Κίβδηλα είδωλα και πραγματικοί δυνάστες.

Όπου οι στυγνοί δυνάστες αναγνωρίζονται ως... επαναστάτες.

 

- Όσες... "κακοποτισμένες" θαυμάστριες,...προσέλθετε!

   Ευτυχώς, από τα μέσα του 20^ου αιώνα ο αυταρχισμός και οι δικτατορίες περιορίζονται σε μικρά -περιφερειακά και με περιορισμένο ρόλο στο παγκόσμιο γίγνεσθαι- κράτη, οπότε η ζημιά ελαχιστοποιείται και ο παραδειγματισμός του "προς αποφυγήν" μεγιστοποιείται. Ένας τέτοιος εκπρόσωπος -προτελευταίος στον μακρύ κατάλογο- εξεμέτρησε το ζην και έφυγε γιά να λογοδοτήσει στον Πλάστη του. Παραμένει ακόμη -κορυφαίος σε παραλογισμό, αυταρχισμό και βιαιότητα- ο χοντρός baby face της Βορ. Κορέας, ο οποίος απέδειξε -μαζί με τον Φιντέλ- πως και η δικτατορία αποτελεί «αγαθό» που... κληρονομείται!

   Μιά βιαστική και πρόχειρη ματιά στο who is who των απανταχού μεγάλων δικτατόρων της ανθρωπότητος αποδεικνύει πως η συντριπτική πλειοψηφία τους ανήκει στην αριστερά και την μεγάλη φαυλότητα και φενάκη πως λειτουργούν γιά το καλό του... λαού! Ακόμη και ένας κορυφαίος του είδους, ο στυγερός Χίτλερ, από τον σοσιαλισμό ορμήθηκε. Γι’ αυτό και μέχρι να καταστρέψει τη χώρα του λατρεύτηκε και αποθεώθηκε από τους Γερμανούς, οι οποίοι παραληρούσαν σε κάθε του εμφάνιση.

   Κοινή μοίρα όλων αυτών των ιδιοτελών ανθρώπων είναι το μεγάλο «ανάθεμα» με το οποίον - αργά ή γρήγορα- η Ιστορία θα σφραγίσει την αιμοσταγή καριέρα τους. Και όχι μόνο. Βασικό χαρακτηριστικό της εν ζωή δράσης τους είναι η ανασφάλεια, η φιλυποψία, η κρυψίνοια, η αφιλία και η μεγάλη αγάπη γιά τριφηλή ζωή, περιλαμβανομένων ενός ακόρεστου ερωτισμού και πανάκριβων χόμπυς. Είναι πασίγνωστες οι ακολασίες του Μάο με νεαρά κοριτσόπουλα όταν ραμολίρισε και ακολουθούσε την παλιά συνταγή του Δαυίδ(!) και λιγότερο γνωστά τα ερωτικά καμώματα του Κάστρο, (λένε γιά 35000 γκόμενες), ο οποίος -στο κάτω-κάτω- υπήρξε και ωραίος άντρας. (Μέχρι και τη Λολομπρίτζιντα είχε «πηδήξει». Και μπράβο του, που λέει κι ο... Βουλαρίνος. Στην Ρουμανία, τον ρόλο του «πηδήκουλα» έπαιζε ο... υιός Τσαουσέσκου και, επ’ αυτού, ας ερωτηθεί η Νάντια Κομανέτσι!). Βεβαίως, αν το νούμερο αληθεύει, γεννιέται το ερώτημα πότε ο... «Κομαντάντε» προλάβαινε να ντυθεί και να... «κουμαντάρει»! Σταθερή άποψη της στήλης είναι πως τα δάκρυα που φάνηκαν στα μάτια κάποιων κοριτσόπουλων στην Αβάνα, που έδειξε η ΤιΒί, οφείλονται στο ότι δεν... «πρόλαβαν».

   Άλλο κοινό χαρακτηριστικό όλων αυτών των απαίσιων άθλιων που κατέστρεψαν τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων, πριν τους την αφαιρέσουν, είναι η χλιδή μέσα στην οποία έζησαν και οι εκλεπτυσμένες συλλογές που διατηρούσαν. Τα χρυσά μπάνια των ανακτόρων του Τσαουσέσκου και τα πολυτελή αυτοκίνητα που «μάζευε» ο Μπρέσνιεφ είναι μικρά, αλλά χαρακτηριστικά, δείγματα μιάς απόλυτης φαυλότητος και, κατ’ ευθείαν αντίθετα των... «ιδανικών» και συμφερόντων που -υποτίθεται- εξυπηρετούσαν χάριν του... λαού τους!

   Εστιάζοντας στον εκλιπόντα -πέραν της περιφρόνησης που δείχνει στον νεκρό η αποδράσασα στις ΗΠΑ αδελφή του, κατά το πρότυπο της κόρης του Στάλιν- η περιουσία που κατέχει ο πολυεκατομμυριούχος γιός του είναι τεράστια και, οπωσδήποτε, απάδουσα σε έναν λαϊκό επαναστάτη ηγέτη και με έναν πειναλέο λαό στον αντίποδα.

   Μετά λόγου γνώσεως και έγκυρη πληροφόρηση -από πρώτο χέρι- η στήλη γνωρίζει όλο το παρασκήνιο της εκτέλεσης του διαβόητου Τσε. Σε κάποιο ταξίδι στη Βολιβία, ο ξεναγός μου Χόρχε -γιός μέλους του ολιγάριθμου αποσπάσματος το οποίο ανέλαβε μυστικά την εκτέλεση του επαγγελματία επαναστάτη Γκεβάρα, υπό την καθοδήγηση εκπροσώπου της CIA- σε μία ολονύκτια συζήτηση-εξομολόγηση ποταμό και ένα εκατοδόλλαρο, μου εξήγησε λεπτομερώς τις συνθήκες εξόντωσής του, σ’ ένα χωριό της βολιβιανής ζούγκλας. (Νομίζω λεγόταν Λα Ιγκέρα). Κατάκοιτος και βαριά άρρωστος από τις κακουχίες και χρόνιο άσθμα που τον κατέτρωγε, εκτελέστηκε εν ψυχρώ από έναν λοχία. Αιτία -γνωστή τακτική στους κομμουνιστικούς κόλπους- η φυσική εξόντωση όποιου παρενοχλεί τον «δικτάτορα» λαϊκό ηγέτη. (Ιδέ Τρότσκι, Καμένεφ και σία από Στάλιν). Και ο Τσε -περίπτωση παθιασμένου επαναστάτη- αποτελούσε «αλογόμυγα» στα καπούλια της εξουσίας του... «φίλου» του Φιντέλ, ο οποίος προσπαθούσε, ματαίως, να τον ξεφορτωθεί, στέλνοντάς τον τήδε κακείσε, (Αφρική, Βολιβία), μέχρι να τον πουλήσει στην CIA. Όποιος αμφιβάλλει γιά το βρώμικο παιχνίδι που, διά βίου, έπαιξε ο... επαναστάτης  Κάστρο, ας αναλογιστεί την μακροβιότητά του ως εχθρικός ηγέτης στην... «μασχάλη» των ΗΠΑ και -κυρίως- την... «φιλοξενία» στη χώρα του της ασφαλέστερης και μισητότερης φυλακής του κόσμου. Αυτήν του Γκουαντάναμο! Και ο πλέον κρετίνος αριστερός χαχόλος, σίγουρα, δεν θα μπορεί να εξηγήσει στο κούφιο του κεφάλι το γεγονός, πλην αν αποτελεί προϊόν συμφωνίας και συμπαιγνίας. «Πλήρωνέ μου νοίκι και κάνε τη δουλειά σου εσύ και άσε με να σε βρίζω εγώ»!

   Οπουδήποτε στον δυτικό, καταραμένο καπιταλιστικό κόσμο, αν τολμούσαν οι ΗΠΑ να «στήσουν» τέτοια φυλακή, θα ξεσηκώνονταν και οι πέτρες κατά των... «φονιάδων των λαών». Όμως στην (και για την)  λιμοκτονούσα Κούβα... ούτε κιχ! 

   Άθλιοι, υποκριταί και απατεώνες, που τολμάτε να μιλάτε -βουτηγμένοι σε άπατο βούρκο φαυλότητος και διαφθοράς-  γιά ηθικά πλεονεκτήματα της αριστεράς και τέτοιες παπαρδέλες, όντες οι μεγαλύτεροι εχθροί του λαού, τυρβάζοντας μόνο για τις ιδιοτελείς επιδιώξεις σας.

   Και όσο θυμάμαι, κάποτε, τις ομάδες των ηλίθιων που ξεκινούσαν από δω γιά να βοηθήσουν εθελοντικά στην συγκομιδή... ζαχαροκάλαμου στην Κούβα, πλαντάζω στον... κλαυσίγελο!

ΥΓ.  Βεβαίως,  κι ο δικός μας γιαλατζί αριστερός δεν μπορούσε να μην δώσει το παρών, αποτίοντας φόρο τιμής στα πρότυπά του. (Πρώτα Τσάβες, τώρα Φιντέλ και... βλέπουμε!).