Δημοκρατία σημαίνει να μπορείς ακόμη και να την… καταπολεμάς!

Τον... Ραπούτιν, τον θυμάστε; 

Ποτέ δεν μπορούσα να φανταστώ πως θα υπήρχε σήμερα –εποχή που η επιστημονική γνώση και η πληροφόρηση είναι διάχυτες και προσβάσιμες στους πάντες, (καθώς κρεμιόνται ακόμη και στα μανταλάκια των περιπτέρων)- τέτοιος μεσαιωνικός σκοταδισμός, τέτοια αμορφωσιά και τόσο λυσσαλέος φανατισμός, που θα μπορούσε να υπερβεί ακόμη και το ένστικτο της αυτοσυντηρήσεως.

Δυστυχώς, όλα αυτά που συμβαίνουν τώρα -και που ακούγονται θεοπάλαβα- είναι περιβεβλημένα από ουσιαστικά άγνωστες, εν τοις πράγμασι και τη ουσία, πολυφορεμένες λέξεις π.χ. «φιλελευθερισμός», «νεοφιλευθερισμός» και τέτοια, διατυμπανιζόμενες από τις αγελαίες μάζες. Γεγονός που αδυνατώ να καταλάβω και που αποφεύγω ακόμη και να τα διαβάσω φευγαλέα. Η ανθρώπινη βλακεία έχει γίνει φορέας ποδηγεσίας από τα ακραία πολιτικά, αντιδημοκρατικά περιττώματα τα οποία την οσμίζονται και συμπλέοντα -λειτουργώντας παράλληλα- προσπαθούν να την προσεταιριστούν και αποσπάσουν την ψήφο της.

Έτσι βλέπουμε να έχουν λόγον, βαρύνοντα μάλιστα, διάφοροι τύποι, λ.γ. ο καραφλός «Έλλην λύτης» που πουλάει φάρμακο γιά την φαλάκρα, περιτυλιγμένο σε χειρόγραφα του Ιησού Χριστού (!) και ο ομογάλακτος άθλιος μαινόμενος υβριστής που «μακελεύει» το νευρικό σύστημα ακόμη και των ομοϊδεατών του, να συμπορεύονται με τον γνωστόν αριστερό ψευτοπαλληκαρά «α-λήτη» και τον εσμό του, που συγκεντρώνει ό,τι μικρόψυχο, μίζερο, λυσσαλέο και υστερικό σκουπίδι υπάρχει στην, πάλαι ποτέ, πεφωτισμένη αριστερά. Όρα τον αντιπαθητικό σπιθαμιαίο ασβό με το όνομα -επί τω ακούσματι και μόνο γεννά απεχθείς συνειρμούς του παρελθόντος- που ωρύεται… «να φύγει ο Μητσοτάκης», αλλά χωρίς να ζητεί… εκλογές, λόγω δημοσκοπήσεων!

Επίσης δυστυχώς -δυστυχέστατα θα έλεγα- μεγάλο μέρος του ελληνικού κλήρου αποδεικνύεται κατώτερο της αποστολής και του ρόλου του, ως ηθικοπλαστικού ταγού του απλού λαού και προκύπτει ως στενόμυαλος και στενόκαρδος περάτης του «απλοϊκού» λαού στην βάρκα του Αχέροντα. Παρωπιδιασμένοι και περιχαρακωμένοι στενόκαρδα στην ουσία του όρου: «δόγμα», φανατικοί ζηλωτές και στενόμυαλα ερμηνευτές των γραφών, με το Σταυρό στο ένα χέρι και την ελληνική Σημαία στο άλλο διασχίζουν την Αχερουσία με γεμάτη τη βάρκα από αφελείς, που αγνοούν την ανθρώπινη φύση. Κάτι που δεν έκανε ούτε ο ίδιος ο Χριστός, ο οποίος «γεύτηκε» όλα τα ανθρώπινα δεινά. Ταπεινώθηκε, βασανίστηκε, πόνεσε, μάτωσε και, εν τέλει, θανατώθηκε, ως «Άνθρωπος», πριν αναστηθεί ως «Θεός»! Κάτι που δεν μπορεί να κάνει –μεταξύ άλλων- πρόσφατα και η ταλαίπωρη 38/χρονη μάνα των Σερρών, η οποία άκουσε κάποιον τέτοιον… «πνευματικό» και… παρέδωσε το «πνεύμα», χωρίς να προλάβει να αντικρύσει, το μονάκριβο νεογέννητό της.

Συμπέρασμα: Εξ ορισμού -και από χέρι- σφόδρα πολέμιος όσων περικλείει και εννοεί η λέξη: «δόγμα» και οπαδός της επιστημονικής διαδικασίας: «αίτημα-θεώρημα-υπόθεση -έρευνα-απόδειξη-νόμος», θυμήθηκα κάποιες παρεΐστικες φοιτητικές πλάκες, όπου -αμπελοφιλοσοφώντας- είχαμε καταλήξει στο δικό μας… δόγμα: «Όσοι είναι με τον Θεό, πηγαίνουν κατά… Διαβόλου, ενώ όσοι είναι με τον Διάβολο, βλέπουν… Θεού πρόσωπο»! (Η θεωρία μου κάλυπτε και όλες, όσες γυναικοδουλειές μας προέκυπταν, τις οποίες, τότε, τις λέγαμε… «γκομενοδουλειές»).