το αίμα και τον ιδρώτα τους ολόκληρη χρονιά. Η κοντόφθαλμη αυτή πρακτική εξασφαλίζει έναν πρόσκαιρο χριστουγεννιάτικο μποναμά στους ψωμοζήτουλες αποδέκτες, τους ναρκώνει την συνείδηση και τους «κλέβει» την ψήφο! Οποία κατάντια της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και της ορθής εκτίμησης δημιουργίας σταθερού μέλλοντος. Τόσο δικού τους όσο και των επομένων γενεών. Αρκούνται στο: «Δος ημίν σήμερον -έστω και ψίχουλα- και άφες...». ΄Ντάξει μωρέ!

   Είναι απορίας άξιον το πόσον η συλλογική ελληνική νοημοσύνη -η πλουσιότερη του κόσμου(!!!), όπως αυτάρεσκα αυτοπιστεύει, τρομάρα της! - δεν παρατηρεί, δεν σκέπτεται και δεν αναλογίζεται πως όλοι οι στοιχειωδώς -κατά την ελληνική αυταπάτη- ευφυείς λαοί έχουν απολακτίσει μετά βδελυγμίας τις αριστερόστροφες κρατικοδίαιτες και αντιπαραγωγικές πολιτικές και «τραβούν» τον ανηφορικό δρόμο της δημιουργικής ανάπτυξης, ενώ όσες παραμένουν προσκολλημένοι σε παλαιολιθικές σοσιαλιστικές πρακτικές -όρα Βενεζουέλα, που κολυμπάει στο πετρέλαιο και την πείνα, ένεκα... «ζοζιαλισμού»- ψωμολυσσάνε, με τους ηγέτες να καταπιέζουν τον λαό τους προκειμένου να γεύεται αυτός τα αριστερά «αγαθά» και εκείνοι να διατηρούν... προεδρικά αεροπλάνα με δεκαπέντε μενού!

   Έτσι, με την διαιώνιση του συριζαρέικου εσμού στην εξουσία, στο τέλος η χώρα θα μεταβληθεί σε ένα απέραντο ίδρυμα ανεγκέφαλων επιδοματούχων που το μόνο που θα δικαιούται είναι να «χάφτει» όποια «αλήθεια» θα της πασάρουν οι διάφοροι Τζαναμπετόπουλοι και να δοξάζει τους κουτοπόνηρους ηγέτες της που θα τους χορηγούν... επιδόματα μόλις επιβίωσης. Οι θλιβεροί "αντάξιοι" αυτής της καταστάσεως αποδέχονται μοιρολατρικά το ζυγό και τη μοίρα τους. Οι "άξιοι" την πολεμάμε...

   Τέλος, δυό κουβέντες γιά εκείνη την φουκαριάρα την καθαρίστρια, που παρατρίχα γλύτωσε τα ισόβια -ελέω ελαφρυντικών- γιατί πλαστογράφησε το ενδεικτικό του δημοτικού και το έκανε... απολυτήριο. Μία τάξη = δέκα χρόνια φυλακή και αιώνιος στιγματισμός! «Κατάχρηση δημοσίου χρήματος», λέει!

   Όταν βλέπω την πρωθυπουργική σύνευνο με προσόντα δασκαλίτσας, σε χρόνο ρεκόρ, να «σκαρφαλώνει» στην καθηγεσία του Πολυτεχνείου, εικάζω εκ του ασφαλούς πως είναι αδύνατον να κατέχει -τουλάχιστον νομίμως και απλαστογράφητα- όλα τα απαιτούμενα, προς τούτο, δικαιολογητικά. Όταν στενός συγγενής του... «αυταπατημένου» επιβήτορα της εξουσίας, με πλαστογράφηση βεβαιώσεων ασφαλιστικής ενημερότητος  «κολύμπησε» στον «Πακτωλό ποταμό» των δημοσίων έργων. Και όταν -ας μην λησμονείται ποτέ αυτό- η εκλογή του Τσίπρα στηρίχτηκε σε πλήθος ψευδών υποσχέσεων και πλαστογραφημένων ελπίδων που μοίρασε αφειδώς στους εξ ημών ανόητους που τις «έχαψε» αμάσητες- το «αμάρτημα» της καθαρίστριας του Βόλου μοιάζει με... «παράνομη στάθμευση» και η επιβληθείσα ποινή της θυμίζει... Γιάννη Αγιάννη και Βίκτορα Ουγκώ.

   Βεβαίως, παρέβη τον νόμο και πρέπει να τιμωρηθεί, αλλά όχι να εξοντωθεί. Πολλώ δε μάλλον καθόσον δεν καταχράστηκε δημόσιο χρήμα, αλλά το απέκτησε με τον ιδρώτα της. Η λύση είναι απλή. Η αναπόφευκτη αναθεώρηση του Νόμου. Δεν υπεισέρχομαι σε λεπτομέρειες -λόγω μη ειδικότητος- αλλά ο νομοθέτης θα πρέπει να εστιάσει στο συσχετισμό προσόντων και παρεχομένων υπηρεσιών. Π.χ. όσο πιό μορφωμένος, ειδικευμένος και «πολυπτυχιούχος» γιατρός και όσο πιό... αμόρφωτη καθαρίστρια, τόσο... το καλύτερο! Η τελευταία δουλεύει με τα χέρια και όχι με τη γνώση.

Ένας γατούλης λιγότερος.

Πάει κι ο "Γκριζούλης"

   Ο γάτος της φωτογραφίας δεν είναι ο "Γκριζούλης" μου που "έφυγε". Όμως θα μπορούσε να είναι, γιατί ήταν "φτυστός", σε ομοιότητα, με τον εικονιζόμενο. 

   Γιά πάνω από χρόνο είχε προσβληθεί από μιά άγνωστη στους κτηνιάτρους αρρώστια. Αν και έτρωγε πολύ συνεχώς αδυνάτιζε, έλιωνε και νιαούριζε λυπημένα. Προφανώς πονούσε. Τελευταία ένα συρίγγιο κάτω από το δεξί του μάτι δεν έλεγε να κλείσει. 

   Τελικά, χθες, έκλεισε τα ματάκια του και "λυτρώθηκε". Και ας λένε πως οι γάτες "φεύγουν" με τα μάτια ανοιχτά, ίσως γιατί η παροιμιώδης περιέργειά τους τις θέλει να κοιτούν ακόμα και τον Χάρο κατάματα. Τώρα μου απόμειναν, γιά συντροφιά, πέντε γατίνια.

   Πόσα χρόνια "κουβαλούσε" στην πλάτη... άγνωστο. Απ' τον δρόμο τον μάζεψα, μαζί με την δίδυμη αδελφή του. Πάντως, σίγουρα, είναι μπόλικα. 

   Καλοτάξιδος και καλή αντάμωση. Πλάκα-πλάκα, οι προπομποί μου που με καρτερούν εκεί "πάνω" πληθαίνουν αρκετά! 

¨"Ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι".

Η θεσμοθέτηση του "θα"!

   Και ξαφνικά άνοιξαν οι ουρανοί και άρχισε να βρέχει όλων των ειδών τα... καλούδια! Και να οι προσλήψεις, να οι διορισμοί στο δημόσιο, να οι αυξήσεις μισθών και συντάξεων, να οι μειώσεις φόρων και εισφορών, να η επιστροφή των κακώς παρακρατηθέντων, να τα αναδρομικά, να... , να...., να...! Η ελπίδα που λέγαμε κάποτε.... επί τέλους να την! Κατέφθασε, ασθμαίνουσα,  μαζί... με τις εκλογές.

   Όμως όλα αυτά τα ευφρόσυνα θα γίνουν από... χρόνου και μετά. Με την όποια νέα κυβέρνηση! Αν, τώρα, όλα αυτά τα ωραία -με το Χρηματιστήριο στα έγκατα, την έξοδο στις αγορές απαγορευμένη και τον λαό καταχρεωμένο και πεινάλα- δεν λέγεται ναρκοθέτηση του επερχόμενου Κυριάκου, τότε η βλάβη στον εγκέφαλο του λαού μας είναι ανήκεστος. Ναι, αυτού του λαού που, αυτάρεσκα, αυτοαποκαλείται, (και φευ το πιστεύει),... ως "ο ευφυέστερος λαός του κόσμου" αλλά θέλει να τον κυβερνά ένας εξόχου μορφώσεως Τσίπρας, η σουπιά ο Παππάς, ο λούμπεν Κυρίτσης, η ωραία Αυλωνίτου, ο δανδής Κατακούτελος και... με κολαούζο τον αγράμματο βουτυρομπεμπέ Μπούλη. Ενός λαού που τρέχει με... την όπισθεν προς τα εκεί από όπου όλοι όσοι υπόλοιποι λαοί φεύγουν... τροχάδην, έχοντας δοκιμάσει τη γλύκα της αριστεροσύνης σε όλες τις διαβαθμίσεις της. 

   Οι επόμενες εκλογές δεν θα αποφασίσουν γιά το ποιός θα κυβερνήσει τη χώρα,  αλλά θα αποτελέσουν δημοψήφισμα γιά το μέγεθος της ηλιθιότητος των Ελλήνων και το πόσο ευεπίφοροι  είναι στην παρατεταμένη εξαπάτηση και κοροϊδία. Δηλαδή, πόσο "μάπες" είμαστε ως λαός!

   Τελευταίο δείγμα παραπλάνησης και κατεδάφισης του ψυχισμού και των θεμελίων των πατρογονικών μας αξιών η "συμφωνία" περί το εκκλησιαστικό. Ένα; άξεστος και άθεος πρωθυπουργός και ένας ανάξιος πολιτικάντης ιεράρχης αποφασίζουν, κρυφίως και συνωμοτικά,  γιά το καλό της... Πίστεως, των λειτουργών της και της μεγάλης και  χριστεπώνυμου πλειοψηφίας του ποιμνίου της. Με τα αριστερά πρόβατα να πανηγυρίζουν γιατί... έρχεται Πάσχα! Μπέέέέ....

Ιερώνυμοι και ιερόδουλοι.

   Η βαθειά μου πίστη στον Θεό είναι γνωστή και δεδομένη. Οι αναγνώστες και φίλοι του Ορφέα το γνωρίζουν καλά. Χωρίς να είμαι ιδιαίτερα θρησκευόμενος άνθρωπος και συστηματικά εκκλησιαζόμενος τύπος, έχω έναν δικό μου τρόπο απ’ ευθείας επικοινωνίας με τον Θεό. Και Εκείνος μου κάνει την ιδιαίτερη τιμή να επικοινωνεί μαζί μου, με τρόπο που ο Ίδιος γνωρίζει και επιθυμεί, οσάκις τον χρειάζομαι.

   Ωσαύτως, οι απόψεις μου γιά τον κλήρο -εν γένει- είναι πολλαπλώς διακηρυγμένες. Στην μεγάλη τους πλειοψηφία είναι άνθρωποι σαν όλους τους υπολοίπους. Ακολουθούν ίδια μοίρα, ίδια προβλήματα, ίδιες ανάγκες που απαιτούν ικανοποίηση, ίδια ελαττώματα, ίδια πάθη, ίδια προτερήματα. Ιδίως στη σύγχρονη πολύπλοκη εποχή με τις πολλές δυσκολίες της ζωής και τις μεγάλες απαιτήσεις της καθημερινότητος. Το αυτό -ίσως και χειρότερα- συμβαίνει με τον κλήρο όλων των θρησκευμάτων σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης. Έχοντας επισκεφθεί και συνομιλήσει με ιερείς και μοναχούς σε πλείστα μοναστήρια του Κόσμου, από το Ντρέπουνγκ του Θιβέτ, αυτό του Νάκορν Πατόνγκ της Ταϋλάνδης, έως την μονή Κουτλουμουσίου του Αγίου Όρους, η συνισταμένη μου άποψη, ως προς το πραγματικό μέγεθος του πνευματικού έργου του κλήρου, είναι μάλλον απογοητευτική. Λίγους, ελάχιστους, πραγματικά συνεπείς προς το σχήμα τους, την σοφία και το κοινωνικό τους έργο συνάντησα. Ίσως... ατυχήσας. Αυτοί οι ελάχιστοι που γνώρισα έχουν επωμιστεί ολόκληρο το φορτίο της πνευματικής επικοινωνίας με τον Ύψιστο, την προσπάθεια σωτηρίας της ψυχής τους και διακρίνονται γιά αυταπάρνηση στο κοινωφελές έργο τους. Οι πλείστοι απλά υπηρετούν τον... Κύριον. Μεταφορικά, κυριολεκτικά και... τυπολατρικά. Φωτεινό αστέρι, που δυστυχώς δεν πρόλαβα να γνωρίσω, ο σπουδαίος μοναχός και νυν Άγιος Παΐσιος.

   Από τους μαχόμενους κορυφαίους Ιεράρχες έχω γνωρίσει ορισμένους με απέραντη μετριοφροσύνη και συστηματική ενασχόληση με το λειτούργημά τους. Σοβαροί, μορφωμένοι, ανιδιοτελείς και, κυρίως, χρήσιμοι στο Ποίμνιο. ΄Εχω προλάβει και θυμάμαι αμυδρά τον γιγαντόσωμο κι επιβλητικό Αρχιεπίσκοπο και κατοχικό Πρωθυπουργό Δαμασκηνό, τον Πατριάρχη Αθηναγόρα -βιβλική μορφή- τον εξόχου μορφώσεως Αρχιεπίσκοπο Αλβανίας Αναστάσιο και τον διαπρύσιο χριστιανό και  νεωτεριστή Ιεράρχη, τον μακαριστό Χριστόδουλο, ο οποίος πέτυχε να μιλήσει στην ψυχή των νέων, αλλά -δυστυχώς «έφυγε» νωρίς.

   Ο  νυν Αρχιεπίσκοπος από την αρχή μου... «ξύνιζε». Θες η φυσιογνωμία του, θες η δική μου διαίσθηση, θες τον κρυψίνουν ύφος του, κάτι με ενοχλούσε. Πιό πολύ γιά μαυραγορίτη λαδέμπορα της Κατοχής μου πήγαινε, παρά γιά Ιεράρχης. Ήδη η διαίσθησή μου βλέπω να επαληθεύεται πλήρως. Ξεπερνώντας την στάση του στα μεγάλα εθνικά θέματα -sottovoce- στις διαδηλώσεις γιά το Μακεδονικό και πάσο γιά τη συμφωνία των Πρεσπών, το κερασάκι στην τούρτα των εντυπώσεών μου γι’ αυτόν έβαλε η τελευταία πολιτικάντικη παρτίδα που έπαιξε με τον άθεο παρτενέρ και δάσκαλό του στην κωλοτούμπα. Όχι τόσο γι’ αυτή καθ’ αυτή την συμφωνία, η οποία έχει και καλά σημεία, αλλά γιά την ακαριαία μεταστροφή του, μόλις η Ιερά Σύνοδος -στην πλειονότητά της- απέρριψε τα συμφωνηθέντα και ανακοινωθέντα από τον πάντα βιαστικό και πάντα αυταπατώμενο νεανίσκο της δημοσίας μας ζωής. Θαυμαστής και θιασώτης του άθεου συνομιλητή του -και προφανώς της στρατηγικής του- έσπευσε να δώσει εξετάσεις -περνώντας με άριστα- πολιτικάντικης πανουργίας και εφηρμοσμένου τυχοδιωκτισμού, δηλώνοντας: «Αυτό δεν ήταν συμφωνία αλλά πρόθεση συμφωνίας»! Δηλαδή... κωλοτούμπα, ή... όπως θέλετε το λέτε. Αμήν.

   ΥΓ. Ας με συγχωρήσουν οι συναδέλφισες της Γαβριέλας γιά τον τίτλο. Αυτές τις τιμώ, ως σκληρά και με άσχημες συνθήκες εργαζόμενες γυναίκες σε ένα αναξιοπρεπές επάγγελμα, που η ανάγκη επιβιώσεως τις σπρώχνει να ασκούν. Το κάνουν με συνέπεια και σωστή επαγγελματική συνείδηση. Και το δηλώνουν... ωσαύτως.