Θέσεις - Απόψεις
Το τι είναι τα «ομόλογα» είναι πλέον περίπου γνωστό. Οι πιό παλιοί τα ξέρουν και ως «ομολογιακό δάνειο». Δίνεις στο κράτος τα ωραία σου λεφτά κι εκείνο σου δίνει μιά απόδειξη που αναγράφει πότε και πως θα στα επιστρέψει.
Από την δεκαετία του ’50, ο Μαρκεζίνης, τότε υπουργός Οικονομικών, (ή Συντονισμού, μου διαφεύγει επακριβώς ο ρόλος του), είχε υποχρεώσει τα ασφαλιστικά ταμεία να τοποθετούν τα αποθεματικά τους σε τέτοια κρατικά ομόλογα. Και μάλιστα με μηδενικό τόκο!
Αυτό το κραυγαλέα ληστρικό τροπάρι σταμάτησε κάπου το ’84. Δηλαδή σταμάτησε το «κραυγαλέα», ενώ παρέμεινε μόνο το «ληστρικό», αφού, λέει, το κράτος θα τους κατέβαλε του λοιπού κάποιον ελάχιστο τόκο. Πάντως πολύ μικρότερο απ’ αυτόν της ελεύθερης αγοράς.
Αντιστάθμισμα αυτής της χαμηλής απόδοσης, θα μπορούσε να αντιτάξει κάποιος την, υποτιθέμενη, μεγάλη ασφάλεια της επένδυσης με ταυτόχρονη συμβολή στην ανάπτυξη της χώρας, αφού το κράτος αύξανε έτσι την ρευστότητά του με χαμηλό κόστος χρήματος. Δηλαδή, κατά κάποιον τρόπο, ας πούμε όλοι ικανοποιημένοι!
Με το σημερινό άθλιο τερτίπι που εφάρμοσαν στην πλάτη του μπερδεμένου λαού, που παρακολουθεί αποσβολωμένος όλους αυτούς τους ακαταλαβίστικους χειρισμούς και τους επίσης ακατανόητους συνδυασμούς των 3 - 4 κεφαλαίων γραμμάτων του αγγλικού αλφαβήτου, που ενώ βλέπει πως του κατεδαφίζουν τη ζωή, του λένε πως αυτός θα πρέπει να χαίρεται!
Να βλέπουμε, λένε, το «επιτυχημένο» (!) αποτέλεσμα των «σκληρών προσπαθειών» του χοντροπατάτα μελλοντικού αρχηγού του ΠΑΣΟΚ και να πανηγυρίζουμε έμπλεοι χαράς, με δάκρυα στα μάτια και ούρα στα σώβρακα, γιά το μεγάλο του επίτευγμα! Γιατί επιτυχία διαλαλούν, ο αμετροεπής Ευφράδειας, ο τραπεζίτης-πρωθυπουργός Παπαδήμος και τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ, την αποσύνθεση των ασφαλιστικών Ταμείων και την διάλυση του κοινωνικού ιστού! Και όποιος διαφωνεί και αρνείται να συμμετάσχει σ’ αυτή τη χασούρα, βάζοντας μάλιστα, από μόνος του το κεφάλι στη γκιλοτίνα …. βυσσοδομεί γιά τη χρεοκοπία της χώρας και άρα είναι…. προδότης!
Ας προσπαθήσουμε, με απλά λόγια, να βάλουμε μιά τάξη στα πράγματα.
- Κατ’ αρχήν, με όλη αυτή την ιστορία των ανταλλαγών των ομολόγων και τη νέα δανειακή σύμβαση, μακροπρόθεσμα, το δημόσιο χρέος όχι μόνο δεν μειώνεται αλλά, αντιθέτως, αυξάνει! Γλιτώνουμε 100 δις και φορτωνόμαστε 130! Η απλή αριθμητική και η απλή λογική, αυτό λένε!! Το προκύπτον όφελος, γιατί υπάρχει τέτοιο, έγκειται στο ότι το φέσι που «βγάζουμε» είναι πληρωτέο στο εγγύς μέλλον, ενώ αυτό που «φοράμε» θα πληρωθεί σε… 30 χρόνια και βάλε! Δηλαδή ακριβώς η ίδια τακτική του διαβόητου Αντρέα! «Δος ημίν σήμερον και άφες…..». Σε τριάντα χρόνια, ποιός ζει και ποιός πεθαίνει!
Ο πονηρός Ευφράδειας, επί του προκειμένου κάνει την πάπια! Αυτός τώρα κορδώνεται, (σαν το άλλο, το χαζό!), ότι έσωσε τη χώρα και κάποιοι άλλοι στο μέλλον, (όταν εμείς θα βλέπουμε πως φυτρώνει το ραδίκι, εκ των κάτω προς τα άνω), θα τραβιόνται να ξεπληρώσουν τα σημερινά «κερατιάτικα». Παίρνοντας συνεχώς «νέα μέτρα» και βρίζοντας τον μακαρίτη τότε, αλλά φλύαρο σήμερα, χοντροπατάτα κ. Ευφράδεια, με το χρέος που τους φόρτωσε!
- Η διαδικασία «κουρέματος», όπως την εμφανίζουν, εντέχνως και εκ του πονηρού παρασιωπά την δραματική θέση των ταλαίπωρων ιδιωτών ομολογιούχων, αφού τα πάσης φύσεως δικά τους κρατικά αντίστοιχα, φρόντισαν οι «εταίροι-αιμορουφήχτρες μας να τα εξαιρέσουν από το κρεβάτι του Προκρούστη, (όχι κορόιδα θα ήσαν!).
Όσοι μπουν στο «κουρείο» θα ακολουθήσουν την εξής διαδικασία. Κατ’ αρχήν γύρω στο μισό, (53%) της ονομαστικής αξίας των παλιών ομολόγων θα εξαερωθεί αυτομάτως και ως δια μαγείας! Κάποιο μικρό ποσοστό, νομίζω το 15%, θα πληρωθεί στη λήξη των παλιών ομολόγων και το υπόλοιπο…. χαίρετε! Πάρε νέα ομόλογα από 30 χρόνια και πέρα! Με χαμηλό, μάλιστα, επιτόκιο και …. πορέψου! Δηλαδή, ζήσε Μάη μου! Υπολογίστε τώρα πληθωρισμούς και το μήκος…. της ζωής σας και…. τρέχα γύρευε! Τα παλιά ομόλογα, στην πράξη, εξανεμίζονται.
- Αυτά είδαν τα Ταμεία που αρνήθηκαν την εκούσια συμμετοχή τους στο περίφημο PSI, χωρίς βεβαίως ν’ αποφύγουν τελικά το μοιραίο, αφού με κάποια, επίσης ακαταλαβίστικη, (σ’ εμένα), διαδικασία, θα κουρευτούν κι αυτά, θέλουν δεν θέλουν! Δηλαδή η ουσιαστική επιλογή που είχαν μοιάζει κάπως έτσι: «Ή αυτοκτονείς, ή σε σκοτώνω»!
Στην πράξη τώρα, με τη ρητορική τους άρνηση τα Ταμεία θέλησαν να τονίσουν την τραγική κατάσταση στην οποία θα περιέλθουν καθώς από το σύνολο των διαθέσιμων που πίστευαν ότι έχουν στο συρτάρι τους, υπό μορφή κρατικών ομολόγων, στην πραγματικότητα τώρα θα διαθέτουν ένα μικρό μόνο μέρος αυτών. Τα υπόλοιπα θα γίνουν … καπνός! Αν υπολογιστεί δε πως η βασική πηγή εσόδων τους, που είναι οι εισφορές των εργαζομένων μελών, στερεύει απελπιστικά λόγω ανεργίας ενώ οι δαπάνες, δηλαδή το πλήθος των συνταξιούχων τους, αυξάνεται αλματωδώς, (καθ’ όσον πατείς με, πατώ σε, όλοι σπεύδουν να χωθούν στην ομπρέλα της σύνταξης), τότε η ασφυξία είναι προ των πυλών! Κι ας λένε ό,τι θέλουν ο μειλίχιος τραπεζίτης-πρωθυπουργός, ο βλοσυρός χοντρομπαλάς παρλαπίπας κι ο αξούριγος τέως εργατοπατέρας κ. Εργόσημος.
Όμως, το να χαρακτηρίζεις κάποιον «προδότη», επειδή αρνείται ν’ αυτοκτονήσει, κάνοντάς σου τη χάρη και προκειμένου να δοξαστείς εσύ εν φαυλότητι, πάει πολύ! Πάρα πολύ! Και το θράσος ακόμη έχει τα όριά του!!
Το τι είναι τα «ομόλογα» είναι πλέον περίπου γνωστό. Οι πιό παλιοί τα ξέρουν και ως «ομολογιακό δάνειο». Δίνεις στο κράτος τα ωραία σου λεφτά κι εκείνο σου δίνει μιά απόδειξη που αναγράφει πότε και πως θα στα επιστρέψει.
Από την δεκαετία του ’50, ο Μαρκεζίνης, τότε υπουργός Οικονομικών, (ή Συντονισμού, μου διαφεύγει επακριβώς ο ρόλος του), είχε υποχρεώσει τα ασφαλιστικά ταμεία να τοποθετούν τα αποθεματικά τους σε τέτοια κρατικά ομόλογα. Και μάλιστα με μηδενικό τόκο!
Αυτό το κραυγαλέα ληστρικό τροπάρι σταμάτησε κάπου το ’84. Δηλαδή σταμάτησε το «κραυγαλέα», ενώ παρέμεινε μόνο το «ληστρικό», αφού, λέει, το κράτος θα τους κατέβαλε του λοιπού κάποιον ελάχιστο τόκο. Πάντως πολύ μικρότερο απ’ αυτόν της ελεύθερης αγοράς.
Αντιστάθμισμα αυτής της χαμηλής απόδοσης, θα μπορούσε να αντιτάξει κάποιος την, υποτιθέμενη, μεγάλη ασφάλεια της επένδυσης με ταυτόχρονη συμβολή στην ανάπτυξη της χώρας, αφού το κράτος αύξανε έτσι την ρευστότητά του με χαμηλό κόστος χρήματος. Δηλαδή, κατά κάποιον τρόπο, ας πούμε όλοι ικανοποιημένοι!
Με το σημερινό άθλιο τερτίπι που εφάρμοσαν στην πλάτη του μπερδεμένου λαού, που παρακολουθεί αποσβολωμένος όλους αυτούς τους ακαταλαβίστικους χειρισμούς και τους επίσης ακατανόητους συνδυασμούς των 3 - 4 κεφαλαίων γραμμάτων του αγγλικού αλφαβήτου, που ενώ βλέπει πως του κατεδαφίζουν τη ζωή, του λένε πως αυτός θα πρέπει να χαίρεται!
Να βλέπουμε, λένε, το «επιτυχημένο» (!) αποτέλεσμα των «σκληρών προσπαθειών» του χοντροπατάτα μελλοντικού αρχηγού του ΠΑΣΟΚ και να πανηγυρίζουμε έμπλεοι χαράς, με δάκρυα στα μάτια και ούρα στα σώβρακα, γιά το μεγάλο του επίτευγμα! Γιατί επιτυχία διαλαλούν, ο αμετροεπής Ευφράδειας, ο τραπεζίτης-πρωθυπουργός Παπαδήμος και τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ, την αποσύνθεση των ασφαλιστικών Ταμείων και την διάλυση του κοινωνικού ιστού! Και όποιος διαφωνεί και αρνείται να συμμετάσχει σ’ αυτή τη χασούρα, βάζοντας μάλιστα, από μόνος του το κεφάλι στη γκιλοτίνα …. βυσσοδομεί γιά τη χρεοκοπία της χώρας και άρα είναι…. προδότης!
Ας προσπαθήσουμε, με απλά λόγια, να βάλουμε μιά τάξη στα πράγματα.
- Κατ’ αρχήν, με όλη αυτή την ιστορία των ανταλλαγών των ομολόγων και τη νέα δανειακή σύμβαση, μακροπρόθεσμα, το δημόσιο χρέος όχι μόνο δεν μειώνεται αλλά, αντιθέτως, αυξάνει! Γλιτώνουμε 100 δις και φορτωνόμαστε 130! Η απλή αριθμητική και η απλή λογική, αυτό λένε!! Το προκύπτον όφελος, γιατί υπάρχει τέτοιο, έγκειται στο ότι το φέσι που «βγάζουμε» είναι πληρωτέο στο εγγύς μέλλον, ενώ αυτό που «φοράμε» θα πληρωθεί σε… 30 χρόνια και βάλε! Δηλαδή ακριβώς η ίδια τακτική του διαβόητου Αντρέα! «Δος ημίν σήμερον και άφες…..». Σε τριάντα χρόνια, ποιός ζει και ποιός πεθαίνει!
Ο πονηρός Ευφράδειας, επί του προκειμένου κάνει την πάπια! Αυτός τώρα κορδώνεται, (σαν το άλλο, το χαζό!), ότι έσωσε τη χώρα και κάποιοι άλλοι στο μέλλον, (όταν εμείς θα βλέπουμε πως φυτρώνει το ραδίκι, εκ των κάτω προς τα άνω), θα τραβιόνται να ξεπληρώσουν τα σημερινά «κερατιάτικα». Παίρνοντας συνεχώς «νέα μέτρα» και βρίζοντας τον μακαρίτη τότε, αλλά φλύαρο σήμερα, χοντροπατάτα κ. Ευφράδεια, με το χρέος που τους φόρτωσε!
- Η διαδικασία «κουρέματος», όπως την εμφανίζουν, εντέχνως και εκ του πονηρού παρασιωπά την δραματική θέση των ταλαίπωρων ιδιωτών ομολογιούχων, αφού τα πάσης φύσεως δικά τους κρατικά αντίστοιχα, φρόντισαν οι «εταίροι-αιμορουφήχτρες μας να τα εξαιρέσουν από το κρεβάτι του Προκρούστη, (όχι κορόιδα θα ήσαν!).
Όσοι μπουν στο «κουρείο» θα ακολουθήσουν την εξής διαδικασία. Κατ’ αρχήν γύρω στο μισό, (53%) της ονομαστικής αξίας των παλιών ομολόγων θα εξαερωθεί αυτομάτως και ως δια μαγείας! Κάποιο μικρό ποσοστό, νομίζω το 15%, θα πληρωθεί στη λήξη των παλιών ομολόγων και το υπόλοιπο…. χαίρετε! Πάρε νέα ομόλογα από 30 χρόνια και πέρα! Με χαμηλό, μάλιστα, επιτόκιο και …. πορέψου! Δηλαδή, ζήσε Μάη μου! Υπολογίστε τώρα πληθωρισμούς και το μήκος…. της ζωής σας και…. τρέχα γύρευε! Τα παλιά ομόλογα, στην πράξη, εξανεμίζονται.
- Αυτά είδαν τα Ταμεία που αρνήθηκαν την εκούσια συμμετοχή τους στο περίφημο PSI, χωρίς βεβαίως ν’ αποφύγουν τελικά το μοιραίο, αφού με κάποια, επίσης ακαταλαβίστικη, (σ’ εμένα), διαδικασία, θα κουρευτούν κι αυτά, θέλουν δεν θέλουν! Δηλαδή η ουσιαστική επιλογή που είχαν μοιάζει κάπως έτσι: «Ή αυτοκτονείς, ή σε σκοτώνω»!
Στην πράξη τώρα, με τη ρητορική τους άρνηση τα Ταμεία θέλησαν να τονίσουν την τραγική κατάσταση στην οποία θα περιέλθουν καθώς από το σύνολο των διαθέσιμων που πίστευαν ότι έχουν στο συρτάρι τους, υπό μορφή κρατικών ομολόγων, στην πραγματικότητα τώρα θα διαθέτουν ένα μικρό μόνο μέρος αυτών. Τα υπόλοιπα θα γίνουν … καπνός! Αν υπολογιστεί δε πως η βασική πηγή εσόδων τους, που είναι οι εισφορές των εργαζομένων μελών, στερεύει απελπιστικά λόγω ανεργίας ενώ οι δαπάνες, δηλαδή το πλήθος των συνταξιούχων τους, αυξάνεται αλματωδώς, (καθ’ όσον πατείς με, πατώ σε, όλοι σπεύδουν να χωθούν στην ομπρέλα της σύνταξης), τότε η ασφυξία είναι προ των πυλών! Κι ας λένε ό,τι θέλουν ο μειλίχιος τραπεζίτης-πρωθυπουργός, ο βλοσυρός χοντρομπαλάς παρλαπίπας κι ο αξούριγος τέως εργατοπατέρας κ. Εργόσημος.
Όμως, το να χαρακτηρίζεις κάποιον «προδότη», επειδή αρνείται ν’ αυτοκτονήσει, κάνοντάς σου τη χάρη και προκειμένου να δοξαστείς εσύ εν φαυλότητι, πάει πολύ! Πάρα πολύ! Και το θράσος ακόμη έχει τα όριά του!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου