Τετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2015

"Ακόμη δεν τον είδαμε... και Γιάννη τον βαφτίσαμε"!



Ή επί το λαϊκότερον: «Έκανε κι η μύγα… κ.λπ., κ.λπ., κ.λπ.»!

Λεβέντης: Μπορώ σε δύο μήνες να βγάλω τη χώρα από το μνημόνιο
Το τραπεζάκι καφενείου... απλή, αλλά ενδεικτική, σύμπτωση!
   Αντιγράφω επακριβώς από το Yahoo: (Τα σχόλια έπονται…)

   "Στην τηλεόραση της Ζούγκλας φιλοξενήθηκε την Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου ο πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων, Βασίλης Λεβέντης. Σε μια συνέντευξη εφ’ όλης της ύλης, ο κος Λεβέντης αποκάλυψε τα μελλοντικά του σχέδια σε περίπτωση που το κόμμα του εισέλθει στη Βουλή. Παράλληλα κλήθηκε να απαντήσει και σε ερωτήσεις τηλεθεατών για θέματα που απασχολούν την κοινωνία και τους πολίτες:
   -Πρώτο κόμμα θα είναι ο ΣΥΡΙΖΑ σε αυτές τις εκλογές. Εάν μου ζητηθεί να σχηματίσω κυβέρνηση με τον Τσίπρα, εγώ δεν θα τον συναντήσω καν. Θα του στείλω μια επιστολή με 9 αιτήματα που πρέπει να εφαρμόσει και θα τον ελέγχω κάθε μήνα. Θα του δώσω περιθώριο για 8 μήνες να κάνει πρόοδο σε αυτά που του ζητώ. Αν δεν τα κάνει, ρίχνω την κυβέρνηση», ανέφερε. Τα κανάλια μου ζητούν αυτή την περίοδο να έρθω σε εκπομπές και να παρουσιάσουν το Lifestyle της ζωής μου, αντί να με αφήσουν να πω τις προτάσεις του κόμματος. Έχω ρίξει πολλές πόρτες γι αυτό τον λόγο. Δεν θέλουν να ακούγονται οι προτάσεις της Ένωσης Κέντρου, προσθέτει κι συνεχίζει :
   -Φανταστείτε ότι κανάλι μου ζήτησε να υπογράψω συμβόλαιο ότι θα βγω πρώτος στην εκπομπή του την ημέρα των εκλογών.
   Σχετικά με την νοοτροπία που υπάρχει στη χώρα μας για την «κακιά Γερμανία», ο Βασίλης Λεβέντης υποστήριξε πως «οι Γερμανοί δεν είναι οι κακοί αλλά εμείς που είμαστε αναξιόπιστοι».
   Παράλληλα ο πρόεδρος του κόμματος ισχυρίστηκε πως έχει πρόγραμμα με το οποίο η χώρα σε δύο μήνες μπορεί να βγει από το μνημόνιο".

   Προσπερνώ, χάριν συντομίας, τον γνωστό βίο και πολιτεία του ανδρός, ο οποίος τα μόνα χαρακτηριστικά στοιχεία που απεκόμισε από την... μακραίωνα πολιτική του σταδιοδρομία είναι η επιμονή, το πείσμα και η εμφανής... δυσκοιλιότητα, (αν πιστέψουμε την έκφραση του προσώπου του). Εις τους παλαιότερους εξ ημών, η ομοιότης με τον αξέχαστο Αρμάνδο Δελαπατρίδη είναι εμφανέστατη, όμως με το ορμητικό του ύφος να προσιδιάζει περισσότερο με την μεγάλη αοιδό-πολιτικό σουφραζέτα Μαρίκα Παλαίστη.
   Το πικρό συμπέρασμα από όλη αυτή την αποπροσανατολιστική καταιγίδα, στο κέντρο της οποίας πελαγοδρομεί απελπισμένα ο ανώριμος και αμόρφωτος -όπως τον ξεγύμνωσαν και κατάντησαν οι σύγχρονοι πολιτικοί του- ελληνικός λαός, είναι πως μέσα στην οδύνη και απελπισία που φαλκίδευσαν και τα ελάχιστα εναπομείναντα ψυχία λογικής κι ευθυκρισίας του,  στρέφεται αναζητώντας σανίδα σωτηρίας από τα δεινά του, σε γκλίτσες Γκλέτσων και λεβέντες Λεβέντηδες!!!
   Κακόμοιρη Ελλάδα, πού κατάντησες. Να προσδοκάς από ψώνια και πολιτικούς αγύρτηδες να σε λυτρώσουν από τα μαρτύρια που τα ίδια τα τέκνα σου εξύφαναν, αφρόνως, επί δεκαετίες αμεριμνησίας, σπατάλης, διαφθοράς και πλαστής ευημερίας με δανεικά που μας κακοφαίνεται να ξεπληρώσουμε αλλά, ταυτόχρονα, η επιβίωσή μας περαμένει αφεύκτως εξαρτημένη απ' αυτά. 
   Έτσι, τώρα, φτάσαμε στο έσχατο σκαλί της αυτογελοιοποίησης ώστε να δεχόμαστε τις αρλούμπες ενός "βλήματος" της πολιτικής και τα παραμύθια νεαρών φαύλων δημαγωγών που... συμβιβάστηκαν παραμένοντας...  ασυμβίβαστοι και θα παλαίψουν, λέει, γιά να διώξουν το πρωτοφανές σε σκληρότητα μνημόνιο που οι ίδιοι έφεραν στον τόπο! Και αντί να τους διαολοστείλουμε κλωτσηδόν τους αφήνουμε να διεκδικούν την επάνοδό τους στην εξουσία, με αρκετές πιθανότητες επιτυχίας. 
   Αφού το παράδειγμα με το 23% ΦΠΑ στην ιδιωτική εκπαίδευση, τον οποίον πρώτα μας επέβαλαν και τώρα υπόσχονται να τον... άρουν όταν επανέλθουν στην εξουσία, δεν μας φρονιματίζει και δεν μας ανοίγει τα μάτια στο με ποιούς απατεώνες μπλέξαμε -αλλά επιμένουμε να παραμένουμε μπλεγμένοι μαζί τους- είμαστε πανάξιοι γιά το χάλι μας και γιά ό,τι πρόκειται να μας βρει, αν ξανάρθουν στα πράγματα. Μπορεί η αστείρευτη ψευδολογία των προηγουμένων εκλογών να παρέσυρε κάποιους απελπισμένους αφελείς, μαζί με τους παραδοσιακά αμετακίνητους χαχόλους, όμως τώρα -μετά τη διάψευση ελπίδων και προσδοκιών-  δικαιολογία δεν υπάρχει σε πιθανή επανάληψη του ίδιου σφάλματος. "Το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού".
   "Δεύτερη ζωή δεν έχει", που είπε κι ο Ελύτης.  


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου