Το ΚΚΕ, η ουτοπία και η αφέλεια.

Θέσεις - Απόψεις


Είναι ιστορικά καταγεγραμμένο, αντικειμενικά διαπιστωμένο και πολλαπλώς επιβεβαιωμένο ότι μιά εξαθλιωμένη και εξαχρειωμένη χώρα με αδύνατη κι ανίκανη κυβέρνηση αποτελεί το πιό γόνιμο έδαφος γιά την ευδοκίμηση του κομμουνιστικού σπόρου.
Τόσο η Ρωσία όσο και η Κίνα, ήσαν οι πρώτες μεγάλες χώρες με τις πιό πάνω προϋποθέσεις, στις οποίες βλάστησε και επεκράτησε ο κομμουνισμός. Οι χώρες αυτές, μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, εκμεταλλευόμενες τη παγκόσμια αποσταθεροποίηση, τον επέβαλαν και στις εξασθενημένες όμορες μαζί με την, διά των όπλων, επιρροή τους.
Σε κανένα κράτος με κοινωνική ισορροπία και δημοκρατικές διαδικασίες στη διακυβέρνησή του ο κομμουνισμός δεν βρήκε σπουδαία απήχηση στο λαό του. Ειδικά στην Ευρώπη όλες οι απόπειρες εμφύτευσής του με διάφορες παραλλαγές και μανδύες (πχ. Ευρωκομουνισμός, κλπ) φυλλορρόησαν σύντομα καθιστώντας τον, τελικά, μικρή μειοψηφία διαμαρτυρίας.
Το ΚΚΕ ουδέποτε μπόρεσε να ξεπεράσει τη στρατιωτική του ήττα στον εμφύλιο του 1945, τον οποίο το ίδιο προκάλεσε. Απλά έβαλε το όπλο παρά πόδα και καιροφυλακτούσε γιά μιά νέα ευκαιρία κατάληψης της εξουσίας.
Οι σημερινές δυσμενείς οικονομικές συνθήκες αποτελούν μιά πρώτης τάξεως ευκαιρία γιά έναν ακόμη γύρο αγώνα, με στόχο την επιβολή της κομμουνιστικής ουτοπίας.
Γι’ αυτό και αψηφά, καθαρά, κάθε νομιμότητα την οποίαν, ευθέως, δηλώνει ότι απορρίπτει, ξεσηκώνει τον κόσμο προτρέποντάς τον σε απείθεια προς τους νόμους και υποθάλπει κάθε κίνηση που στοχεύει στη περαιτέρω οικονομική εξαθλίωση του ελληνικού λαού, προσδοκώντας έτσι τη πύκνωση των τάξεών του.
Ο εναγκαλισμός και η στήριξη της αθρόας εισβολής λιμοκτονούντων λαθρομεταναστών και η μαχητική συμμετοχή στις, πάσης φύσεως, άκριτες κινητοποιήσεις μικρών κοινωνικών ομάδων, εις βάρος του μοναδικού υγιούς πλουτοπαραγωγικού τομέα της ελληνικής οικονομίας, του τουρισμού, είναι αυταπόδειχτες πράξεις τορπιλισμού και δολιοφθοράς της ήδη χειμάζουσας οικονομίας της χώρας.
Οι νεαροί «εντεταλμένοι» ναυτοπρόσκοποι και ναυτοπροσκοπίνες με τα ροπαλοφόρα λάβαρα του ΠΑΜΕ, προσπαθούν να «φτωχοποιήσουν» περαιτέρω τη χώρα, θύματα κι αυτοί μιάς παραπειστικής προπαγάνδας.
Γιατί κανείς από τους καθοδηγητές τους δεν τους ανέφερε ποτέ ότι τα πρώτα θύματα του «αγώνα» τους, αν ευοδωθεί, θα είναι οι ίδιοι. Γιατί κανείς δεν τους εξήγησε ότι η πεμπτουσία της κομμουνιστικής θεωρίας παραβλέπει και θυσιάζει, σαν αναλώσιμο, το άτομο, τον προλετάριο, χάριν του συνόλου. Ότι ο άνθρωπος αποτελεί, απλώς, μιά μονάδα παραγωγής έργου, άνευ ιδιαίτερης σημασίας και αξίας, υποταγμένη στον τελικό σκοπό και τις διαθέσεις του κάθε ισόβιου, επί κεφαλής, δικτάτορα, που εκφράζει, υποτίθεται, το προλεταριάτο.(Δικτατορία του προλεταριάτου).
Οι μαζικές εκκαθαρίσεις του Στάλιν είχαν στόχο Ρώσους και η Μεγάλη Πορεία του μεγάλου τιμονιέρη Μάο, ξεκλήρισε, πρώτα πρώτα, τους μετέχοντας σ’ αυτήν, πριν βάλλει χέρι στους υπόλοιπους συμπατριώτες του, με διάφορες προφάσεις.
Ο δε μεγαλύτερος σφαγέας όλων των εποχών, σε αναλογία πληθυσμού αφού ξέκανε το 40% του πληθυσμού της Καμπότζης, ο διαβόητος Πολ Ποτ, είχε καταργήσει τα ονοματεπώνυμα των Καμποτζιανών και τα είχε αντικαταστήσει με αριθμούς ! (Στοιχεία στη διάθεση παντός δύσπιστου).
Καλό θα είναι οι νεώτεροι Έλληνες, πριν διοχετεύσουν τη δικαιολογημένη τους αγανάκτηση στην λατρεία του ΚΚΕ να μελετήσουν προσεκτικά την Ιστορία του διεθνούς κομμουνισμού και να προβληματιστούν με το γιατί αυτός δεν καταλαμβάνει το κενό χώρο που του αφήνει η παγκόσμια κακοδιαχείριση αλλά συνεχώς χάνει έδαφος δίνοντας μάχες οπισθοφυλακών σε «προοδευτικές» δημοκρατίες τύπου Β. Κορέας, Βιρμανίας και Κούβας.


Μήπως γιατί, όπως ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο, έτσι και ο εχθρός του κακού είναι το χειρότερο ;