Tα σύννεφα πυκνώνουν, η καταιγίδα έρχεται, (προλαβαίνοντας την... ελπίδα)!!

... και στο βάθος, με τη στήλη δυσπιστούσα, ένα έντονα διαφαινόμενο άρωμα εκλογών.

- Ρε σεις, νάτην η... ελπίδα, έρχεται!!!

   Είναι γνωστόν, τόσο στη κοινότητα των ζώων, όσο και στη ζούγκλα των ανθρώπων,  το: «αλλοίμονο στον αδύναμο». Έτσι και πάρουν χαμπάρι την αδυναμία να υπερασπίσεις τον εαυτό σου, πέφτουν πάνω σου και σε κατασπαράζουν. Σήμερα, αυτή η απειλή, ζοφερή και απειλητική, πλανάται πάνω από τη χώρα. Με εξαίρεση την Βουλγαρία, (ως πότε άραγε), όλοι οι βόρειοι γείτονες έχουν αρχίσει να βυσσοδομούν εναντίον μας, σκαλίζοντας υπαρκτές κι ανύπαρκτες προαιώνιες διαφορές και διεκδικήσεις και  ακονίζουν μαχαίρια, έτοιμοι να τις απαιτήσουν εκβιαστικά, εδώ και τώρα! Κι αυτοί είναι πολύ ορατοί, καθ' όσον... γείτονες. Ο ελλοχεύων συρφετός των λαθρομεταναστών και μερικοί  πιό μακρυνοί... άσπονδοι φίλοι, που αν και εξ ίσου επικίνδυνοι, δεν ξεμπροστιάστηκαν ακόμη αλλά συνιστούν ακόμη μεγαλύτερο κίνδυνο. Κακόμοιρη πατρίδα, τί σου μέλλεται!

   Με μπροστάρη τον καλαμοκαβαλημένο Ερντογάν. Ο οποίος «τρώγοντας» πόρτα από την ΕΕ, από την μιά δυσαρεστημένος κι απ’ την άλλη απελευθερωμένος από Κοινοτικά υπεσχημένα, δεδομένα και κεκτημένα, βγάζει τη μανία και τη λύσσα του γιά το... «φτύσιμο» που έφαγε, ξεσπώντας στο πιό εύκολο και πιό πρόσφορο μέλος της, το οποίο και -ατυχώς- αποτελεί τον αδύναμο κρίκο. Την Ελλάδα. Η αποτυχημένη αριστερή φιλοσοφία που καταργεί σύνορα και εθνικισμούς -«Μετανάστες αδέρφια μας»- η απύθμενη τοπική συναισθηματική μικρομυαλιά -«Νόμπελ ειρήνης στις γριές της Μυτιλήνης»- και η ηλίθια ρητορική της κυρίας Σουρουκλεμέ, που σάλπισε στα πέρατα της Υφηλίου το: «όσοι μιζεράμπιλοι δεν μπορείτε να φτιάξετε τη ζωή σας στον τόπο σας, ελάτε να καταστρέψετε τη δική μας στον... δικό μας», μάζεψε στα σύνορά μας εκατομμύρια εξαθλιωμένους και πειναλέους, όλους σφετεριστές μιάς καλύτερης ζωής, ανάκατα και με κάμποσους πραγματικούς  πρόσφυγες, οι οποίοι -όλοι μαζί- συνωστίζονται κατά το πρότυπο... Ρεπούση- στα τουρκικά παράλια, σαν τους πειρατές του Συρκούφ, έτοιμοι γιά ρεσάλτο στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου! Ένα θαυμάσιο και χρησιμότατο πολυεργαλείο στα χέρια του υπερφίαλου Νεοσουλτάνου, του νεομεγαλοπρεπούς Νεοσουλεϊμάν! (Ναι, του... επιγόνου αυτού που εκατομμύρια πανύβλακες συμπατριώτες μας παρακολουθούσαν στην TV, με φανατισμό, τα κατορθώματα σε... συνέχειες).

   Κοντολογίς, με την αφροσύνη κάποιων Μουζαλέων, Κυριτσιδέων και λοιπών απάτριδων και ιστορικά ανεπίδεκτων μαθήσεως και παραδειγματισμού, αριστερών εθνικών μειοδοτών, στους οποίους η περιπέτεια της Κύπρου δεν «είπε» απολύτως τίποτε, (η πάλαι ποτέ υπέρ των Ελλήνων αναλογία 82 - 18 %, του 1984 πλησιάζει πλέον το «μία ή άλλη», λόγω αθρόας εισροής Τούρκων στα Κατεχόμενα, με πρόβλεψη αναστροφής της αναλογίας κατά το προσεχές μέλλον ένεκα και της ελληνικής υπογεννητικότητος), αλλά βουτηγμένοι στη κομματική αντεθνική τύφλα τους δεν βλέπουν την καθαρή μουσουλμανοποίηση των ανατολικών νησιών μας, που σύντομα θα χάσουν την εθνική μας ταυτότητα και θ’ αποτελέσουν τεράστιες κερκόπορτες και πανεύκολη λεία της τουρκικής επεκτατικότητος.

   Δυστυχώς, και απόλυτα κατανοητό σε όσους έχουν πείρα από κομμουνιστικές τακτικές και πρακτικές, όπου τα κομμουνιστικά κράτη-κολαστήρια αυτοαποκαλούνταν «κομμουνιστικοί παράδεισοι», η συριζαρέικη παραπλανητική και αποπροσανατολιστική ρητορική, περί... άλλα τυρβάζει και παρασιωπά τους κινδύνους Ερντογάν και, πρόσφατα, του μέγα... Ράμα.

   Με το τέταρτο μνημόνιο να έρχεται, λάου-λάου, αλλά να το φέρνει ο... ανάλγητος «νεοφιλελευθερισμός» του Μητσοτάκη(!) και τα νέα εξοντωτικά μέτρα που αυτό προβλέπει, να είναι ήδη συμφωνημένα και υπογεγραμμένα, κατά τη συνήθη αβανταδόρικη συμπαιγνία με την τρόικα. Όμως θα πρέπει να καθυστερήσει λίγο ακόμη η ανακοίνωσή τους, προκειμένου να εξαπατηθεί πάλι ο λαός και να χάψει τη γνωστή πλέον... «περήφανη και τρομερή διαπραγμάτευση», ώστε να «κορδωθούν» καμαρώνοντας οι σανοτραφείς χαχόλοι που απέμειναν να τους πιστεύουν ακόμη.

   Δεν υπάρχει αμφιβολία πως το μείγμα της απύθμενης ανικανότητος του κυβερνητικού τσίρκου, οι ερασιτεχνικοί χειρισμοί όλων των προβλημάτων, η διάχυτη ανυποληψία και δυσπιστία που αυτό εκπέμπει παγκοσμίως, μαζί με το γενικό αλαλούμ που προδίδει τυχοδιωκτισμό και προχειρότητα ακόμη και στον παραμικρό χειρισμό,  οδηγούν μαθηματικά σε πλήρες αδιέξοδο. Έτσι, παρ’ όλα τα περί αντιθέτου διαδιδόμενα από τα ενορχηστρωμένα καλλικέλαδα παπαγαλάκια του Μινίμου, μία καλή διέξοδος στην κατεύθυνση των εκλογών αποτελεί την μόνη λύση αξιοπρεπούς αποχώρησης από την εξουσία αυτού του ανεκδιήγητου αριστερού εσμού και την επιστροφή του στα γνωστά λαϊκίστικα μετερίζια της ανένδοτης αντιπολίτευσης, της στείρας άρνησης και του ανεύθυνου «λιθοβολισμού» των πάντων.
   Μολονότι αδυνατώ να καταλάβω πώς είναι δυνατόν αυτό το αρπακτικό μπουλούκι να αφήσει να του ξεφύγει η λεία της εξουσίας, παραιτούμενο απ’ αυτήν εκούσια, φαίνεται πως τα δαιμονικά μυαλά των σκοτεινών υπογείων της «Κουμουντούρου» και του Μινίμου κάποιο καταχθόνιο σχέδιο επιστροφής θα καταστρώνουν σίγουρα, οπότε ο κόσμος και τα άλλα κόμματα θα πρέπει να έχουν μάτια κι αυτιά ορθάνοιχτα και να περιμένουν απίθανα πράγματα. Σαν την απίθανη μπαρούφα που επικαλούνται γιά να καλύψουν τα προεκλογικά τους τερατολογήματα: -«Ναι, τάξαμε πολλά στον λαό τον Γενάρη. Όμως στις εκλογές του Σεπτέμβρη ο λαός... ήξερε πλέον την πραγματικότητα και... μας εμπιστεύτηκε ξανά»! Λες κι ο απλός κοσμάκης -κορόϊδο όπως πάντα- ήταν τόσο «μαζόχας» ώστε ενέκρινε τις σφαλιάρες» -και μάλιστα σβουριχτές- που του επιδαψίλευσαν οι ανεύθυνοι τυχοδιωκτισμοί των συριζαρέικων χειρισμών.
   Οι κινητοποιήσεις των στελεχών και οι περιοδείες του Πινόκιο, πάντως, καθώς και οι αφειδείς καιροσκοπικοί διορισμοί ημετέρων σε απίθανα και άχρηστα πόστα, που διογκώνουν την κρατική σπατάλη με τον απροκάλυπτο κομματικό παρασιτισμό που δημιουργούν, κάνουν την οσμή των εκλογών έντονη. Ίδωμεν.

ΥΓ. Προσωπικά δυσεπίλυτα προβλήματα επέβαλαν προσωρινή σιγή στη στήλη. Ελπίζω να τελειώσουν σύντομα και να επανέλθω στην... συνέπεια. Μετά τον θάνατο του Φιντέλ, ο Μητσοτάκης «παίζει» τελικό με την Ελισάβετ της Αγγλίας!