Πριν ακόμη προσαρμοστώ στο κάθε σκαλί μιάς δυστυχίας που συνεχώς με βουλιάζει, διαπιστώνω ξέπνοος πως πάντα υπάρχει δυνατότητα γιά ακόμη πιό κάτω βύθιση. Τελικά «η σκάλα του κακού» δεν έχει κάτω όριο, όπως και η κατρακύλα πάνω της.
Η διάχυτη ασχήμια, ο εγωισμός, ο παραλογισμός και τα ανάρμοστα, καταστροφικά πάθη με αποσυντονίζουν διαλύοντας ό,τι καλό, σοβαρό και υγιές υπάρχει μέσα μου και με κάνει να αισθάνομαι κάπως μεταξύ… «εξωγήινου» και εκτοπλάσματος. Με την ασφυξία να με πνίγει και να με σπρώχνει σε έξοδο.
Είναι, βλέπεις, κι αυτή η παρατεταμένη εκλογική διαδικασία που αποπνέει απόλυτη πολιτική σήψη, καθώς το ανόητο και ατελέσφορο επιβεβλημένο σύστημα απλής αναλογικής απασφάλισε και απελευθέρωσε μύχια απωθημένα «πολιτικών ψώνιων», που υπήρχαν καταπλακωμένα στο άδυτο της ψυχής πολλών -δυστυχώς- στραμπουλιγμένων και καταπιεσμένων υποψήφιων… «σωτήρων». Περιπλέκοντας, πολυπλέκοντας και δυσκολεύοντας, ακόμη περισσότερο, κάθε προσπάθεια ομαλής εξελίξεως των πολιτικών πραγμάτων.
Έτσι, το αρχικά διασκεδαστικό «σκετσάκι» του πολιτικού ανταγωνισμού κατάντησε σαν κουραστικά μακρόσυρτη, κακόγουστα σκηνοθετημένη και εντελώς κακοπαιγμένη σαπουνόπερα. Και εγώ -ένας εξουθενωμένος μαραθωνοδρόμος- σέρνομαι ξέπνοος, μετά κόπου και βίας, προς το τέρμα.
Άντε να τελειώνουμε με όλα αυτά τα κοινωνικά περιττώματα που μας βομβαρδίζουν επί μήνες με τις αντιαισθητικές τους -κυρίως- εμφανίσεις και την χολή, βλακεία και ανηθικότητα, οι οποίες αναδύονται από τους ανοιχτούς οχετούς τους και διαχέονται από το σύνολο των ΜΜΕ, μολύνοντας την ήδη βεβαρυμμένη ανθυγιεινή πραγματικότητά μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου