Χθες, στις 2.24΄ακριβώς -τυχαία βρισκόμουν μπροστά σε ρολόι- το δωμάτιο ταρακουνήθηκε αρκετά. Αμέσως θυμήθηκα κάποιες παγιωμένες απόψεις σχετικά με την αλληλουχία αυτού του φοβερού φαινομένου, που σε κάνει να νοιώθεις αδύναμος κι απροστάτευτος και οι οποίες επαληθεύτηκαν πάλι.
Το σεισμικό «ντόμινο» έρχεται κινούμενο -κατά μυστηριώδη διαδικασία και διεργασία- πάντοτε εξ ανατολών προς δυσμάς, (τώρα Ψαχνά, προηγούμενος στους Ζάρακες, πρό-προηγούμενος Τουρκία).
Κατά την πορεία του, κάθε -ενδεχόμενο- διεγειρόμενο ρήγμα που βρίσκεται ανατολικότερα του προηγουμένου, μαζί με την έκλυση σεισμικής ενέργειας η οποία ταρακουνάει την επιφάνεια μπορεί να δημιουργήσει και νέο ρήγμα στην ποικίλλης αντοχής στερεοποιημένη εξωτερική κρούστα της Γής. Έτσι -σε επόμενο σεισμικό γύρο- θα προστίθενται και νέοι «παίκτες» στο σεισμικό γαϊτανάκι!
Όπως, εκ του αποτελέσματος, προκύπτει η γηραιά Ευρώπη μάλλον αντέχει σ΄ αυτό το κακό παιχνίδι της Φύσης, έχοντας -σε γενικές γραμμές- καταστασταλαγμένους συμπαγείς όγκους στο κέντρο της και «ψιλοχορεύει» στην περιφέρεια, όπου Ελλάδα και Ιταλία. Νεότεροι γεωλογικοί σχηματισμοί –Ιαπωνία και, ιδίως, οροσειρά των Άνδεων- «χτυπάν» κάτι οχτάρια κι εφτάρια που συντρίβουν κτήρια και τρελαίνουν κόσμο!
Όσο γιά τους σεισμολόγους… «παρατηρούν το φαινόμενο». Εμβριθώς, ως συνήθως, συστήνοντας αναμονή και ψυχραιμία! Οπότε, το βάρος πέφτει στους μηχανικούς που καλούνται να διαπιστώσουν το μέγεθος της επικινδυνότητος των πληγέντων κτιρίων.
Τέλος, καταρρίπτοντας άλλον ένα διάχυτο μύθο, τα πετρόκτιστα και πλινθόκτιστα σπίτια είναι άκρως επικίνδυνα, καθ΄ όσον δεν διαθέτουν συνοχή μεταξύ λίθων και πλίνθων, οι οποίοι αποσυναρμολογούνται μεταξύ τους με το ταρακούνημα.
Κατά τα λοιπά... "καλή χρονιά". Και, προ πάντων, ΤΥΧΕΡΗ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου