Τετάρτη 31 Μαρτίου 2010

Η "σπάνις" της εμβληματικότητος και ο πληθωρισμός των "μορφωμάτων"

Επικαιρότης

Στη κυριακάτικη έκδοση σοβαρής εφημερίδας υπήρξε απαντητική επιστολή εμβληματικού στελέχους της Αριστεράς σε κάποιες προδημοσιευθείσες αιτιάσεις του διευθυντού της.
Η ουσία και το πνεύμα της επιστολής απολύτως κατανοητά και συμβατά με τη πολιτική ιδεολογία και τη στάση ζωής του καθ’ όλα σεβαστού, σοβαρού αγωνιστού και έντιμου ανθρώπου.
Η πιό εντυπωσιακή είδηση που βγήκε από την επιστολή αυτή είναι η αναφορά και παραδοχή, από τον ίδιο, της ύπαρξης «39 πολιτικών μορφωμάτων της Αριστεράς»!
Από τα οποία, όπως γράφει, τα 11 συνέπηξαν, συνεργαζόμενα, τον ΣΥΡΙΖΑ.
Παρατηρώντας κανείς τα αποτελέσματα των τελευταίων εκλογών, αθροίζοντας τα ποσοστά όλων των αριστερών «μορφωμάτων» (όρος του εμβληματικού στελέχους) και διαιρώντας τα διά του 39 θα βγάλει, κατά μέσον όρο, ποσοστά μικρότερα του Β. Λεβέντη και περίπου όμοια με του οικολόγου Βεργή !
Το χάλι αυτό που απεικονίζει, ανάγλυφα, την λαϊκή απήχηση των διαφόρων «μορφωμάτων» αντί να τους συνετίσει και να τους καθίσει στο τραπέζι του διαλόγου, της λογικής και της συναίνεσης ώστε να δημιουργήσουν έναν ισχυρό αριστερό φορέα προάσπισης των λαϊκών δικαιωμάτων και διείσδυσης στη κοινωνία και το λαό, όλως αντιθέτως, δείχνει να μην τους απασχολεί καθόλου ! Όλοι θεωρούν εαυτούς Πάπες του Μαρξισμού διεκδικώντας και το αλάθητο. Στην ουσία κουβαλούν μέσα τους το μικρόβιο του imperium χωρίς να το καταλαβαίνουν. Και το πάθος γιά τη «καρέκλα» και τα κομματικά οφίτσια !
Γι’ αυτό τα περί «άλλης πολιτικής» του Αλαβάνου (χωρίς να έχει κατονομαστεί αυτή ποτέ) και όλες οι πολιτικές ασκήσεις επί χάρτου (επιπέδου «Μονόπολης») ομού με τις επαναστατικές γυμναστικές και τις τρομοκρατικές καταστροφικές επιθέσεις όχι μόνο δεν επιφέρουν ουσιαστική προώθηση των λαϊκών συμφερόντων αλλά, αντιθέτως, βάζουν βούτυρο στο ψωμί όσων απεργάζονται τη, περαιτέρω, φαλκίδευσή τους.
Πολιτική σημαίνει, πάνω απ’ όλα, ουσιαστικές προτάσεις. Και σωστή πολιτική δράση σημαίνει δημιουργία και όχι καταστροφή. Στη κατεύθυνση που χρειάζεται σήμερα η χώρα. Να μην τυρβάζουμε μόνο για τη μοιρασιά της πίτας αλλά να φροντίζουμε και γιά τη παρασκευή της.
Όμως όλα αυτά προϋποθέτουν σύνεση, σοβαρότητα κι ευθυκρισία, που όμως απουσιάζουν απελπιστικά σήμερα από τα διάφορα «μορφώματα». Και αυτές οι απουσίες οδηγούν την Αριστερά στο τέλμα. Δυστυχώς, οι Κύρκοι κι οι Φλωράκηδες μας τελείωσαν και μας λείπουν αφόρητα. Γιατί, ακόμη δυστυχέστερα, άνθισαν και μαράθηκαν νωρίτερα απ’ όταν έπρεπε, προηγούμενοι της εποχής τους. Σήμερα και η απήχηση και η χρησιμότητά τους θα ήταν απείρως μεγαλύτερη.
Εννοείται ότι οι «μύστες», οι κάτοχοι του «αλάθητου» θα με βρίσουν πάλι. Χωρίς να καταλαβαίνουν ότι έτσι δικαιώνουν τις θέσεις μου. Κάτι που, πολύ φοβάμαι, δεν θα αντιληφθούν ποτέ. Και εκεί είναι το πρόβλημα !

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου