"Συμφωνώ διαφωνώντας, αλλά και διαφωνώ συμφωνώντας"!

Η αποθέωση του μικροπολιτικού αρριβισμού. Στόχος πάντα: Η «καρέκλα» κι η «κουτάλα» σύντροφοι!

-Βρε καλώς τους! Κι ας αργήσατε, λιγουλάκι!

   Το αριστερότερο και πιό κουτοπόνηρο τμήμα του κυβερνητικού εσμού θεωρεί εαυτόν εξυπνότερον του χαχολικού χειροκροτητικού ακροατηρίου του. Και σίγουρα είναι! Έτσι μπορούν να διαφωνούν άνετα με τα σκληρά μέτρα που δημιούργησε η παρατεταμένη χρονοτριβή της δήθεν διαπραγμάτευσης -με μόνο εφόδιο το κράμα της ασυνάρτητης και ατζαμίδικης «θεωρίας των παιγνίων» και της τυχοδιωκτικής απειρίας της οικονομικής και πολιτικής ηγεσίας του τόπου- αλλά και να παραμένουν στους κόλπους του ΣΥΡΙΖΑ, στρογγυλοκαθισμένοι στις έδρες, την εξουσία και το μισθουλάκο τους. Τα αποτελέσματα γνωστά και αναπόφευκτα. Όπως και η κεραμίδα επί των κεφαλών μας. 

   Φαίνεται πως η κατάληξη αυτή των διαπραγματεύσεων, τους μεν προσγειωμένους -σαν προετοιμασμένοι από καιρό, σαν θαρραλέοι- τους δυσαρέστησε, αλλά δεν τους εξέπληξε. Οι λεβέντες όμως του «όλα τα σκίζω, όλα τα σφάζω» έπαθαν… νταράκουλη! Και παρά τα έντονα και ταχύρρυθμα φροντιστηριακά μασάζ διαχωρίστηκαν σε δύο τμήματα. Οι μεν αναφέρονται στο τί έκαναν οι… παλιοί, οι κακοί, και αναδεικνύουν τα… καλά της συμφωνίας, μένοντας στο πλευρό του ηρωικού ξεπουπουλιασμένου κοκορίκου, οι δε -εμπνευσμένοι προφανώς από τον Ιονέσκο- σοφίστηκαν ένα μεγαλοφυές στη γελοιότητά του κόλπο. Διαφωνούν και καταψηφίζουν στη Βουλή την κυβερνητική πρόταση συμφωνίας, όμως στηρίζουν την κυβέρνηση με την οποία… διαφωνούν! Αν μάλιστα δεν τους ζητούσε ο Δεκαπενταετής πλοίαρχος ν’ αφήσουν τη γέφυρα διακυβέρνησης, θα έμεναν εκεί! Θα κυβερνούσαν… διαφωνώντας! Όμως -και εν πάση περιπτώσει- δεν εγκαταλείπουν το συριζαρέικο σκάφος με τίποτε! Μένουν γατζωμένοι πάνω του και άδουν: «Δεν πάω πουθενά, πουθενά, πουθενά. Εδώ θα μείνω….!». Και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ! Και το δούλεμα του έκπληκτου κοσμάκη πάει σύννεφο.

   Στο μεταξύ, ο υπερτιμημένος Δεκαπενταετής πλοίαρχος της συμφοράς τυρβάζει μόνο γιά την εδραίωση της ηγεμονίας του, αδιαφορώντας γιά τα συντρίμμια που αφήνει πίσω του η… μεγαλοπρεπής και ηρωική του πορεία. Έτσι, με όπλο την προσωπική του γοητεία, η οποία θα του εξασφάλιζε θαυμάσια ρόλο σε τούρκικη σαπουνόπερα, μηχανεύεται εκλογές, γιά να ισχυροποιήσει τη θέση του επιβαλλόμενος επί φίλων, αντιπάλων, ακόμη και του εαυτού του! Παρά τα τεράστια δείγματα ακαταλληλότητος που έδωσε μέχρι τώρα ως ηγέτης κυβερνήσεως, επειδή παραμένει συστηματικά ένας θαυμάσιος λαϊκιστής αρχηγός αντιπολιτεύσεως, διατηρεί παραμένουσα δημοτικότητα στον λαό που αντιδρά με χαρακτηριστική αβελτηρία και ύπνωση. 

   Τώρα η χώρα βαδίζει εκ του ασφαλούς σε εκλογές, προς χάριν ενός ανθρώπου, και το γεγονός -ως ελάχιστη συνέπεια- θα συσσωρεύσει και άλλα δις παθητικό στην έρμη την οικονομία μας. Αποτέλεσμα νέα μέτρα, νέα βάρη και το… «γαϊδούρι» τέζα! Πριν αλλάξει ο χρόνος, η χώρα θα εκλιπαρεί τους εταίρους να την… αποδεσμεύσουν από το ευρώ, ώστε κόβοντας αφειδώς αδύναμες κι ασθενικές δραχμούλες, να προσπαθήσει να φυτοζωήσει, βράζοντας στο ζουμί της. Και όποιον πάρει ο Χάρος. Οι υπόλοιποι θα… επιβιώσουν προσαρμοζόμενοι όπως-όπως.

   Κατά τα λοιπά, η ανέντιμη υφυπουργός των Οικονομικών επιμένει πως η 85/ούτις μάνα της διαχειρίζεται τα οικονομικά της… μόνη κι αυτή δεν ήξερε τίποτε γιά τον... φόνο! Η γριά είχε κόρη υφυπουργό και όμως έκανε του κεφαλιού της! Έτσι, λίγο πριν σκάσει η μπόμπα του κλεισίματος των Τραπεζών και της επιβολής capital controls είχε η πονηρούλα την φαεινή έμπνευση να προστατεύσει την σοσιαλιστικού μεγέθους διακοσάρα της, σπάζοντας προθεσμιακή κατάθεση και εντελλόμενη(!!!) τον διευθυντή να της στείλει τα πάκα, με υπάλληλο,… σπίτι της! Πίσω από την πλάτη της ανυποψίαστης υφυπουργού κορούλας της. Απλό, φυσικό γεγονός που θα μπορούσε να συμβεί στον καθένα μας! 

   Και το τελευταίο γιά σήμερα. Η τρόικα αποκατεστάθη στο θρόνο της! Αν, τώρα, ο αμετροεπής και θορυβώδης χοντρομπαλάς Έλλην νεοΜουσολίνι την υποδέχθηκε μπρούμυτα στα τέσσερα, δεν έγινε γνωστό.

   Γιά πρώτη φορά αριστερά. Γιά πρώτη φορά τέτοια ασυναρτησία, ακυβερνησία και αρλουμπολογία. Αλλά και πρώτη φορά τόσο μεγάλη φαυλότητα κι υποκρισία. 

   Διά ταύτα η στήλη αναφωνεί: «Φου Π-ουάουα»!!!