Όταν η αλήθεια πονά…

Και λίγη αυτοκριτική δεν βλάπτει.

Χρειάστηκε να περάσουν διακόσια χρόνια από το 1821 για ν΄ αρχίσουν να διαφαίνονται τα πραγματικά γεγονότα και να αναδυθεί όλη η «μπόχα» που συνόδευσε την μεγαλειώδη εξέγερση που οραματίστηκαν οι λίγοι εκτός Ελλάδος, ξεκίνησαν ορισμένοι και ακολούθησαν αρκετοί -χωρίς πυξίδα και συναίσθηση που πάνε και τί θέλουν- παρασυρμένοι από τους λίγους ικανούς. Και που ολοκλήρωσαν, όπως πάντα, οι ξένοι!

Κατά την προσφιλή ελληνική προαιώνια πρακτική, (Περικλής δικάστηκε δις, Φειδίας πέθανε στη φυλακή ως καταχραστής, Μιλτιάδης το ίδιο ως προδότης, Αριστείδης εξορίστηκε, κ.ο.κ.), τα μικροσυμφέροντα και τα κοτζαμπασιλίκια έκαναν τους… «ήρωες» να τρώγονται σαν τα σκυλιά, (φυλάκισαν τον Κολοκοτρώνη, δολοφόνησαν Καποδίστρια και Ανδρούτσο), και άφησαν τον Αιγύπτιο Ιμπραήμ να αλωνίζει στον Μοριά, σβήνοντας κάθε σπίθα επανάστασης. Εν τέλει, ας όψονται οι… «μεγάλες δυνάμεις» -Αγγλία, Γαλλία, Ρωσία- που γιά το δικό τους, φυσικά, νιτερέσο τσατάλιασαν τον αιγυπτιακό στόλο στο Ναυαρίνο και έβαλαν το πρώτο λιθαράκι Ανεξαρτησίας της Ελλάδος. Γιά να ακολουθήσει μετά το ίδιο γαϊτανάκι των διχασμών που, αφού πέρασε από πλήθος ατιμιών, αδικιών και καταστροφών, (π.χ. Μικρασιατική, ερήμωση υπαίθρου από τον Ανταρτοπόλεμο, κ.λπ.), καταλήξαμε στη σημερινή διχαστική ξεφτίλα κάποιων Τσιπραίων και Πολάκηδων που θέλουν -αμέτι Μωχαμέτη-… εξουσία!!!

Όμως, παραμερίζοντας προς στιγμήν το σημερινό μας χάλι, θέλω να βγάλω ένα πολύχρονο «άχτι» που με βασανίζει... "παιδιόθεν" και που κανείς ποτέ δεν τόλμησε να θίξει, αλλά -τουναντίον- όλοι θαυμάζουν και θριαμβολογούν γιά το μεγαλείο της φυλής και... "των αρχαίων ημών προγόνων"!! Και γιά μιά προαιώνια φαινάκη, την περίφημη «Αθηναϊκή Δημοκρατία», ιδίως κατά την ακμή των Αθηνών στον, όντως, περίλαμπρο «Χρυσό Αιώνα του Περικλέους», τον 5ο π.Χ.

Πάντως, όποιος ανατρέξει σοβαρά στις πηγές θα εκπλαγεί. Προς τα τέλη του 4ου αιώνα, όταν ο τότε τύραννος των Αθηνών Δημήτριος ο Φαληρεύς διενήργησε απογραφή προέκυψε η εξής πληθυσμιακή σύνθεση: Αθηναίοι πολίτες 21.000, μέτοικοι 10.000 και δούλοι 400.000… κομμάτια! Εξ αυτών μόνον οι ενήλικες «Αθηναίοι πολίτες», εξαιρουμένων των γυναικών, είχαν πλήρη πολιτικά δικαιώματα. Δηλαδή καμμιά δεκαριά χιλιάδες άτομα εξουσίαζαν ένα σύνολο 431.000 ανθρώπων, (21.000 και 10.000 και 400.000)! Οπότε γιά τί διάβολο… «δημοκρατία» μιλάμε; Ακόμη και ο Πλάτων, που έγραψε γιά την… «ιδανική πολιτεία» είχε στην… «κατοχή» του, πεθαίνοντας, 5 δούλους! Επίσης, ο μέγιστος και πολυγραφότερος των αρχαίων φιλοσόφων, ο Αριστοτέλης, διεκήρυσσε πως η δουλεία είναι… ωραίο πράμα!

Άλλες πηγές, νωρίτερα, περιόριζαν τον αριθμό των δούλων σε 200.000, ιδίως κατά την εποχή του Περικλέους, χωρίς αυτό να αναιρεί, ή ν΄ αλλάζει -ούτε κατά κεραία- την ουσία του πράγματος.

Κοντολογίς, η περίφημη… «αθηναϊκή δημοκρατία» δεν ήταν τίποτε άλλο παρά μία ελιτίστικη «ολιγαρχία» του κερατά(!), όπου το 2,5% του συνόλου είχε στα χέρια του τις τύχες ολοκλήρου της αθηναϊκής κοινωνίας και κυβερνούσε κατά το δοκούν -και το συμφέρον του- εννοείται. Και το… πάσης φύσεως «κουλτουριάρικο» εξωραϊστικό αντίθετο, προσωπικά το ακούω… βερεσέ! Μαζί με όλες εκείνες τις σαχλαμάρες που θέλουν πλήθος επιφανών της Υφηλίου να έχουν ρίζες… ελληνικές. Δηλαδή να προκύπτουν από τον ευφυέστερο λαό της Γης. (Αυτόν που βγάζει «τέκνα» τσακάλια, σαν τον… εικονιζόμενο!).