Παρασκευή 22 Οκτωβρίου 2010

Ένας άγνωστος μύθος του Αισώπου !

Επικαιρότης

Έχω αρκετούς φίλους, τέως και νυν, αρχαιολάτρες. Αγκυροβολημένους, μάλλον δικαίως, στο κλέος και τη σοφία των αρχαίων μας προγόνων.
Δυστυχώς, αφού σήμερα έχουν στερέψει οι πηγές παραγωγής σύγχρονου πνευματικού έργου, η καταφυγή στα αρχαία πρότυπα και την ανυπέρβλητη ποιότητα της αρχαίας πολιτιστικής μας κληρονομιάς αποτελεί την καλύτερη και πιο σίγουρη, λίρα εκατό, παρηγοριά του κάθε σκεπτόμενου και ασφυκτιούντος από τον καθημερινό βομβαρδισμό με χυδαιότητες, πολίτη.
Σ’ αυτούς αφιερώνω το πιο κάτω κείμενο, απόσπασμα ενός αγνώστου σε μένα μύθου του Αισώπου, που διάβασα σήμερα σε πρωινή εφημερίδα.
Τυχαίνει, μάλιστα, ο μύθος αυτός να αποκτά, κατά διαβολική συγκυρία, επίκαιρη σημασία. Οι διαπιστώσεις και οι συνειρμοί, πάντως, στην ευθύνη του αναγνώστη.
Παραθέτω πρώτα το κείμενο σε δική μου μετάφραση και κατόπιν αυτούσιο το αρχαίο πρωτότυπο απόσπασμα.

« Κάποτε ο Ερμής γέμισε ένα κάρο με ψεύδη, πονηριές και απάτες και γύριζε τη γη μοιράζοντας, λίγο λίγο, το φορτίο του στους ανθρώπους. Όταν όμως, όπως λένε, έφτασε στην χώρα των Αράβων το κάρο του χάλασε ξαφνικά και δεν πήγαινε. Οπότε οι προστρέξαντες ντόπιοι καταλεηλάτησαν το φορτίο του, θεωρώντας το πολύτιμο, χωρίς ν’ αφήσουν τίποτα γιά κανένα άλλον. Έτσι, περισσότερο από κάθε άλλο έθνος, οι Άραβες αποτελούν τους μεγαλύτερους ψεύτες και απατεώνες, η δε γλώσσα τους αγνοεί, παντελώς, την αλήθεια»

«Ερμής ποτε άμαξαν ψευσμάτων και πανουργίας και απάτης μεστήν δια πάσης ήλαυνεν γης, κατά χώραν μικρόν τι διανέμων του φόρτου. Ως δε εις την των Αράβων χώραν ήλθε, λέγεται εξαίφνης συντριβήναι την άμαξαν. Οι δε ώσπερ πολύτιμον φόρτον τα εξ αυτής αρπάσαντες ουκ αφήκαν εις άλλους ανθρώπους προελθείν. Ότι Άραβες υπέρ παν έθνος ψεύσται και απατεώνες εισίν εν γλώσση γαρ αυτών ουκ έστιν αλήθεια».

Η στήλη, εκφράζουσα μεγάλην απορία και θλίψη γιά την άγνοια, ως μη ώφειλεν, του μύθου αυτού, απλώς, αναδημοσιεύει το απόσπασμα.


Τυχόν συμπτώσεις και ομοιότητες με σύγχρονα πρόσωπα και πράγματα, απολύτως τυχαίες !





Πέμπτη 21 Οκτωβρίου 2010

Περί Χιλιανών μεταλλωρύχων και ... άλλα ψιλά.

Σχολιασμοί

Αποτελεί πολύ ευχάριστη έκπληξη η, προς το παρόν, ομοψυχία των τυχερών Χιλιανών μεταλλωρύχων που πήγαν μιά τσάρκα μέχρι τον άλλο κόσμο και γύρισαν σώοι και αβλαβείς, σε σχέση με την οικονομική εκμετάλλευση της περιπέτειάς τους.
Διακηρύσσουν κοινή εκμετάλλευση του πακτωλού χρημάτων που, οπωσδήποτε, τους περιμένει από ΜΜΕ, συγγραφείς και κινηματογραφιστές.  Λεφτά με ουρά !
Κρατείστε στη μνήμη σας αυτήν την ανάρτηση και μετράτε σε πόσες ημέρες θα γίνουν όλοι σκορποχώρι, (θύματα της ανθρώπινης πλεονεξίας και αδηφαγίας), πουλώντας καθένας, γιά πάρτη του, την ιστορία του. Τι ανταγωνισμός και τι μίσος θα περισσέψει τελικά !
Η στήλη κάνει πρόβλεψη, ευχόμενη από βάθους καρδίας να διαψευστεί.
Καταραμένο χρήμα, πόσο ισχυρούς δεσμούς μπορείς να διαλύσεις !


Λέγεται ότι δεν υπάρχει τέλος στη «σκάλα του κακού», που, βεβαίως, είναι πάντα κατηφορική.
Έτσι το είδαμε κι αυτό το κατάπτυστο. Την πρόσκληση των πολιτών στη ρουφιανιά και το κάρφωμα. Ευτυχώς που η σύγχρονη τεχνολογία επιτρέπει την, εξ αποστάσεως, κατάδοση οπότε δεν θ’ αξιωθούμε να δούμε κουκουλοφόρους καταδότες να οδηγούν νύχτα τους άντρες του ΣΔΟΕ.
Οποία κατάντια, οποίος αμοραλισμός ! Ίσως θα πρέπει να προστεθεί, σαν τελευταίο άρθρο στο Σύνταγμα, πως ο φορολογικός μηχανισμός της Ελλάδας στηρίζεται στους ρουφιάνους Έλληνες !
Περιμένω σλόγκαν στα ΜΜΕ : «Καρφώστε και σώστε» ή «Είναι στα καθήκοντά σου, κάρφωσε το γείτονά σου» ή «Ρουφιανισμός ή βαρβαρότητα» ή κάτι τέτοιο, τέλος πάντων.
Απορώ πώς δεν βρέθηκε κανείς ακόμη, να υπενθυμίσει ότι το μέτρο του «φοροκαρφώματος» εφευρέθηκε επί χούντας, με την δημοσίευση και δωρεάν διανομή δίτομου ογκώδους βιβλίου με τα ονόματα και δίπλα τα δηλούμενα ποσά όλων των φορολογουμένων !
Απορώ πώς ξέφυγε η ορθή αυτή επανεφαρμογή του μέτρου από τα κυβερνητικά, κατ’ όνομα σοσιαλιστικά, σαΐνια και το εφαρμόζουν μισό και σχετικά ατελέσφορο !
Πάντως μέχρι και η χούντα κατάλαβε το απεχθές του μέτρου και το απέσυρε σύντομα.
Ας ελπίσουμε ότι και οι κήρυκες του «πρώτα ο πολίτης» να το καταλάβουν και να το αποσύρουν έγκαιρα. Εκτός αν εννοούν «πρώτα ο πολίτης»….. στη ρουφιανιά !


