Παραλειπόμενα από την επίσκεψη Ομπάμα.

Ο εμπνευσμένος λόγος Τσίπρα κατά την υποδοχή.

   Επειδή πολλοί δεν γνωρίζουν τόσο καλά αγγλικά και όσοι γνωρίζουν θα τα ξεχάσουν σίγουρα, η στήλη θα προσπαθήσει να μεταφράσει, πιστεύοντας πως θα τα καταφέρει.

"Καλώς τα μάτια μας τα δυό, κύριε Πρόεδρε.

Κάναμε μαύρα μάτια γιά να σε δούμε.

Όταν άκουσα πως έρχεσαι έμεινα κόκκαλο!

Είδα τον Χριστό φαντάρο...

Πρέπει να μας βοηθήσεις, χρωστάμε τα κέρατά μας.

Και μην μου κάνεις τον Κινέζο.

Θα κάνουμε τρικούβερτο πάρτυ γιά σένα.

Ξέρω πως τα 'κανα σαλάτα, αλλά Κυριακή κοντή γιορτή.

Γιά να λέμε τα σύκα σύκα και τη σκάφη σκάφη, 

βγήκα έξω απ' τα ρούχα μου με τους Γερμανούς.

Δεν μασάνε, Κύριε Πρόεδρε.

Όμως με σένα εδώ αισθάνομαι σαν

κάλλιο πέντε και στο χέρι, παρά δέκα και καρτέρει...".

   Ερχόμαστε, τώρα, στη ζοφερή πραγματικότητα και το, προ οφθαλμών, ζοφερότερο μέλλον που μας περιμένει και δεν είναι δυνατόν να μην γίνεται αντιληπτό, ακόμη και από τους πλέον ανεγκέφαλους και παρωπιδιασμένους των συμπολιτών μας. 

   Μέσα σ' έναν παροξυσμό αντιδημοκρατικού λαϊκισμού και αριστερής μηδενιστικής αλαζονίας, ο ανεύθυνος παραμυθατζής πρωθυπουργός, από την χώρα που τον εκφράζει καλύτερα, την Κούβα, αποκαλύπτει γιά μία ακόμη φορά τα "πιστεύω" και τις προθέσεις του. Καταδεικνύει -και στους πιό δύσπιστους εναπομείναντες ντόπιους ηλίθιους- το πραγματικό και απεχθές πρόσωπο του παγκόσμια θνήσκοντος μονολιθικού  κομμουνισμού, τον οποίον προσπαθεί να νεκραναστήσει στην Ελλάδα. Μοναδικός ευρωπαίος ηγέτης -σαν τη μύγα μεσ' στο γάλα- εν μέσω της τριτοκοσμικής αφρόκρεμας των, απανταχού της Γης, παρισταμένων δικτατόρων, παρίσταται, εκφωνεί λόγο και αποκαλεί, τιμώντας τον Μέντορά του Φιντέλ, την ηγεσία της πολιτισμένης Ευρώπης: "Δυνάστες"! Και μάλιστα, καθ' όν χρόνον διαπραγματεύεται μαζί τους, εκλιπαρώντας γιά νέα δανεικά και... χάρισμα των παλαιοτέρων, προς αποφυγή μιάς εκκωφαντικής χρεωκοπίας. Ένας θρασύτατος και ιταμός ψωμοζήτουλας που πουλάει τρέλα στους Ευρωπαίους, (κολακεύοντας τους ντόπιους οπαδούς του), τυγχάνοντας της ανοχής τους, μόνο και μόνο γιατί τους συμφέρει η εδώ ασφαλής αποθήκευση των βαρβάρων ορδών που συρρέουν στην Ευρώπη, αναζητώντας στον ήλιο μοίρα. 

   Μιλώντας στην τελετή, αναφέρθηκε ως: "εκπρόσωπος του ελληνικού λαού"! Ε, λοιπόν, όχι. Εμένα δεν με εκφράζει και το δηλώνω με στεντόρεια φωνή. Όπως δεν με εφράζει οτιδήποτε αυταρχικό, απολυταρχικό, αυθαίρετο και μη υποκείμενο στη βάσανο της κριτικής και του διαλόγου. Πολλώ δε μάλλον, το κάθε "τσιμπούρι" που κατσικώνεται στην πλάτη ενός λαού και τον διαφεντεύει δικτατορικά, κατά το κέφι του και κρατώντας τον σούζα, γιά πάνω από μισόν αιώνα!

   Δυστυχώς, η αφροσύνη μεγάλου μέρους του άφρονος πληθυσμού έφερε στην εξουσία το απεχθές συριζαρέικο τσούρμο και η παραμένουσα εγγενής ηλιθιότητα το διατηρεί σ' αυτήν. Ετσι, το κατρακύλισμα της χώρας, με ρυθμό χιονοστιβάδος, στην άβυσσο της τριτοκοσμικότητος -με ό,τι και όσα σημαίνει αυτό- διώχει όλο το υγιές και δυναμικό τμήμα της παραγωγικής μας νεότητος και την αφήνει -απορφανισμένη και συρρικνούμενη- με τον ντόπιο κατιμά, το παραβατικό αναρχικό σκυλολόι και το γερασμένο απομαχικό και αδρανές τμήμα της. Σε αντικατάσταση όσων "παίρνουν των ομματιών" τους και λακίζουν, η χώρα εμπλουτίζεται με τα στίφη της παγκόσμιας μουσουλμανικής σαββούρας και βαρβαρότητος, που συρρέουν. Κατά την επιταγή και φιλοσοφία, του Μπαλντά και των περί αυτόν αγράμματων, (συνένωσης θρανίων, αριστεία ρετσινιά, άρα αμορφωσιά και οπισθοχώρηση), και την... "εκπαιδευσία" του ανεκδιήγητου σαχλολογοπλάστη γελωτοποιού Ζουρλάρι! (Από τον ανύπαρκτο -τάχα δραματικό- θεατρίνο Πελεγκρίνη, στον χειρότερό του κωμικό διασκεδαστή).