Από μιά πολυμελή οικογένεια -κάτι πολύ συνηθισμένο τα παλιά χρόνια- με τέσσερα παιδιά και μπόλικο συγγενολόι ανιόντων, απέμεινε στη ζωή ένας μικρότερος και πανάκριβος αδελφός, που να συγκεντρώνει όλη μου την ομόαιμη αγάπη. Ο Δημήτρης. Μ’ αυτόν πλέον ανταγωνίζομαι γιά το χρυσό μετάλλειο μακροζωίας της παλιάς «φρουράς».
Επ’ ευκαιρία της σημερινής γιορτής, του εύχομαι -ολόψυχα κι ολόθερμα- να το κατακτήσει. Έτσι απλά και... de profundis.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου