Οι λαθρομετανάστες, η αριστερή λεξιπενία και η ιδεολογική της αγκύλωση.

Σοφές απόψεις, σοφών ανθρώπων! (Αριστερών, εννοείται).

Ούτε λαθρέμπορος, ούτε λαθροκυνηγός!

   Μόλις χθες πληροφορήθηκα, καθ’ ότι έλειψα επί 10/ήμερο την κρίσιμη εποχή, ότι ο υπουργός της Δικαιοσύνης μας, εκλεκτόν «φιόρο του Λεβάντε» και διαπρεπής αριστερή νομική κορυφή, (εισαγγελεύς της, εν Πλατεία Συντάγματος πολύκροτης δίκης του Κλίντον, με πρόεδρο τον επίσης διάσημο νομικό, Εξοχότατο κ. Κ. Καζάκο), διένειμε στον τομέα αρμοδιότητος και δικαιοδοσίας του επείγουσα εντολή, όπως απαγορευθεί του λοιπού -ρητώς και διά ροπάλου- η χρήση του όρου: «λαθρομετανάστης». (Φτού, κακά!).

   Δυσπιστώντας στο πρώτο άκουσμα της ειδήσεως, έμεινα στήλη άλατος όταν την διασταύρωσα. Καθ’ ότι αδυνατούσα να φανταστώ τοσαύτης ηλιθιότητος ενέργεια,  η οποία  πέρα από κάθε άλλο και  σε κράμα με γεροντοκορίστικη ιδεοληπτική εμμονή, μπορεί να επικρατήσει της απλής λογικής και της στοιχειώδους γνώσεως της ελληνικής γλώσσης. Επίσης, αδυνατώ να κατανοήσω γιατί η απανταχού ελληνική αριστεροσύνη αποφάσισε να δώσει μία τέτοια μάχη από πασιφανώς τρωτό και ευάλωτο μετερίζι.

   Και ο ήκιστα διαθέτων επαφή με την ελληνική γλώσσα, δύναται σήμερα -και πολύ εύκολα μάλιστα- να πληροφορηθεί από έγκυρα σχετικά Λεξικά και  Γραμματικές -Τριανταφυλλίδη, Τζάρτζανου, Μπαμπινιώτη- πως το λήμμα: «λάθρα» αποτελεί αρχαίο επίρρημα που σημαίνει «κρυφά», «κρυφίως». Συνεπώς, κάθε σύνθετη λέξη με πρώτο συνθετικό το «λαθρο-» προσδιορίζει μία «κρυφίως διαπραττόμενη, άρα παράνομη, πράξη» και όχι την, εν γένει, ύπαρξη αυτού που την διαπράττει. Π.χ. λαθρεπιβάτης = ο επιβαίνων χωρίς εισιτήριο σε ΜΜΜ, ήτοι ο τζαμπατζής, λαθροθήρας = αυτός που κυνηγά χωρίς άδεια, λαθραναγνώστης = όποιος διαβάζει, λοξοκοιτώντας, την εφημερίδα του διπλανού του και, άρα, λαθρομετανάστης = όποιος μεταναστεύει χωρίς να τηρεί τις νόμιμες διαδικασίες της χώρας υποδοχής του. Τελεία, παύλα,... παρένθεση! (όπως λέει και η εξόχου μορφώσεως μεγάλη αριστερή ηγερία και... «δελφίνα» κυρία  Νταβαντούρου).

  Εννοείται ότι, π.χ. ένας «λαθρο..κ.λπ.» θα μπορεί -κατά τα λοιπά- να είναι και ένας αξιοπρεπέστατος κύριος, οπότε τζάμπα σεληνιάζονται και αφρίζουν οι λάτρεις της παγκόσμιας προλεταροποίησης.

   Με βάση, λοιπόν, τόσον των σύγχρονων γλωσσολόγων, όσον και των αρχαίων σοφών, φιλοσόφων, ιστορικών, π.χ. Επίκουρου, Πλουτάρχου, κ.α, μου είναι αδιανόητη η λυσσαλέα αντίδραση, επί τω ακούσματι και μόνον, της λέξης «λαθρομετανάστης», της οποίας το νόημα είναι αμάχητα ξεκάθαρο.

   Επειδή «εξ όνυχος τον λέοντα», εύκολα τεκμαίρεται από κάθε στοιχειωδώς νοήμονα συμπολίτη, η ορθότητα και σοβαρότητα κριτηρίων όλων των αποφάσεων και ενεργειών του κυβερνητικού σούργελου που μας κάθισε στον σβέρκο και δεν διανοείται να... ξεκαβαλικέψει.

   Τέλος, γίνεται καταφανές γιατί η χώρα κατάντησε ξέφραγο αμπέλι και έρμαιο στις ορέξεις και διαθέσεις των μπαχαλάκηδων, των ρουβικόνων, των πρεζάκηδων και προμηθευτών τους, των λαθρομεταναστών και των πάσης φύσεως περιθωριακών τύπων, οι οποίοι αποτελούν μόσχους σιτευτούς γιά το ντόπιο αριστεριλίκι και το σταθερό εκλογικό κεφάλαιο του ΣΥΡΙΖΑ.

   Συμπερασματικά, ας τελειώνουμε, λοιπόν, μ’ αυτή την διελκυστίνδα που ταλαιπωρεί τη γλώσσα και τα νεύρα μας, ελπίζοντας και σύντομα ξεμπερδέματα με όλους αυτούς τους απίθανους λαθρεπιβάτες της εξουσίας, που βάλθηκαν να μας τρελάνουν, (αφού πρώτα μας ξεζουμίσουν οικονομικά).