Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου 2022

Ο δικός μου «Ανήφορος»


Εξήντα πέντε χρόνια μετά τον θάνατό του, κυκλοφορεί γιά πρώτη φορά το ήδη ανέκδοτο μυθιστόρημα του Νίκου Καζαντζάκη, με τίτλο: «Ο Ανήφορος».
Ο Καζαντζάκης το έγραψε κατά το 1946, στην Αγγλία, ακριβώς λίγα χρόνια μετά τη συγγραφή και έκδοση του έργου «Βίος και πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά».
Το χειρόγραφο από το μυθιστόρημα φυλασσόταν, μέχρι τώρα, στο Μουσείο Καζαντζάκη, στην ιδιαίτερη πατρίδα του συγγραφέα, την Μυρτιά. Και φέτος αποφασίσθηκε η δημοσίευσή του.
Ο Καζαντζάκης πάντα με συγκινούσε σαν συγγραφέας και με κατατάραζε σαν άνθρωπο. Τόσο γιά τον τρόπο σκέψεως και την σφαιρική θεώρηση των εγκοσμίων, όσο και, εννοείται, του τρόπου γραφής. (Θεματολογία των έργων, φιλοσοφικό παραβάν τους και -κυρίως- κοφτερή ροή του λόγου).
Αυτονόητο πως έσπευσα στο εδώ βιβλιοπωλείο να παραγγείλω αντίτυπο.
Το διαφημιστικό συνοδευτικό της αναγγελίας κυκλοφορίας του βιβλίου, όχι απλά με συγκίνησε… με κατατάραξε. Το απόσπασμα:
-«Δε με νοιάζει ο θάνατος, με νοιάζει η φθορά. Αυτή εξευτελίζει τον άνθρωπο. Αυτήν πρέπει να νικήσω…»,

ανέκαθεν αποτελούσε φλάμπουρο ζωής γιά μένα, και τώρα που ήδη βιώνω την επερχόμενη φθορά, αισθάνομαι την ανημποριά να… με συγκλονίζει. Αφού προβλημάτισε έναν παμμέγιστο Καζαντζάκη, πόσο μάλλον θα πρέπει να τρομοκρατεί έναν ελάχιστον σαν κι ελόγου μου.
Η φράση αυτή, που από χρόνια προέβλεπα, ανίχνευα, πίστευα και διακήρυσσα την νομοτελειακή έλευσή της -ίδια γιαπωνέζικη «κατάνα»- τρύπησε μυαλό, σωθικά κι ολόκληρη την ύπαρξή μου. Και τα σμπαράλιασε όλα, σαν ένα θλιβερό «χαρακίρι»! Και αν η… «νίκη», ως έκβασις, προβλημάτιζε έναν Καζαντζάκη, σε μένα φαντάζει κάπως μεταξύ ανυπέρβλητου κατσάβραχου και απόρθητου κάστρου.
Και όποιος νομίσει πως μπορεί να στοχεύσει ματαιόδοξα -αν και εφ΄ όσον- σε κάποια πρόσκαιρη νίκη πάνω στην φθορά -με πλαστικές εγχειρήσεις, ιατρικά τερτίπια, τσαρλατάνικα μαντζούνια- αλλά και βαυκαλίζονται με νεανικές ψευτοερωτικές "ξεπέτες", πλανώνται πλάνην οικτράν. Αυτή στο τέλος θα προκύψει… πύρρειος. Και η απογοήτευση θα μεγιστοποιηθεί. Προστιθεμένης και της γελοιοποίησης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου