Στοχασμοί
Ο κοσμάκης, κυρίως, αλλά και ολόκληρος ο υπόλοιπος κόσμος, (η διαφορά κόσμος-κοσμάκης, πιστεύω κατανοητή, όπου δει), αισθάνεται κεραυνόπληκτος από όσα συμβαίνουν γύρω του, στην αυλή του, στο σπίτι του.
Αποκαμωμένος, εντελώς εξουθενωμένος και ανυπεράσπιστος νοιώθει απροστάτευτος στα αλλεπάλληλα πλήγματα που δέχεται. Κατά της τσέπης του, των ονείρων του, του μέλλοντός του, του ηθικού του. Δυστυχώς, η Παγκόσμια Νομοτέλεια εξηγεί και επεξηγεί πλήρως τα όσα συμβαίνουν. Υπέρτατος νόμος της φύσεως επιβάλλει την κυκλική κίνηση στη λειτουργία του Σύμπαντος. Στη Φύση, το Χάος, την Απροσδιοριστία.
Όλα όσα βιώνουμε τώρα, έχουν ξανασυμβεί στο παρελθόν και θα ξανασυμβούν στο μέλλον. Είναι μέρος ένός τεράστιου αριθμού, επί μέρους, κυκλικών κινήσεων, που εκτελούνται ταυτόχρονα και συμβατά ο ένας με τον άλλο, με θαυμαστή ακρίβεια και συνέπεια. Κάτι που αποδεικνύει, από μόνο του, την ύπαρξη και τη σοφία του Δημιουργού, (ως υπέρτατης δύναμης και υπό οιαδήποτε ονομασία).
Ο βιολογικός κύκλος κάθε ανθρώπινης ύπαρξης είναι πολύ μικρός και έτσι ο άνθρωπος στην διάρκεια της ζωής του προλαβαίνει να διασταυρώσει όσα φαινόμενα παρουσιάζουν κύκλους μικρότερους από τον δικό του. Συνήθως προλαβαίνει από μία περίοδο παχιών και ισχνών αγελάδων στον τομέα της ανθρώπινης δημιουργίας. Έτσι τα σημερινά δραματικά γεγονότα αιφνιδιάζουν, ξενίζουν και τρομοκρατούν όσες γενιές δεν έζησαν τη λαίλαπα των μέσων του 20ου αιώνα, τον εφιάλτη του πολέμου, την πείνα της κατοχής, τον τρόμο του εμφυλίου και ελπίδα της ανασυγκρότησης.
Μόνη καταφυγή η έγκυρη και έγκαιρη ενημέρωση, η νηφάλια σκέψη και η σωστή αντίδραση, με κοινό παρονομαστή τη μεγάλη προσπάθεια και την υπεύθυνη δουλειά.
Η αναδρομή στην Ιστορία, που καλύπτει ένα μεγάλο μέρος της ανθρώπινης πορείας στον πλανήτη, την Επιστημονική έρευνα που προχωρεί και πέραν αυτής και την Διορατική φαντασία πεφωτισμένων πνευμάτων που σπρώχνει τη γνώση ακόμη πιό πέρα, αποτελούν μιά καλή διέξοδο των σκεπτόμενων ανθρώπων στην προσπάθειά τους γιά την κατανόηση του θαύματος της Δημιουργίας, του μυστηρίου της Ζωής και τους βοηθούν στο, κατά το δυνατόν, ξεπέρασμα της σημερινής κρίσης.
Μεγάλοι δραματουργοί, συγγραφείς και ποιητές, επίσης, δίνουν με το έργο τους κατευθύνσεις και δείχνουν οδούς διαφυγής, ανάλογα και την εσωτερικότητα, τον χαρακτήρα και τα προσωπικά αντανακλαστικά ενός εκάστου δέκτου.
Από τέτοια στοιχεία, μπορούν ν’ αντληθούν δυνάμεις, να οπλιστούν υπομονές και να χαλυβδωθούν θελήσεις γιά την αντιμετώπιση όσων ήρθαν και όσων είναι, νομοτελειακά, δρομολογημένα να έρθουν. Όσο περιορίζεις το απροσδόκητο και όσο το ανιχνεύεις, υποψιασμένος έγκαιρα, τόσο ευκολότερα και καλύτερα μπορείς να το αντιμετωπίσεις. Η άγνοια του κινδύνου είναι χειρότερη από τον ίδιο τον κίνδυνο. Απλώς βολεύει τους επαγγελματίες αμέριμνους, τους ανεύθυνους, τους χαζοχαρούμενους. Όποιος ξέρει, ανά πάσα στιγμή, πού πατά και πού βρίσκεται θα μπορεί να μαντέψει καλύτερα και το πού τον πηγαίνουν, ή πού πρέπει να πάει!
Αυτή την εποχή δεν υπάρχει φως στον ορίζοντα και μόνο οι, φύσει και θέσει, «αναίσθητοι» απολαμβάνουν, μακάριοι, τη φθινοπωρινή λιακάδα, το διεφθαρμένο ποδόσφαιρο και την πανάκριβη «φραπεδιά»! Οι υπόλοιποι είτε καταθλίβονται αγωνιούντες γιά το αβέβαιο αύριο που καραδοκεί να τους ρουφήξει, σαν μαύρη τρύπα του διαστήματος, είτε παρακολουθούν, άβουλοι, απονευρωμένοι κι εξουθενωμένοι τις εξελίξεις.
Περιμένοντας τους βαρβάρους
- Τι περιμένουμε στην αγορά συναθροισμένοι;
Είναι οι βάρβαροι να φθάσουν σήμερα.
- Γιατί μέσα στην Σύγκλητο μια τέτοια απραξία;
Τι κάθοντ’ οι Συγκλητικοί και δεν νομοθετούνε;
Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα
Τι νόμους πιά θα κάμουν οι Συγκλητικοί
Οι βάρβαροι σαν έλθουν θα νομοθετήσουν.
- Γιατί ο αυτοκράτωρ μας τόσο πρωί σηκώθη,
και κάθεται στης πόλεως την πιο μεγάλη πύλη
στον θρόνο επάνω, επίσημος, φορώντας την κορώνα;
Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα.
Κι ο αυτοκράτωρ περιμένει να δεχθεί
τον αρχηγό τους. Μάλιστα ετοίμασε
γιά να τον δώσει μια περγαμηνή, Εκεί
τον έγραψε τίτλους πολλούς κι ονόματα.
- Γιατί οι δυό μας ύπατοι κ’ οι πραίτωρες εβγήκαν
σήμερα με τες κόκκινες, τες κεντημένες τόγες
γιατί βραχιόλια φόρεσαν με τόσους αμεθύστους
και δαχτυλίδια με λαμπρά, γυαλιστερά σμαράγδια
γιατί να πιάσουν σήμερα πολύτιμα μπαστούνια
μ’ ασήμια και μαλάματα έκτακτα σκαλιγμένα;
Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα
και τέτοια πράγματα θαμπώνουν τους βαρβάρους.
- Γιατί κ’ οι άξιοι ρήτορες δεν έρχονται σαν πάντα
να βγάλλουνε τους λόγους τους, να πούνε τα δικά τους;
Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα
κι αυτοί βαρυούντ’ ευφράδειες και δημηγορίες.
- Γιατί ν’ αρχίσει μονομιάς αυτή η ανησυχία
κ’ η σύγχυσις. (Τα πρόσωπα τι σοβαρά που εγίναν).
Γιατί αδειάζουν γρήγορα οι δρόμοι κ’ η πλατείες,
κι όλοι γυρνούν στα σπίτια τους πολύ συλλογισμένοι;
Γιατί ενύχτωσε κ’ οι βάρβαροι δεν ήλθαν.
Και μερικοί έφθασαν απ’ τα σύνορα,
και είπανε πώς βάρβαροι πιά δεν υπάρχουν.
Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους.
Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις.
Τεράστιε, προφητικέ Καβάφη που από το 1904, έβλεπες και προέβλεπες!
Όμως σ’ ένα σημείο έπεσες, κι εσύ ο μεγάλος, έξω.
- Οι βάρβαροι, οσονούπω, φθάνουν! Και, αλίμονο, θ’ αργήσουν πολύ να ξαναφύγουν!
Ο κοσμάκης, κυρίως, αλλά και ολόκληρος ο υπόλοιπος κόσμος, (η διαφορά κόσμος-κοσμάκης, πιστεύω κατανοητή, όπου δει), αισθάνεται κεραυνόπληκτος από όσα συμβαίνουν γύρω του, στην αυλή του, στο σπίτι του.
Αποκαμωμένος, εντελώς εξουθενωμένος και ανυπεράσπιστος νοιώθει απροστάτευτος στα αλλεπάλληλα πλήγματα που δέχεται. Κατά της τσέπης του, των ονείρων του, του μέλλοντός του, του ηθικού του. Δυστυχώς, η Παγκόσμια Νομοτέλεια εξηγεί και επεξηγεί πλήρως τα όσα συμβαίνουν. Υπέρτατος νόμος της φύσεως επιβάλλει την κυκλική κίνηση στη λειτουργία του Σύμπαντος. Στη Φύση, το Χάος, την Απροσδιοριστία.
Όλα όσα βιώνουμε τώρα, έχουν ξανασυμβεί στο παρελθόν και θα ξανασυμβούν στο μέλλον. Είναι μέρος ένός τεράστιου αριθμού, επί μέρους, κυκλικών κινήσεων, που εκτελούνται ταυτόχρονα και συμβατά ο ένας με τον άλλο, με θαυμαστή ακρίβεια και συνέπεια. Κάτι που αποδεικνύει, από μόνο του, την ύπαρξη και τη σοφία του Δημιουργού, (ως υπέρτατης δύναμης και υπό οιαδήποτε ονομασία).
Ο βιολογικός κύκλος κάθε ανθρώπινης ύπαρξης είναι πολύ μικρός και έτσι ο άνθρωπος στην διάρκεια της ζωής του προλαβαίνει να διασταυρώσει όσα φαινόμενα παρουσιάζουν κύκλους μικρότερους από τον δικό του. Συνήθως προλαβαίνει από μία περίοδο παχιών και ισχνών αγελάδων στον τομέα της ανθρώπινης δημιουργίας. Έτσι τα σημερινά δραματικά γεγονότα αιφνιδιάζουν, ξενίζουν και τρομοκρατούν όσες γενιές δεν έζησαν τη λαίλαπα των μέσων του 20ου αιώνα, τον εφιάλτη του πολέμου, την πείνα της κατοχής, τον τρόμο του εμφυλίου και ελπίδα της ανασυγκρότησης.
Μόνη καταφυγή η έγκυρη και έγκαιρη ενημέρωση, η νηφάλια σκέψη και η σωστή αντίδραση, με κοινό παρονομαστή τη μεγάλη προσπάθεια και την υπεύθυνη δουλειά.
Η αναδρομή στην Ιστορία, που καλύπτει ένα μεγάλο μέρος της ανθρώπινης πορείας στον πλανήτη, την Επιστημονική έρευνα που προχωρεί και πέραν αυτής και την Διορατική φαντασία πεφωτισμένων πνευμάτων που σπρώχνει τη γνώση ακόμη πιό πέρα, αποτελούν μιά καλή διέξοδο των σκεπτόμενων ανθρώπων στην προσπάθειά τους γιά την κατανόηση του θαύματος της Δημιουργίας, του μυστηρίου της Ζωής και τους βοηθούν στο, κατά το δυνατόν, ξεπέρασμα της σημερινής κρίσης.
Μεγάλοι δραματουργοί, συγγραφείς και ποιητές, επίσης, δίνουν με το έργο τους κατευθύνσεις και δείχνουν οδούς διαφυγής, ανάλογα και την εσωτερικότητα, τον χαρακτήρα και τα προσωπικά αντανακλαστικά ενός εκάστου δέκτου.
Από τέτοια στοιχεία, μπορούν ν’ αντληθούν δυνάμεις, να οπλιστούν υπομονές και να χαλυβδωθούν θελήσεις γιά την αντιμετώπιση όσων ήρθαν και όσων είναι, νομοτελειακά, δρομολογημένα να έρθουν. Όσο περιορίζεις το απροσδόκητο και όσο το ανιχνεύεις, υποψιασμένος έγκαιρα, τόσο ευκολότερα και καλύτερα μπορείς να το αντιμετωπίσεις. Η άγνοια του κινδύνου είναι χειρότερη από τον ίδιο τον κίνδυνο. Απλώς βολεύει τους επαγγελματίες αμέριμνους, τους ανεύθυνους, τους χαζοχαρούμενους. Όποιος ξέρει, ανά πάσα στιγμή, πού πατά και πού βρίσκεται θα μπορεί να μαντέψει καλύτερα και το πού τον πηγαίνουν, ή πού πρέπει να πάει!
Αυτή την εποχή δεν υπάρχει φως στον ορίζοντα και μόνο οι, φύσει και θέσει, «αναίσθητοι» απολαμβάνουν, μακάριοι, τη φθινοπωρινή λιακάδα, το διεφθαρμένο ποδόσφαιρο και την πανάκριβη «φραπεδιά»! Οι υπόλοιποι είτε καταθλίβονται αγωνιούντες γιά το αβέβαιο αύριο που καραδοκεί να τους ρουφήξει, σαν μαύρη τρύπα του διαστήματος, είτε παρακολουθούν, άβουλοι, απονευρωμένοι κι εξουθενωμένοι τις εξελίξεις.
Περιμένοντας τους βαρβάρους
- Τι περιμένουμε στην αγορά συναθροισμένοι;
Είναι οι βάρβαροι να φθάσουν σήμερα.
- Γιατί μέσα στην Σύγκλητο μια τέτοια απραξία;
Τι κάθοντ’ οι Συγκλητικοί και δεν νομοθετούνε;
Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα
Τι νόμους πιά θα κάμουν οι Συγκλητικοί
Οι βάρβαροι σαν έλθουν θα νομοθετήσουν.
- Γιατί ο αυτοκράτωρ μας τόσο πρωί σηκώθη,
και κάθεται στης πόλεως την πιο μεγάλη πύλη
στον θρόνο επάνω, επίσημος, φορώντας την κορώνα;
Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα.
Κι ο αυτοκράτωρ περιμένει να δεχθεί
τον αρχηγό τους. Μάλιστα ετοίμασε
γιά να τον δώσει μια περγαμηνή, Εκεί
τον έγραψε τίτλους πολλούς κι ονόματα.
- Γιατί οι δυό μας ύπατοι κ’ οι πραίτωρες εβγήκαν
σήμερα με τες κόκκινες, τες κεντημένες τόγες
γιατί βραχιόλια φόρεσαν με τόσους αμεθύστους
και δαχτυλίδια με λαμπρά, γυαλιστερά σμαράγδια
γιατί να πιάσουν σήμερα πολύτιμα μπαστούνια
μ’ ασήμια και μαλάματα έκτακτα σκαλιγμένα;
Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα
και τέτοια πράγματα θαμπώνουν τους βαρβάρους.
- Γιατί κ’ οι άξιοι ρήτορες δεν έρχονται σαν πάντα
να βγάλλουνε τους λόγους τους, να πούνε τα δικά τους;
Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα
κι αυτοί βαρυούντ’ ευφράδειες και δημηγορίες.
- Γιατί ν’ αρχίσει μονομιάς αυτή η ανησυχία
κ’ η σύγχυσις. (Τα πρόσωπα τι σοβαρά που εγίναν).
Γιατί αδειάζουν γρήγορα οι δρόμοι κ’ η πλατείες,
κι όλοι γυρνούν στα σπίτια τους πολύ συλλογισμένοι;
Γιατί ενύχτωσε κ’ οι βάρβαροι δεν ήλθαν.
Και μερικοί έφθασαν απ’ τα σύνορα,
και είπανε πώς βάρβαροι πιά δεν υπάρχουν.
Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους.
Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις.
Τεράστιε, προφητικέ Καβάφη που από το 1904, έβλεπες και προέβλεπες!
Όμως σ’ ένα σημείο έπεσες, κι εσύ ο μεγάλος, έξω.
- Οι βάρβαροι, οσονούπω, φθάνουν! Και, αλίμονο, θ’ αργήσουν πολύ να ξαναφύγουν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου