«Finito ta musica, passato la festa».

Ανάλυση εκ των υστέρων και εκ του ασφαλούς. Και με το βλέμμα στο άμεσο μέλλον.

 

   Δεν υπάρχει αμφιβολία, όπως δείχνει το εκλογικό αποτέλεσμα, πως η χώρα έχει περάσει -και σταθεροποιηθεί- σε μία νέα κατάσταση διχασμού, υπακούοντας στην παλιά, πατροπαράδοτη ελληνική συμπεριφορά, που λειτουργεί ως κατάρα.

   Οι σύγχρονες συνθήκες καθημερινότητος, με τις πάσης φύσεως «απελευθερώσεις», τις αναίδειες της ελευθεριότητος, τον ζεμανφουτισμό στη συμπεριφορά, την αφέλεια της άγνοιας, την ιταμότητα της μειονεξίας και τον καλοπερασοπουλίστικο «ωχαδερφισμό», γαρνιρισμένες με μπόλικη ακρισία, αδιαφορία, αμορφωσιά και παντελή έλλειψη υπευθυνότητος, αποτελούν πόλο στον οποίον συσπειρώνεται και "μπετονάρεται"το ένα μεγάλο ρεύμα. Αυτό αποτελείται -κατά σειράν- από αγκυλωμένα ιδεολογικά και αμετακίνητα προσκολλημένα στην -έστω παντάπασι αποτυχημένη- αριστερή οικονομοπολιτική μαρξιστική θεωρία, αλλά μένουν περιχαρακωμένα εκτός της παραδοσιακής ηγεμονίας του ΚΚΕ.    

    Επιπροσθέτως, από την μεγάλη μάζα των, καθ’ οιονδήποτε λόγο και τρόπο, μειονεκτούντων και αποτυχημένων, οι οποίοι αιτιώνται γιά την αποτυχία τους την... «άδικη και κακούργα...κενωνία», (οι ίδιοι δεν φταίνε ποτέ!), οι οποίοι μισούν την «επιτυχία» και οι οποίοι βρήκαν στο πρόσωπο του λαϊκιστή Τσίπρα και την φιλόξενη συριζαρέικη αγκαλιά την... -έστω μηδέποτε ερχόμενη-  «ελπίδα». Ένα ποικιλόμορφο συνονθύλευμα αποτελούμενο από περιθωριακά κοινωνικά κατακάθια. Από τους πάσης φύσεως παραβατικούς τύπους -όλων των βαθμίδων εγκληματικότητος- οι οποίοι στηρίζονται στην ανοχή, την άφεση και την ενθάρρυνση συνέχισης -ατιμωρητί- του... θεάρεστου έργου τους. Από τους αλιτήριους και ασυνείδητους τουρκόγυφτους, οι οποίοι έχοντας μεσάνυχτα από ιδεολογίες και κομματικές αντιπαραθέσεις, το μόνο που ξέρουν είναι πως με ... «το Τσίπρα το Τεό» βρήκαν χώρο γιά να αλωνίζουν, κλέβοντας και ασχημονούντες, ασύδοτοι. Από τους αφειδώς και ανεξέλεγκτα ελληνοποιημένους λαθρομετανάστες οι οποίοι νοθεύουν την γνήσια «ελληνικότητα» -με κάθε έννοια του όρου- του ντόπιου πληθυσμού, υποβαθμίζουν τον πολιτισμό του, αυγατίζουν την ανεργία, καθιερώνουν την μιζέρια, εδραιώνουν την αθλιότητα, επαναφέρουν τον αναχρονισμό με την πολιτισμική καθυστέρηση και διαμορφώνουν ενδυματολογικά -με τη χρήση μπούργκας και τα συναφή- την μοντέρνα τριτοκοσμική... «ελληνίδα».

   Όλες αυτές οι «μειονοτικές και μειονεκτικές» μικροομάδες, συνενούμενες δημιουργούν ένα συμπίλημα, μία σύγχρονη ελληνική «αυλή των Τρουάδων» και, επιχειρηματικά, έναν νέο στρατό που, στα χαρακτηριστικά του, θα θυμίζει τον περίφημο στρατό του Μπρανκαλεόνε! Όλοι δαύτοι συνιστούν το κακό, επιθετικό, κομπλεξικό, σκόρπιο, απειλητικό και επικίνδυνο κομμάτι του ελληνικού λαού, με την σημερινή του σύνθεση, που στηρίζεται στο ψέμα, τη διαβολή και την εξόντωση των αντιπάλων, πιστεύουν τη διαστρέβλωση της αλήθειας και της πραγματικότητος και τρέφονται με ψέματα, σανό, κουτόχορτο, μισαλλοδοξία και ποτίζονται με μίσος γιά την αριστεία και την ανωτερότητα των ικανών.

   Από την άλλη πλευρά, αντισυσπειρώνεται αμυνόμενο -ανεξαρτήτως προηγουμένων πολιτικών φρονημάτων και ιδεολογικών διαφορών- το σύνολο των υγιώς σκεπτομένων πολιτών, το οποίο νοιάζεται γιά το μέλλον του τόπου και των παιδιών του. Με μία σύντομη φράση, ο νέος -τωρινός- διχασμός στηρίζεται στο εξής δίπολο: Των «καλών», από τη μία, και των «κακών» από την άλλη. Ο αγώνας προβλέπεται σκληρός και αέναος.

   Το χθεσινό  αποτέλεσμα -πέρα και πάνω από νούμερα και ποσοστά- δείχνει, και αποδεικνύει γιά άλλη μία φορά, πως το «κακό» δεν μπορεί, εν τέλει, να υπερισχύσει του «καλού». Όταν η διελκυστίνδα φτάσει στο όριο, η Θεία Πρόνοια στέλνει την Φώτιση όπου δει και η παλάντζα γέρνει προς τη σωστή μεριά.

  Και κλείνω με ένα ζητούμενο:  Η τόλμη του Μητσοτάκη να σπάσει τα αυγά των φιδιών και να καθαρίσει -με αποφασιστικές νυστεριές-  τα κακοποιά και όζοντα αποστήματα, πριν αυτά εξελιχθούν σε καταστροφικές γάγγραινες. Προσδοκούμε και αναμένομεν.