Ατενίζοντας τη νέα χρονιά.

 Όρος Αγκούνγκ

  

    

   Σήμερα, στο γέρμα του χρόνου, αναρτώ  αλληγορικό  στιχουργικό σκιτσάρισμα ενός... «φίλου», όπου το αναφερόμενο όρος  Αγκούνγκ,  αποτελεί το ψηλότερο βουνό-ηφαίστειο του Bali. Με ύψος 3142 μ.

   Ο «φίλος» το έγραψε γιά να εκφράσει  το απωθημένο και την αποφασιστικότητα  που φλογίζει τα στήθια του Ανθρώπου, αλλά -ταυτόχρονα-  και  το μάταιο της ανθρώπινης προσπάθειας και ουτοπίας, εμπρός στη δύναμη του πεπρωμένου.

   Το καταθέτω ευχόμενος, εσείς που θα το διαβάσετε, να μπορέσετε να κατακτήσετε το δικό σας «όρος Αγκούνγκ»,  επιτυγχάνοντας την υπέρβαση. Η νέα χρονιά ας γίνει στίβος κι εφαλτήριο γι’ αυτό.

                           M O U N T   A G O U N G

-             Είπες, απλά: «Θ’ ανέβω στη κορφή»,

        του όρους Αγκούνγκ τα δύσβατα, τ’ άπαρτα μονοπάτια.

        Την παιδική, παλιά, λαχτάρα την κρυφή,

        να πραγματώσεις πριν, σφιχτά, σου κλείσουνε τα μάτια.

-             Γαλήνια και ήρεμα ατενίζεις το βουνό,

        που πάντα επιβλητικό δέσποζε στη καρδιά σου

        και ξεκινάς, γοργά, γι’ αυτόν το πηγαιμό,

        με τ’ όνειρο τ’ αστραφτερό να φέγγει στη ματιά σου.

-             Να σε δεχτεί όμως δεν το θέλει το βουνό

        και σου αποδιώχνει κάθε βήμα που πατάς,

        τρανή σου η προσπάθεια, το πείσμα σου τρανό.

        Σε πολεμάει το βουνό και συ το πολεμάς.

-             Με χέρια, νύχια, σκαρφαλώνεις δυνατά,

        σφίγγεις τα δόντια, προχωράς, τα γόνατα γδαρμένα,

        γαντζώνεσαι, ματώνεσαι, σαρκάζει ειρωνικά.

        Σε λοιδορούν τα ύψη του, τα ανεμοδαρμένα.

-             Ίσως, ποτέ, δε θ’ αποκτήσεις το βουνό,

        την ήττα να παραδεχθείς, διόλου δεν σου πηγαίνει,

        τί κρίμα, ίσως ήτανε αλλιώς το τυχερό.

        Μα εσύ, πιά, θα κατάλαβες, το τί Αγκούνγκ σημαίνει.