Προ λίγων ημερών, (όποιος θέλει ανατρέχει και το βρίσκει), σε σχετική ανάρτηση ισχυρίστηκα ότι οι μεγάλες μπίζνες με τους Άραβες είναι, απλώς, μεγάλες φούσκες. Και πριν αλέκτωρ λαλήσει τρις….. η πρώτη έσκασε. Ππαφφφφ !
Οι άνθρωποι αυτοί είναι τελείως αναξιόπιστοι και όποιος πιστεύει ότι μπορεί να κάνει μαζί τους δουλειά, και μάλιστα μεγάλη, είναι αιθεροβάμων.
Κοιτάξτε στο παρελθόν, με Πρωθυπουργό τον Αντρέα, όπου παρ’ όλες τις αγκαλιές και τα σάλια, τα γλυψίματα και τις ρεβεράντζες, με όλους εκείνους τους απίθανους αξούριγους που φορούσαν τα τραπεζομάντιλα στο κεφάλι και τις προσδοκίες για εισροή πακτωλών πετροδολλαρίων, δεν μπήκε στη χώρα ούτε σέντσι !
Άλλα τόσα θα μπουν και τώρα.
Φούμαρα ο Αστακός. Αντί αστακομακαρονάδα θα τρώμε μιά μακαρονάδα σκέτη, ορφανή. Όμως ετοιμαστείτε γιατί μεγαλύτερη φούσκα θα μας προκύψει το Ελληνικό-Λας Βέγκας και η επένδυση - μαμμούθ ! Μη φάτε γιατί έχει γλάρο ! (Αλλώστε δίπλα στη θάλασσα είμαστε).
Ο ψωριάρης με τα λόγια χτίζει ανώγια και κατώγια !
Κοντός ψαλμός, αλληλούια !









Παρασκευή 15 Οκτωβρίου 2010

Η απόλυτη μοναξιά του διασώστη.

Σκέψεις

Το βράδυ της Τετάρτης ξενύχτησα παρακολουθώντας το έπος των Χιλιάνων μεταλλωρύχων και την αποθέωση της ανθρώπινης συνεργασίας, αλληλεγγύης και συναδέλφωσης. Και της συλλογικής προσπάθειας που μπορεί να κάνει θαύματα!
Χρειαζόμουν να γεμίσω τις μπαταρίες μου με «Ανθρωπιά». Το απλό και αυτονόητο. Την πεμπτουσία και ομορφιά της Ζωής που αρχίζει, απελπιστικά, να εκλείπει στις ημέρες μας. Σαν είδος «ουσιώδες εν ανεπαρκεία».
Και περίμενα, υπομονετικά, να δω τον τελευταίο άνθρωπο, τον γιατρό-διασώστη, μόνο του στα έγκατα της γης, για το τελευταίο ημίωρο, της μοναξιάς του.
Προσπάθησα να τον φανταστώ, αυτόν και τα συναισθήματά του, από την στιγμή που είδε τον μοναδικό του σύντροφο ν’ ανεβαίνει με την κάψουλα κι αυτός θα έπρεπε να παραμείνει ΜΟΝΟΣ για μισή ώρα, μέχρι να ξανακατέβει η κάψουλα και να έρθει η σειρά του για την ανάβαση στον «επάνω κόσμο»!
Ότι κι αν λέμε για εκπαίδευση, εμπειρία, ψυχραιμία και άλλα τέτοια, θεωρητικά και βολικά, η ψυχή του κι ο Θεός μόνο θα ξέρουν τι ένοιωθε εκείνη την ατέλειωτη ΜΙΣΗ ώρα. Την πιό μακριά «μισή ώρα» που θα έζησε. Την ώρα της απόλυτης μοναξιάς!
Σε κάποιους, ίσως, να φαίνεται απλό! Μα πόσο λάθος κάνουν! 
Προσπάθησα να τον «προσεγγίσω» νοερά. Έφτασα μέχρι τα μισά, τρόμαξα και γύρισα πίσω. Στη σιγουριά του δωματίου μου και περίμενα με την ίδια αγωνία, πλην εκ του ασφαλούς, πρώτα να δω την κάψουλα να προβάλει από την τρύπα στο υπόγειο λαγούμι και μετά τον ίδιο να βγαίνει, ζωντανός, ακμαίος και τροπαιούχος, στη γη και ν’ απολαμβάνει, σεμνά, το θρίαμβό του. Μαζί με την ανακούφιση και τις ευχαριστίες της Οικουμένης.
Απλοί άνθρωποι, σπουδαία έργα, μεγάλες στιγμές! 

Πέμπτη 14 Οκτωβρίου 2010

Η αποδοχή των γραμματίων, τα μαρούλια και τα αγγούρια.

Θέσεις - Απόψεις

Οι παλιοί, με τη γνωστή λαϊκή τους σοφία έλεγαν γιά τα γραμμάτια, αφού εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν επιταγές, ομόλογα, κάρτες και όλο εκείνο το πλέγμα των Σειρήνων που σε παγιδεύει στον καταναλωτισμό. "Τα γραμμάτια όταν τα υπογράφεις και κάνεις τη δουλειά σου είναι μαρούλια και όταν, στη λήξη τους, καλείσαι να τα πληρώσεις γίνονται αγγούρια"!
Εμείς, ως χώρα, αναλάβαμε με την υπογραφή του Μνημονίου να πληρώσουμε, τοκοχρεολύσια του πακέτου στήριξης, μαζί με τις δόσεις των παλαιών δανείων, γιά μεν το 2014 περίπου 70 δις ευρώ και γιά το 2015, αντίστοιχα, κάπου 76 δις!
Όποιος αισιοδοξεί γιά το εφικτό του πράγματος, ασφαλώς, δεν περιπατεί επί της γης αλλά ίπταται όλβιος, πανευτυχής και αμέριμνος! Μακάριος και τον ζηλεύω!

Τότε γιατί αναλάβαμε αυτή την υποχρέωση, ως Κυβέρνηση; Πανεύκολη απάντηση!
Αγοράζουμε χρόνο, αφ’ ενός, κάνοντας καθυστέρηση και πετώντας την μπάλα στην εξέδρα και, αφ’ ετέρου, για οφίτσια, ματαιοδοξία, αυτοπροβολή, δημοσιότητα. Γιά αναγνωρισιμότητα και γιά να κολλήσουμε μερικά ένσημα σε κυβερνητικά πόστα, υψηλόβαθμες και υψηλόμισθες θέσεις που εξασφαλίζουν γρήγορες και παχυλές συντάξεις. Παραβλέποντας και απολακτίζοντας την «ώρα της αλήθειας»,  με νύχια, δόντια και ψέματα, έως το απώτατο δυνατό χρονικό όριο. Όσο μπορούμε και όσο μας παίρνει! Δηλαδή ό,τι οριοθετεί τις λέξεις «πολιτική αρπαχτή»!
Και μετά βλέπουμε! Έχει ο Θεός!
Όσο γιά δικαιολογίες, όταν πέσουν οι μάσκες, τι πιό απλό. Κοιτάξτε τι γίνεται και τι λέγεται σήμερα. Πώς το «άσπρο» γίνεται «μαύρο», μπροστά στα μάτια μας, θρασύτατα και «αντιστάσεως μη ούσης»! Δυστυχώς η συνταγή είναι παλιά, δοκιμασμένη και, αλίμονο, επιτυχημένη. Μερικά κανάλια και τα κυριότερα συνδικάτα δικά μας και τα μεσάνυχτα γίνονται μεσημέρι, στο άψε- σβήσε!
Προετοιμαστείτε κατάλληλα γιά να μην αιφνιδιαστείτε! Αν σήμερα ο βρόγχος σας πνίγει, σκεφτείτε τι σας περιμένει τότε!

Γιά σήμερα αυτά τα λίγα και αισιόδοξα!

Τρίτη 12 Οκτωβρίου 2010

Επικίνδυνες ακριτομύθιες.

Σχολιασμοί

Η διαπίστωση του Πρωθυπουργού κ. Γ. Παπανδρέου ότι «Κυβερνώ μία διεφθαρμένη χώρα» δεν έχει, και δεν πρέπει να έχει, την απήχηση, τις διαστάσεις και την εκμετάλλευση που της έγινε. Γιατί απεικονίζει μία πραγματικότητα χωρίς, είναι πολύ λογικό, να χαρακτηρίζει την ολότητα των Ελλήνων.
Αυτονόητο το ότι δεν είμαστε όλοι ίδιοι και όλοι διεφθαρμένοι! Μόνο όσοι έχουν τη μύγα μυγιάζονται! Όσοι νιώθουν «καθαροί» κι έχουν τη συνείδησή τους αναπαυμένη, απλώς ανασηκώνουν τους ώμους αδιάφορα.
- Σιγά τα ωά. Ας λέει όποιος θέλει, ότι θέλει. Καθαρός ουρανός, αστραπές δεν φοβάται!

Όμως το ότι η διαφθορά αποτελεί υπαρκτό και τεράστιο πρόβλημα της Ελλάδος, είναι γεγονός αναμφισβήτητο. Διάχυτη σε κάθε κοινωνική και επαγγελματική τάξη και κυρίως στις δημόσιες υπηρεσίες. Η σχετική αναφορά από τον κ. Παπανδρέου, πέραν αμετροέπειας, δεν «κομίζει γλαύκα εις Αθήνας». Δεν είπε κάτι το ανύπαρκτο ή το ψευδές. Αλλού βρίσκεται το πρόβλημα.
Αφ' ενός, δεν θα έπρεπε να το πει εκεί που το είπε και τον χρόνο που το είπε, γιατί ο ηγέτης μιας χώρας δεν μπορεί να ρίχνει, πρώτος, τον λίθο του αναθέματος κατά της χώρας του, σύμφωνα με το «τα εν οίκω μη εν δήμω» και, αφ’ ετέρου, γιατί τα διάφορα «τσιράκια» του (Παπακωνσταντίνου, Πεταλωτής) επ’ ουδενί όφειλαν να σπεύσουν, σπεκουλάροντας, να λασπώσουν πρόωρα και χωρίς σωστή πληροφόρηση προηγούμενους πρωθυπουργούς.
Το γεγονός αυτό, κατ’ εμέ, αποτελεί τη σοβαρότερη πτυχή του όλου ατοπήματος, καθ' όσον αποδεικνύει, άλλη μία φορά και ανάγλυφα, πως η Κυβέρνηση λειτουργεί επιπόλαια, άκριτα και καιροσκοπικά, σκοπούσα στις εντυπώσεις και μόνο. Και όχι στην επίλυση των προβλημάτων, που κατάντησαν θανάσιμοι βρόγχοι στο λαιμό του λαού. Όλα γιά το «φαίνεσθαι» και το πολιτικό κόστος. Και το μπουρδούκλωμα, όπως όπως κι άτσαλα, όταν γίνει καμία στραβή!
Πώς μπορείς να εμπιστευθείς έναν Υπουργό Οικονομίας που ξέρεις ότι κρατάει τη μοίρα σου στα χέρια του όταν εκτοξεύει, αβασάνιστα και άκριτα, τέτοιες ανακρίβειες και επιπολαιότητες, υπακούοντας μόνο στο κομματικό του πάθος. Και πώς μπορείς να νιώσεις ψήγματα αισιοδοξίας όταν ακούς και βλέπεις τον παιδαριώδη τρόπον αντίδρασης και την αφελή προσπάθεια κουκουλώματος της ακριτομυθίας του. Αφού στα εύκολα και δευτερεύοντα θέματα δείχνει τέτοια ανευθυνότητα και ανικανότητα χειρισμού, σκεφτείτε πώς αντιμετωπίζει τα σοβαρά και τα δύσκολα.
Με τέτοιους ανθρώπους, τέτοιες λογικές και τέτοιες πρακτικές, ας μην ελπίζουμε γιά ανάκαμψη. Ούτε οικονομική, ούτε ηθική αλλά ούτε, καν, λογική.


Ο Τσόρτσιλ έλεγε πως ο κάθε λαός έχει τους ηγέτες που του αξίζουν. Και μάλλον είχε δίκιο.

Δευτέρα 11 Οκτωβρίου 2010

"Ουαί υμίν υποκριταί και Φαρισαίοι.....!"

Eπικαιρότης

Και εν μία νυκτί ανακαλύψαμε την… Αμερική! Μέγας σάλος και μέγας ντόρος, θλίψη πολλή και κατάθλιψη απόλυτη κάλυψε, απ’ άκρου σε άκρο, την χώρα!
Είπε, λέει, κάποιος πρωθυπουργός της Ελλάδας πως «Κυβερνάω μια διεφθαρμένη χώρα»! Και εσηκώθη βοή μεγάλη!  Και διαγκωνίζονται οι τρεις τελευταίοι πρωθυπουργοί ν’ απολακτίσουν μία διαπίστωση, που γιά όποιον την διατύπωσε πράγματι, θα αποτελούσε μία από τις ελάχιστες αλήθειες που εκστόμισε στην θητεία του!  Και θα εξέφραζε ρεαλισμό και γενναιότητα.
Ο κ. Σημίτης, λέγοντας το γνωστό «Αυτή είναι η Ελλάδα», σαφώς το υπονόησε, ο κ. Καραμανλής, μιλώντας στου Μπαϊρακτάρη γιά «νταβατζήδες που κυβερνούν την χώρα» το έκανε λιανά ακόμη και σε χαζούς και ο κ. Παπανδρέου, παραγνωρίζοντας το σημερινό οφθαλμοφανέστατο κρατικό μπάχαλο και όργιο διαφθοράς, έσπευσε διά του «δημίου του λαού» κ. Παπακωνσταντίνου να καθορίσει τον «δράστη». Ο προηγούμενος είναι, πάντως όχι αυτός!
Όλοι αγνοούν, όλοι καταπλήσσονται, όλοι εξανίστανται!
- Πω, πω, «κακές κουβέντες»! Πω, πω, αμαρτία! Στον Καιάδα, γρήγορα! Πιπέρι!!
Σαν τις μωρές παρθένες, όλοι σεμνύνονται αιδημόνως και αποκηρύσσουν μετά βδελυγμίας τον «βρωμερό συκοφάντη» του έντιμου, άσπιλου και αμόλυντου Έθνους μας!
Και μέσα στις μαινόμενες Ιερεμιάδες σύσσωμος κι ο ελληνικός λαός, οι όψιμες "μωρές παρθένες". Όλες, συλλήβδην, οι "αρσακειάδες". Όλοι οι φοροφυγάδες, οι απατεώνες, οι καταχραστές, τα πάσης φύσεως λαμόγια. Με σημαιοφόρους τους αγνούς «λειτουργούς της ενημέρωσης»!
Κι ας μην μπορείς να χτίσεις αν δεν λαδώσεις, ας μην μπορείς να βρεις την υγειά σου αν δεν δώσεις φακελάκι και ας μην μπορείς να βγάλεις ένα χαρτί από δημόσια υπηρεσία αν δεν τα «σκάσεις»!
Άκου διεφθαρμένη χώρα η Ελλάδα! Τέτοια βρωμερή «συκοφαντία» μόνο ένας ελεεινός «ανθέλληνας» μπορεί να εκτοξεύσει, κατηγορώντας άδικα, τον αγγελικά πλασμένο λαό μας!
Και όσα γράφει ο διεθνής τύπος, χρόνια τώρα, και όσα καταγράφουν οι διεθνείς μετρήσεις περί πρωταθλητών στη διαφθορά, εμείς δεν ξέρουμε τίποτα και ούτε σηκώνουμε κουβέντα!
Τελικά, η υποκρισία αποτελεί κι αυτή τμήμα της διαφθοράς. Ίσως το σπουδαιότερο!

ΥΓ. Ο κ. Παπανδρέου έχει τις λιγότερες πιθανότητες να είναι ο «δράστης», αφού
α) δεν κυβερνάει ο ίδιος, β) ο κ. Γιούνκερ ανέφερε την λέξη «είπε» και όχι «διάβασε» και γ) τέτοια σοβαρή διαπίστωση απαιτεί, τέλος πάντων, μια κάποια σκέψη!

Κυριακή 10 Οκτωβρίου 2010

Εμπρός, μαρς! Εν, δυο....!

Σκέψεις - Απόψεις

Καταλαβαίνω, διαφωνώντας άρδην, τις πάσης φύσεως στρατεύσεις και τους διάφορους «στρατευμένους» (από απλούς φαντάρους, φανατικούς οπαδούς- τάχα φιλάθλους-, παρωπιδιασμένους θιασώτες πολιτικών ιδεολογιών και κομματικών μορφωμάτων, ιδίως παρωχημένων και αποτυχημένων, εκείνους τους χαζούς στην Κεντρική Αγορά με το περιοδικό «Ξυπνήστε» στο στήθος να διαλαλούν σαχλαμάρες καθώς και όλους τους λυσσαλέους προπαγανδιστές οιουδήποτε «προϊόντος»).
Αδυνατώ όμως να καταλάβω γιατί, εν ονόματι της όποιας «στράτευσης, θα πρέπει να παραβιάζονται τα σύνορα της λογικής, της ευπρέπειας, της ψυχραιμίας, του διαλόγου και, εν τέλει, της ευφυΐας! Εκτός και αν δεν υπάρχουν (καθένας μας ό,τι έχει μέσα του βγάζει!) ή αν, εντέχνως, τους έχουν αφαιρεθεί δια λοβοτομής κατά την «στρατολόγηση»!
Είπαμε «στράτευση» ναι, ιδεολογία ναι, φανατική υποστήριξη ναι, αλλά πάνω απ’ όλα υπάρχει η λογική!
Τελικά όπως πάμε, σε λίγο θα την καταργήσουμε τελείως κι αυτήν!
Θα λέμε «Λογική υπάρχει» και θα εννοούμε «Που πήγε η λογική;»!
Αφού, άλλωστε, το ακούσαμε κι αυτό, στο περίπου έτσι !

Σάββατο 9 Οκτωβρίου 2010

Ελλάδα, ένα απέραντο φρενοκομείο ! ! !

Γιά γέλια και γιά κλάματα

Όταν, πάλαι ποτέ, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής μίλησε γιά την Ελλάδα, χαρακτηρίζοντάς την «απέραντο φρενοκομείο», πολλοί ξαφνιάστηκαν και τον θεώρησαν υπερβολικό (μεταξύ των οποίων κι ο υποφαινόμενος).
Μάλλον όμως είχε δίκιο απόλυτο. Και να γιατί.


α) Ο πρωθυπουργός διά των παπαγαλακίων του, (προσωπικά άκουσα με τ’ αυτιά μου τους κ.κ. Παμπούκη και Πεταλωτή να επαναλαμβάνουν, σαν με καρμπόν) εξηγεί ότι :
- Όταν έλεγα πως «λεφτά υπάρχουν» εννοούσα «πού πήγαν τα λεφτά ;» !
Δηλαδή αντικατάσταση ευθείας πρότασης με ερώτηση !
Δηλαδή «γεια σου Γιάννη, κουκιά σπέρνω» ή «από την πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα (ή καν έλα)» ή «πιασ’ τ’ αυγό και κούρευτο» ! ! !


β) Ο αρχηγός της ΝΔ ισχυρίζεται ότι θα μηδενίσει το χρέος !
Δηλαδή "ξαναπιάσ’ τ’ αυγό και ξανακούρευτο" ! !


γ) Η κ. Παπαρήγα απαιτεί ελάχιστο επίδομα ανεργίας 1120 Ε, με πληρωμένες ασφαλιστικές εισφορές, επιδόματα ενοικίου, απαλλαγές σε νερό και ρεύμα και κάτι ακόμα ψιλά που, λόγω λιποθυμίας, δεν πρόλαβα να συγκρατήσω.
Δηλαδή παρατήστε τις δουλειές σας, βγείτε στην ανεργία (2240 Ε, ανά ζευγάρι) και τρεχάτε στα Λονδίνα για shopping therapy ! Συμφέρει!
Ποσωπικά, κατόπιν τούτου, δηλώνω κομμουνιστής! Φανατικός! Φέρτε μου αιτήσεις εγγραφής να υπογράψω, φέρτε μου και σημαίες του ΠΑΜΕ να σηκώνω (εκείνες με το ρόπαλο για κοντάρι!) και φύγαμε! Πρώτα για διαδήλωση και μετά για Κόστα ντελ Σολ ή Μαρμπέλα!


δ) Ο κ. Αλαβάνος, αφού πρώτα είχε ζητήσει την απαγόρευση εξόδου από την χώρα των κ.κ. Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου, μετά έχει απαγορεύσει, αν εκλεγεί, την είσοδο στην «Τρόικα».

Γι' αυτό σας λέω, κατόπιν όλων των ανωτέρω, «Όλοι ψήφο στον Βεργή» ! Μονοκούκι και δαγκωτό ! ! ! (Όχι Λεβέντη γιατί αυτός μοιάζει λογικότερος, οπότε πάει χαμένη η ψήφος!)
Και μην τολμήσει κανείς να πει ότι λέω τρέλες! Τα ανωτέρω αναγραφόμενα είναι, πέρα για πέρα, αληθινά και επακριβώς διατυπωθέντα!


Ζήτω η τρέλα!!!



Παρασκευή 8 Οκτωβρίου 2010

Η αποσυμφόρηση των φυλακών.

Επικαιρότης

Το πρόβλημα της παραβατικότητος, της εγκληματικότητος αλλά και της χωρητικότητος των φυλακών είναι γνωστή. Είναι, όπως όλα στη χώρα μας, αντιστρόφως ανάλογη προς τις ανάγκες της.
Κατά συνέπειαν η λήψη κάποιων μέτρων γιά την αποσυμφόρησή τους αναγκαία.
Όμως απαιτείται πολλή μελέτη και πολλή περίσκεψη στη λήψη μέτρων.
Φημολογείται ότι πρόκειται ν’ απελευθερωθούν, συλλήβδην, όλοι οι «φτωχοδιάβολοι», κατά την υπουργική δήλωση (κατά λέξη του κ. Καστανίδη), μικροκλεφταρέοι, μικροαπατεώνες, κλπ., όπως επίσης και όλοι όσοι αδυνατούν να εξαγοράσουν τις μικροποινές τους η να καταβάλουν τα δικαστικά έξοδα!

Παραμερίζοντες προς στιγμήν όλες τις λαϊκίστικες και «φιλάνθρωπες» συγκατανεύσεις για το μέτρο, ας προβληματιστούμε με την εξής σκέψη.
Η κοινωνία, στο επίπεδο του απλού μέσου πολίτη, δεν κινδυνεύει τόσο από τον μεγαλοεγκληματία του οργανωμένου εγκλήματος που στοχεύει τους μεγάλους στόχους, (Τράπεζες, Σούπερ μάρκετ, μεγαλοκαρχαρίες, κλπ.) όσο από το πλήθος των μικροκακοποιών, μικροκλεφτών και πορτοφολάδων που λυμαίνονται τις αστικές συγκοινωνίες, παραβιάζουν σπίτια και καταστήματα, αρπάζουν τσάντες στο δρόμο και γενικά έχουν δημιουργήσει το σημερινό κλίμα της ανασφάλειας που διακατέχει την κοινωνία μας.
Με τα σχεδιαζόμενα μέτρα όλοι αυτοί οι κύριοι θα ξεχυθούν ελεύθεροι στους δρόμους, προστιθέμενοι στους ήδη υπάρχοντες ασύλληπτους «συναδέλφους» τους, για να συνεχίσουν απερίσπαστα την δράση τους.
Μάλιστα κατά πολύ θρασύτερο τρόπο, αφού σε περίπτωση σύλληψής τους, θα αρκεί η δήλωση ανέχειας γιά να αποφεύγουν πληρωμές προστίμων και ποινών και έτσι θα αφήνονται πάλι ελεύθεροι κι ασύδοτοι. Και πάει λέγοντας!

Πολλοί καταλαβαίνουν το νόημα της ανάρτησης, έχουν κακή πείρα, και συμφωνούν. Κάποιοι θα αδιαφορήσουν και κάποιοι άλλοι, οι «προοδευτικάριοι», σίγουρα θα αγανακτήσουν. Δεν τους αδικώ. Όταν όμως εξαφανιστεί το πορτοφόλι τους απ’ την τσέπη στο μετρό, όταν βουτήξουν την τσάντα ή το σταυρό με την αλυσίδα από τον λαιμό της γυναίκας τους στο δρόμο κι όταν εξαφανιστεί το αυτοκίνητό τους από το πάρκινγκ, τότε θα καταλάβουν κι αυτοί! Αν, μάλιστα, έχουν την τύχη να γυρίσουν ένα βράδυ σπίτι και το βρουν λεηλατημένο και «ξεκοιλιασμένο», τότε θα το εμπεδώσουν πλήρως!
Ο σώζων εαυτόν σωθήτω!

Πέμπτη 7 Οκτωβρίου 2010

Oι αεριούχες βαφές αυγών, τα πολλά κεράσια και τα μικρά καλάθια !

Επικαιρότης

Αλήθεια, γιατί η στήλη δεν μπορεί να συμμετάσχει στην διάχυτα οργανωμένη ευδαιμονία που σκορπίζουν τα γνωστά εξώνητα παπαγαλάκια των κρατικών αλλά και των διαφόρων «μεγάλων» και «εναλλακτικών» και άλλων κατάπτυστων δελτίων ειδήσεων των καναλιών; Γιατί δεν την πείθει η αγαλλίαση που αποπνέουν οι γνωστοί και μη εξαιρετέοι….. «υποκριταί», οι κυρίες που δεν… «τρέμουν» και τα φέρνουν όλα….τσίμα - τσίμα, τα…. «μακριά» ξινά ξυλάγγουρα, οι ψευδίζοντες γουρλομάτηδες και τα άλλα τηλεοπτικά «νούμερα»;
Γιατί αυτές οι κολοσσιαίες κινέζικες υποσχεσιολογίες και οι αραβικές αερολογίες γιά αμύθητες επενδύσεις την αφήνουν παγερή και δύσπιστη;
Μήπως γιατί ξέρει καλά ότι τα κοράκια κι οι γύπες κάνουν γύρους πάνω από εξαντλημένα κι ετοιμοθάνατα σώματα, περιμένοντας να ορμήσουν πάνω τους, μόλις αυτά γίνουν πτώματα;
Μήπως γιατί ξέρει καλά, κι από πρώτο χέρι, ότι ο Εβραίος έμπορος είδε τον Κινέζο έμπορο και το έκοψε λάσπη;
Ή μήπως γιατί καταλαβαίνει πως ο παμπόνηρος κινέζικος καπιταλιστικός «λύκος» φορώντας, γιά λόγους σκοπιμότητας, κομμουνιστική προβιά «προβάτου», επιλέγει το ψοφίμι της ελληνικής οικονομίας γιά να το κάνει αιχμή δόρατος και Δούρειο Ίππο και να αλώσει, μέσω αυτού, την ευρωπαϊκή αγορά; (Γιά τους Καταραίους ας μην γίνεται σοβαρή συζήτηση. Αυτοί είναι τελείως αναξιόπιστοι, κουβέντα να γίνεται, μπλα-μπλα και τίποτα άλλο).

Όπως και να ’χει το πράγμα, στο χάλι που βρισκόμαστε, από πλευράς επενδύσεων και ρευστότητας όλοι και όλα ευπρόσδεκτα είναι. Σύμφωνα και με την γνωστή πλατωνική ρήση: «Και το λίγο της γριάς…. καλό της κάνει»!
Ό,τι προαιρείστε! Δώστε και σώστε! (Έστω και…. χώστε!)
Από πλευράς όρων, δε, κανένα πρόβλημα! Άμα λάχει στήνουμε και κ…. !
Αρκεί να πέσουν λεφτά στην χώρα και να πάρει μπρος το μηχανάκι της ανάπτυξης.

Όμως προσοχή. Όχι βιαστικοί και εύκολοι πανηγυρισμοί! (ακόμη δεν τον είδαμε….!)
Αυτά είναι δολώματα γιά χάνους και επιχειρήματα γιά χαχόλους! Ψυχραιμία, περίσκεψη, υπομονή κι ανοιχτό μυαλό. Γιατί τόσες και τόσες φορές έχουμε ακούσει γιά πολλά κεράσια και την πατήσαμε τρέχοντας με μεγάλα καλάθια. Το εμπεδώσαμε πλέον. Με π…. δεν βάφονται τ’ αυγά!

Δευτέρα 4 Οκτωβρίου 2010

Περιφερειακές και Δημοτικές εκλογές. "Επιχείρηση Δελαπατρίδης"!

Θέσεις - Απόψεις

Οι απόψεις της στήλης για τη συμμετοχή ή μη σε κάθε εκλογική διαδικασία είναι σταθερές, διαχρονικές και αμετάβλητες. Θεωρεί την συμμετοχή, για τον κάθε δημοκρατικό πολίτη, ως ιερή υποχρέωση, ύψιστο καθήκον και αναφαίρετο δικαίωμα.
Οι εκλογές αποτελούν την καταλληλότερη στιγμή όπου ο ψηφοφόρος εκφράζει έγκυρα, έγκαιρα και υπεύθυνα την κριτική του για το χθές, την γνώμη του για το σήμερα και την βούλησή του για το αύριο.
Τα ανωτέρω αποτελούν παγιωμένες και αδιαπραγμάτευτες θέσεις από την περίοδο της Χούντας τότε που η Αστυνομία κυνηγούσε και ξυλοφόρτωνε, όσους διαδηλωτές τολμούσαν να κραυγάσουν  «Εκλογές»! Επίσης, θεωρεί την επιλογή της λευκής ή άκυρης ψήφου ενέργεια, τουλάχιστον, ανεύθυνη, ατελέσφορη και σε τελευταία ανάλυση ανόητη! Όση δικαιολογημένη πίκρα κι απογοήτευση κι αν κρύβει μέσα της, αφού αποτελεί πράξη ατελέσφορη και άνευ ουσιαστικού αποτελέσματος, καθ’ όσον δεν αποτρέπει την εκλογή αυτών που σκοπείται η αποδοκιμασία. Π.χ. αν σε μία, υποτιθέμενη, πόλη 100 ατόμων, οι 90 είτε απόσχουν είτε ψηφίσουν λευκό ή άκυρο και οι 10 ψηφίσουν έγκυρα, οδηγούμαστε στο τραγελαφικό αποτέλεσμα του να αρκούν 6 (!) ψήφοι για να εκλεγεί ο Δήμαρχος, όχι των 10 αλλά των 100! Μια τέτοια ενέργεια θυμίζει εκείνον που έκοψε τα «τέτοια» του για να τιμωρήσει …. τη γυναίκα του! Συνεπώς το λευκό και το άκυρο είναι ή δεν είναι αλυσιτελής αντιδημοκρατική ηλιθιότητα ;
Οπωσδήποτε οι προσεχείς εκλογές αποτελούν ήσσονος σημασίας εκλογική αναμέτρηση, σε σχέση με τις βουλευτικές, επιτρέποντας ψήφο εκτός και πέραν διαμορφωμένων πολιτικών πεποιθήσεων. Ιδίως σήμερα που υπάρχει γενική απέχθεια και αποστροφή προς το σύνολο του πολιτικού κόσμου, σε προσωπικό επίπεδο, ανεξαρτήτως ιδεολογικού φάσματος και ο κόσμος μπαίνει εύκολα στον πειρασμό να εκφράσει την αποδοκιμασία του απέχοντας ή μέσω της λευκής και της άκυρης ψήφου. Δηλαδή λάθος στο λάθος!
Η στήλη ξεκινά από την βεβαία θέση ότι την επομένη των εκλογών (άντε και των επαναληπτικών) η χώρα θα διαθέτει δημοτικούς και περιφερειακούς άρχοντες, ο κόσμος να χαλάσει, και θα ξαναέχουμε πάλι μία από τα ίδια και θέλοντας να σπάσει το δημιουργημένο πολιτικό απόστημα κάνει μια πρόταση ευχόμενη να μπορέσει να πραγματοποιηθεί. Θα έχει πολύ ενδιαφέρον και παγκόσμια πρωτοτυπία.
Είναι γνωστόν ότι η χώρα, όπως όλες οι χώρες του κόσμου, βρίθει από γραφικούς τύπους που σε κάθε εκλογές «κατεβαίνουν» υποψήφιοι, βγαίνουν στα μπαλκόνια και προσφέρουν μπόλικη ψυχαγωγία σπάζοντας την ένταση των ημερών. Οι παλαιότεροι θα θυμόνται σίγουρα τον αξέχαστο Αρμάνδο Δελαπατρίδη και οι πιο παλιοί την μεγάλη Μαρίκα Παλαίστη!


Προτείνεται να αναζητηθούν ανά την επικράτεια τέτοια «ψώνια», κυρίως στους μεγάλους Δήμους, να ενθαρρυνθούν να υποβάλουν υποψηφιότητα, να υποστηριχθούν και να προβληθούν έντονα και, τελικά, να υπερψηφιστούν! Από όλους τους υποστηρικτές της αποχής και της αρνητικής ψήφου!
Μπορείτε να φανταστείτε την χώρα να ξυπνά στις 8 Νοεμβρίου γεμάτη από Βεργήδες ή Λεβέντηδες Δημάρχους; Μπορείτε να φανταστείτε π.χ. την γνωστή Τσιτσιολίνα, πρωθυπουργό της Ιταλίας ή την «εθνική» μας Τζούλια περιφερειάρχη Αττικής ;
Μπορείτε να φαντασθείτε τι παγκόσμιος σάλος θα προκληθεί, σε τέτοια περίπτωση;
Επειδή η γελοιοποίηση αποτελεί την καυστικότερη σάτιρα θεωρώ ότι αυτό το ενδεχόμενο θ’ αποτελέσει τον ισχυρότερο κόλαφο στο σάπιο πολιτικό μας σύστημα και μια τρανή απόδειξη ότι οι σύγχρονοι Έλληνες είναι άξιοι απόγονοι ενός Αριστοφάνη και διαθέτουν ωριμότητα, αξιοπρέπεια και,
προ πάντων, χιούμορ στην αντιμετώπιση αυτών που απεργάστηκαν την κατάντια του!


Για σκεφθείτε κάτι προς αυτή την κατεύθυνση!



Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2010

Ακεφιά, μελαγχολία, απογοήτευση

Επικαιρότης


Η γενική κατάσταση της χώρας, όπως καθημερινά αποκαλύπτεται (απενταρίες, διαφθορά, κακοδιοίκηση) αντανακλά και επηρεάζει την διάθεση κάθε σκεπτόμενου πολίτη. Στερεί το κέφι για όλα, ακόμα και για διαμαρτυρία, για αντίδραση, για άμυνα. Εξουθένωση πλήρης.
Μια διάχυτη μελαγχολική παράλυση έχει απλωθεί στις ψυχές του κόσμου και ο φόβος κι η ανησυχία για το αύριο του εστιάζει τη σκέψη αποκλειστικά στα πεζά καθημερινά προβλήματα επιβίωσης και τον οδηγεί στην εσωστρέφεια και την απομόνωση.
Η στήλη εκφράζουσα τον κοινό νου και απηχούσα τον μέσο Έλληνα απεικονίζει κι αυτή την υπάρχουσα κατάσταση. Το μολύβι βαρύ κι ασήκωτο, το πληκτρολόγιο απωθητικό και το μυαλό άκεφο, αργόσυρτο και….αλλού ! ! !
Προσπαθώντας με την βία, σαν να πίνει το μουρουνόλαδο της παιδικής ηλικίας, να προβάλει κάποια αντίσταση στην πνευματική ολιγωρία και κατηφόρα διαλέγει τρία θέματα ν’ ασχοληθεί. Ίσα για να μην βαλτώσει πνευματικά στο υπάρχον σήμερα απέραντο και αξεπέραστο τέλμα.


Α) Ένα από τα λίγα εναπομείναντα ζωντανά κι αισιόδοξα κύτταρα της ελληνικής κοινωνίας, μια αμυδρή ακτίνα φωτός είναι και ο Γυμναστικός Σύλλογος «Αρμονία». Ο Σύλλογος εδρεύει στο Π. Φάληρο και γυμνάζει καμιά ογδονταριά κοριτσάκια που αγαπούν την ενόργανη γυμναστική. Όαση πνευματικής και σωματικής υγείας στο σημερινό ελληνικό χάλι. Μια από τις λίγες «ελπίδες» για κάτι καλό στο γκρίζο μέλλον της ελληνικής νεολαίας.
Ε, λοιπόν, στον σύλλογο αυτόν στερούν την στέγη. Δηλαδή μία σάλα 150 μ2 περίπου που χρειάζεται για να λειτουργήσει. Eν μέσω ολυμπιακών εγκαταστάσεων χιλιάδων τετραγωνικών μέτρων, οι οποίες μένουν κλειστές κι εγκαταλελειμμένες να σαπίζουν στην αχρησία και αχρηστία. Από στενοκεφαλιά, τυπολατρία και γραφειοκρατία.
Ζητούνται σπέρματα κοινού νου !!


Β) Η Έλλη Παππά είναι γνωστή. Υπήρξε «σύντροφος» του Νίκου Μπελογιάννη στην πολιτική αλλά και την ερωτική ζωή και δράση. Και στην θανατική καταδίκη, στα άγρια και παράλογα εκείνα χρόνια (1952).
Η Παππά απέφυγε την εκτέλεση, προσωρινά λόγω εγκυμοσύνης και στη συνέχεια, οριστικά, επειδή ηρέμησαν τα πράγματα κι επεκράτησε η ψυχραιμία και λογική.
Σήμερα αποκαλύπτει ότι, εν όψει της εκτελέσεως του Μπελογιάννη, ο Νίκος Πλουμπίδης, άλλο επιφανές στέλεχος του ΚΚΕ, με μία επιστολή του, πραγματικά έξοχο δείγμα ηρωισμού και αυτοθυσίας, που απέστειλε στην κυβέρνηση Πλαστήρα, προσεφέρθη να παραδοθεί και να δικαστεί (γνωστά τα περαιτέρω..) αρκεί να δοθεί χάρη στον Μπελογιάννη !
Ο αχαρακτήριστος Γ.Γ. τότε του ΚΚΕ, Νίκος Ζαχαριάδης (γράφω «αχαρακτήριστος» για να μην πω «εγκληματίας» και εξοργίσω περισσότερο κάποιους φίλους μου κομμουνιστές, οι οποίοι γνωρίζουν την αλήθεια αλλά την αποκρύπτουν κι από τον εαυτό τους ακόμα, κατ’ επιταγήν νοοτροπίας που θα διαβάσετε στην συνέχεια) κατήγγειλε την επιστολή του Πλουμπίδη ως «πλαστή» και τον ίδιον ως «χαφιέ» και προδότη! Αποτέλεσμα ο Μπελογιάννης εκτελέστηκε, ενώ θα μπορούσε να είχε σωθεί! Σκληρή και άδικη μοίρα κάποιων αγνών ιδεολόγων (η στήλη τιμά τη συνέπεια στις όποιες ιδέες, έστω κι αν διαφωνεί μ’ αυτές) όπως, λ.χ, και του άλλου «ξεπουλημένου» ένεκα σκοπιμοτήτων, του Άρη Βελουχιώτη.
Πέραν από τα θλιβερά γεγονότα των ταραγμένων και παράλογων εκείνων χρόνων και τους άδικους χαμούς πλήθους ανθρώπινων ζωών, προκαλεί μεγάλη εντύπωση στην στήλη ο τρόπος λειτουργίας του ΚΚΕ και η νοοτροπία των «στρατευμένων» και πλήρως υποτεταγμένων (πνευματικά παγιδευμένων, θα έλεγα) φανατικών μελών του.
Κόντρα όχι μόνο σε κάθε λογική και ηθική, αλλά και σ’ αυτό τούτο το ένστικτο της αυτοσυντήρησης. Ακούστε την συνέχεια
Ο Νίκος Πλουμπίδης, μετά την ανακοίνωση του Ζαχαριάδη, επίσημου εκφραστού της κομματικής γραμμής, εδήλωσε τα εξής:
- Εφ’ όσον το Κόμμα χαρακτηρίζει τον Πλουμπίδη «χαφιέ» και «προδότη», οι αντιρρήσεις του (του Πλουμπίδη εννοείται) θα πρέπει να διατυπωθούν στα εσωτερικά όργανα του Κόμματος. Για όλο τον άλλο κόσμο ο Πλουμπίδης είναι και χαφιές και προδότης !!!
Αξιοθαύμαστη η αυταπάρνηση και αυτοθυσία του ανθρώπου, αλλά νομίζω πως θα πρέπει να ιδρυθεί ειδικός κλάδος στην Ψυχιατρική επιστήμη για ν’ αντιμετωπίσει το φαινόμενο. Ο Φρόυντ, εν προκειμένω, θεωρείται ανεπαρκής !
Με τέτοιες αγκυλώσεις και εθελοτυφλώσεις δεν είναι καθόλου περίεργο το γεγονός ότι την σημερινή απαξίωση των κομμάτων που κακοδιοίκησαν και χρεοκόπησαν την χώρα αδυνατεί να την καλύψει και εκμεταλλευτεί η Αριστερά.
Εποχές που οι συνθήκες απαιτούν μια λογική και σώφρονα ευρωπαϊκή αριστερά η οποία να προτείνει σοβαρές, υπεύθυνες και εφαρμόσιμες λύσεις και όχι αγκυλώσεις σε παλαιολιθικά πρότυπα ή σαχλαμαρίστικες «συνιστώσες» με βαρύγδουπες ανακοινώσεις του τύπου «Να απαγορευτεί η έξοδος από την χώρα στους Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου» ή «Αν εκλεγώ περφερειάρχης θα απαγορεύσω την είσοδο στην Τρόϊκα» ! Με τέτοιες κουταμάρες δεν προσελκύεις κόσμο. Τον διώχνεις !
Και σαν το κερασάκι στην τούρτα, βγαίνει ο γιος του Ζαχαριάδη και δηλώνει θρασύτατα: « Ο Ζαχαριάδης (πατέρας του) δεν πούλησε τον Μπελογιάννη» !
Καλά, σας πιστέψαμε !


Γ) Πολύς ντόρος γίνεται πάλι για το Ελληνικό και το πάρκο του.Τα γνωστά πασοκικά φληναφήματα που άλλοτε το ήθελαν, εξ ολοκλήρου, πάρκο ! (επειδή μιλάμε για περίπου 7500 στρέμματα, θα ήταν διπλάσιο του Σέντραλ Παρκ της Νέας Υόρκης). Ο γνωστός ελληνικός λαϊκισμός που απευθύνεται στους διαθέτοντες ευήκοα ώτα γνωστούς χαχόλους και άλλοτε μιλά για καζίνα, αξιοποιήσεις και άλλα τρελά και ανέφικτα.
Η Αθήνα δεν χρειάζεται ένα τεράστιο, δυσπροσπέλαστο και δαπανηρό στην συντήρησή του πάρκο, αλλά πολλά μικρότερα και διάσπαρτα μέσα στις πυκνοκατοικημένες γειτονιές της. Ανάσες πρασίνου. Πολλές και μικρές.
Μια καλή πρόταση θα ήταν, αφού προσμετρηθούν όλες οι παράμετροι, η εξής.
Παράμετροι
α) Η μητροπολιτική Αθήνα στερείται, μέσα στον αστικό της ιστό, παντελώς πρασίνου.
β) Η όλη διαδικασία αξιοποίησης απαιτεί πολύ χρήμα, γενναίες αποφάσεις και παραμερισμό των αντιδράσεων που, οπωσδήποτε, θα υπάρξουν (Κοιτάξτε τι έγινε στο Βοτανικό με το γήπεδο του ΠΑΟ).
γ) Η σημερινή συγκυρία εννοεί την ταχεία εκτέλεση της απόφασης.
Πρόταση
α) Κατόπιν μελέτης επιλέγονται τα σημεία (περιοχές) της Αθήνας που χρειάζονται απαραίτητα πράσινους πνεύμονες.
β) Προσδιορίζονται στα σημεία αυτά 2 – 3 ( ή και περισσότερα, αναλόγως) οικοδομικά τετράγωνα που θα κατεδαφιστούν για να μετατραπούν σε πάρκα και άλση και αποτυπώνονται οι επί μέρους ιδιοκτησίες τους, επισταμένως και λεπτομερώς.
γ) Προσδιορίζεται στην τεράστια έκταση του τέως αεροδρομίου οικιστική ζώνη στην οποία θα ανεγερθούν πολυκατοικίες με συνολικό πλήθος διαμερισμάτων, τουλάχιστον, ίσον με τις κατεδαφιζόμενες κατοικίες. Εκεί, δια κλήρου, θα μεταστεγαστούν, σε ισομεγέθη κατά το δυνατόν διαμερίσματα, όλοι όσων οι ιδιοκτησίες απαλλοτριώθηκαν στις πρώην γειτονιές τους.
δ) Εννοείται ότι το έργο θα πραγματοποιείται σταδιακά με χρηματοδότηση γιγαντιαίου, οικονομικά, φορέα, ο οποίος θα έχει σχετικά κίνητρα, π.χ, κάποια στρέμματα δι’ ιδίαν εκμετάλλευση. Η εμφάνιση του Κατάρ στο προσκήνιο, αν δεν αποτελεί κι αυτή μια ακόμη από τις γνωστές μπαρούφες του ΠΑΣΟΚ, αλλά συνιστά σοβαρή επενδυτική πρόταση θα μπορεί να λειτουργήσει προς μία τέτοια κατεύθυνση.
Και, οπωσδήποτε, θα περισσέψει χώρος για ένα μεγάλο και αξιοπρεπές πάρκο στην περιοχή, μαζί με άφθονους χώρους για πλήθος άλλων πολιτιστικών και ψυχαγωγικών εκδηλώσεων. 
Η πρόταση αποτελεί αρχική σκέψη και δίνει την κατεύθυνση και την φιλοσοφία αντιμετώπισης του θέματος. Η επεξεργασία, προφανώς, θέλει πολλή δουλειά και πολλή μελέτη. Η στήλη ρίχνει την ιδέα.