Απίστευτο κι όμως αληθινό…
Την περασμένη Τρίτη είχα μιά αναπάντεχη… συνάντηση, γυρίζοντας, κατά τις 8.30΄ από μιά δουλειά κοντά στο Βασιλικό. Μαύρη νύχτα, έρημος δρόμος,… μαύρη μου τύχη.
Όπως πήγαινα αμέριμνος και σκεφτικός, με μέση ταχύτητα σε ένα ευθύγραμμο κομμάτι του δρόμου, μιά μαύρη βολίδα -έτσι πρόλαβα να δω- διέσχισε αστραπιαία τον δρόμο και… πρόλαβε να με χτυπήσει στο μπροστινό αριστερό άκρο του αυτοκινήτου!
Το ανατριχιαστικό… «γκουπ» ακολούθησε ένας μικτός θόρυβος από πλαστικοσιδερικά που σέρνονταν στο δρόμο. Ήταν το τσέρκι του τροχού, ο θόλος της αριστερής ρόδας και κάτι διακοσμητικά που ίσα κρατιόντουσαν στο σώμα του αυτοκινήτου.
Η πιθανή εικόνα ενός διαμελισμένου ζώου με απέτρεψε να γυρίσω γιά να δω και με μαυρισμένη καρδιά και μαύρες σκέψεις επέστρεψα σπίτι και, κατά τα συνήθη, βρήκα μιά καλή πρόφαση γιά την αϋπνία της… νύχτας.
Την επομένη, με μπανταρισμένο -όπως, όπως- το αμάξι κίνησα γιά το συνεργείο στην Χαλκίδα. Με μεγάλη προσοχή και… βήμα σημειωτόν εξερεύνησα την ευρύτερη πιθανή περιοχή του ατυχήματος. Ούτε κομμάτια, ούτε πτώμα, ούτε αίματα στον δρόμο, μολονότι ούτε σταγόνα βροχής δεν είχε πέσει στο μεταξύ και να τον ξεπλύνει!
Συζητώντας την ιστορία στο συνεργείο και την απορία μου γιά το… «ούτε γάτα, ούτε ζημιά, (πλην της δικής μου στο αυτοκίνητο), κάποιος ντόπιος και γνώστης μου είπε:
-Φίλε, ξέχασέ το. Σε «τράκαρε» αγριογούρουνο, η περιοχή γέμισε από δαύτα. Τις προάλλες κοπάνησε μιά κοπέλα που πήγαινε με ποδήλατο! Η πείνα τα κατέβασε από τα βουνά! Και σε πληροφορώ πως το ζώο δεν έπαθε τίποτα. Είναι συνηθισμένα να κουτουτουλάνε!
Σκέφτηκα πως, όντως, δεν κτύπησε το αμάξι το ζώο, αλλά το ζώο το αμάξι, άρα είτε εμένα εύρισκε εν κινήσει, ή έναν ακίνητο… τοίχο, οι συνέπειες γιά το ίδιο θα ήταν ίδιες και… ησύχασα!!!
Τελικά, γιά το μόνο που θα πρέπει να λυπάμαι είναι τα τέσσερα κατοστάρικα της ζημιάς! Δεν μου φτάνουν τα ήμερα γουρούνια που με κυκλώνουν, τώρα πλάκωσαν και τα άγρια!
Άκου φίλε μου…!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου