Σάββατο 31 Ιανουαρίου 2015

Λαϊκισμός έτοιμος! Εμπρός μαρς!



Η μέθη μιάς πολυπόθητης και πολυαναμενόμενης εξουσίας
νταισελμπλουμ, βαρουφακη, αυτι, αποτελεσμα
Όχι παίζουμε, κου...λες!
  Βασικό όπλο και επιχείρημα αμάχητο της νέας Κυβέρνησης στη διαπραγμάτευση με τους Ευρωπαίους εταίρους αποτελούν οι 2.250.000 περίπου  Έλληνες, οι οποίοι διατράνωσαν την αντίθεσή τους στα πάσης φύσεως μνημόνια και εξουσιοδότησαν με την ψήφο τους τον ΣΥΡΙΖΑ να τα καταργήσει. Παραβλέποντας προς στιγμήν την κλασική -και παρανοϊκή-  νοοτροπία πολλών συμπατριωτών μας που ψηφίζουν κάποιον επειδή -ακριβώς- δεν θα κάνει όσα υπόσχεται, δέχομαι ως γιά πρώτη φορά συμβαίνοντα, τα ακριβώς αντίθετα. Δηλαδή την πιστή τήρηση προεκλογικών εξαγγελιών. Βάσει αυτών η νέα Κυβέρνηση ισχυρίζεται πως εκφράζει την βούληση 2,25 εκατομμυρίων Ελλήνων οι οποίοι απαιτούν να εφαρμοστεί το κυβερνητικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Και πολύ σωστά πράττει! Ο λαός αποφασίζει τί θέλει και τί δεν θέλει. Όμως αυτό είναι δυνατόν να εφαρμόζεται μόνο εντός της επικράτειας του αποφασίζοντος λαού και δεν δεσμεύει τους εκτός αυτής άλλους λαούς, οι οποίοι έχουν τα ίδια δικαιώματα στην δική τους απόφαση. Και οι άλλοι λαοί πιθανόν ν’ αποφασίζουν… άλλα, όπως συμβαίνει τώρα! 

   Στην προκείμενη υπόθεση η ελληνική πλευρά  -αυτή των 2,25 εκατομμυρίων ψηφοφόρων- ζητεί να επιβάλει θέσεις και προγράμματα, κατά το συμφέρον μας, στα οποία αντιτίθενται 500 εκατομμύρια Ευρωπαίοι, τυρβάζοντας και υπερασπίζοντας κι εκείνοι το δικό τους συμφέρον! Έτσι, εν κατακλείδι, θεωρούμε λογικό και δίκαιο να απαιτούμε, δυναμικά και τσαμπουκαλίδικα, να μας χαριστεί το μεγαλύτερο μέρος ενός κολοσσιαίου χρέους -περίπου 300 δις- το οποίο, μετά,  θα «φορέσουν» εκείνοι. Οι Ευρωπαίοι από την πλευρά τους, κατανοώντας την δυσχερή θέση του ελληνικού λαού και θέλοντας να διευκολύνουν τα πράγματα και ν’ αποφύγουν τη ρήξη, έχουν ήδη αποδεχθεί την επιμήκυνση του χρόνου αποπληρωμής του χρέους μας και τη μείωση του επιτοκίου δανεισμού, αρνούμενοι όμως κατηγορηματικά κάθε «κούρεμα», όπου κούρεμα σημαίνει χάρισμα στην Ελλάδα και μεταφορά του «φεσιού» στα κεφάλια των πολιτών τους. Αν θελήσουμε να δούμε το πρόβλημα αντικειμενικά, λογικά και ψύχραιμα, ας φανταστούμε τους εαυτούς μας ως πολίτες μιάς χώρας με κατώτερο βιοτικό επίπεδο, (π.χ. Εσθονία, Ρουμανία, Βουλγαρία), κι ας αναλογιστούμε πώς θ’ αντιδρούσαμε εμείς σε ανάλογη περίπτωση. Δηλαδή αν βουλευτές του κοινοβουλίου μας ενέκριναν μιά τέτοια γενναιοδωρία προς χώρα, οι πολίτες της οποίας περνούν καλύτερα από μας.

   Στην παρούσα φάση διαπραγμάτευσης οι εταίροι δεν ζητούν τίποτε λιγότερο και τίποτε περισσότερο από την τήρηση προϋπαρχουσών, συμπεφωνημένων και υπογεγραμμένων δεσμεύσεων προκειμένου να προχωρήσουν σε επόμενο κεφάλαιο διαβουλεύσεων, διαπραγματεύσεων και συμφωνιών. Και αυτό είναι λογικό, έστω κι αν σκοντάφτει στο ελληνικό συναίσθημα και το κουτοπόνηρο συμφέρον του «μονά-ζυγά, δικά μου»! Αυτά θυμίζουν το κλασικό και πάγιο αξίωμα της Αριστεράς να τα βλέπει όλα μονόπλευρα και να τα θέλει όλα δικά της. Π.χ. βιομηχανία χωρίς βιομηχάνους, εμπορικό στόλο χωρίς εφοπλιστές, επιχειρήσεις χωρίς επιχειρηματίες και επενδύσεις χωρίς επενδυτές. Κάτω τ’ αφεντικά! 
   Ήγγικεν η ώρα των μεγάλων αποδείξεων. Αν τα παραπάνω αριστερά… οράματα είναι εφικτά, ή κινούνται στη σφαίρα της ουτοπίας που την περιστρέφει μόνον η… βούληση του λαού και όχι ο ρεαλισμός του εφικτού.

   Διακινδυνεύω μία πρόβλεψη και μία επιχειρηματολογία, την οποία στηρίζω στη εμμονή του λαϊκισμού, ταμπούρι στο οποίο θα γαντζωθεί μέχρι τέλους η νέα Κυβέρνηση. Αφού έχει ήδη κόψει τις γέφυρες και τυχόν υπαναχώρηση από κατηγορηματικά εκπεφρασθείσες θέσεις θα ξεπερνούσε όλες τις πολιτικές κωλοτούμπες όλων των εποχών, άρα ξεφτίλα πέρα από κάθε όριο, στο τέλος θα καταφύγει σε δημοψήφισμα με ερώτημα: «Ναι» ή «Όχι» σε δανειστές, ευρωζώνη, -ίσως και Ε.Ε, αν δεν γίνεται αλλιώς- με την εξής σκέψη: Αν ο λαός συμφωνήσει, επωμίζεται εκείνος την ευθύνη της όποιας ζημιάς προκύψει από τους μετέπειτα χειρισμούς της. Αν ο λαός διαφωνήσει, ο ΣΥΡΙΖΑ θα έχει κάθε λόγο να ισχυριστεί: “Εγώ ήθελα, εσείς δεν μ’ αφήσατε”. Το «μονά-ζυγά, δικά μου», που λέγαμε πριν. Διαβολικό, πολιτικάντικο, «λεβέντικο» και οπωσδήποτε... αριστερόστροφο!  

2 σχόλια:

  1. Θα υπογράψουν και πάλι νέο μνημόνιο με άλλο όνομα
    με την διαφορά ότι την υπογραφή θα την βάλει ο νέος υπουργός
    πασών των Ρωσιών ή επικρατείας ο οποίος συμπτωματικά είναι
    αριστερόχειρ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Έτσι πίστευα μέχρι χθες το πρωί. Τώρα αμφιβάλλω. Έχουν εκτεθεί πάρα πολύ, ανεβάζοντας ψηλά τον πήχυ. Η κωλοτούμπα από εκεί πάνω δεν κάνει μόνο κατάγματα, σπάει κεφάλια. Ίδομεν.
    Πάντως ο σύντροφος της εικαστικού -γνωστής στην οικογένεια Στράτου και πιθανώς και σ' αυτήν του κ. Κατσάμπα- σιγά-σιγά τα μαζεύει. Και βεβαίως αρχής γενομένης από την παρανόηση των λεγομένων του, ένεκα... μετάφρασης. Προφανώς εικάζει πως οι άλλοι τρώνε κουτόχορτο. Ευτυχώς όχι όλοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή