Σχολιασμοί
«Αχ, πού ’σαι νιότη, που ’δειχνες πως θα γινόμουν άλλος!»
Πού ’σαι Βάρναλη να δεις την «πλέρια» επαλήθευση του προφητικού σου στίχου!
Ο παχουλός Έλλην Ταλλεϋράνδος, στην αγωνιώδη του προσπάθεια να πείσει γιά την, υπό αμφισβήτηση πλέον, ανθρώπινη ευφυΐα και πολιτική ιδιοφυΐα του κάνει τη μία γκάφα πίσω από την άλλη. Και το σπουδαιότερο, κάνει και κρυφή διπλωματία, (διαπραγμάτευση με Φινλανδία), θεωρώντας, μέσα στην αλαζονεία του, όλους τους Έλληνες ηλίθιους, αφού πίστεψε ότι μπορούσε να την κρατήσει μυστική!
Αποκρύπτει, επίσης, επιμελώς με τη βοήθεια των εξώνητων παπαγαλακίων του την μεγάλη μπόμπα που θα σκάσει σύντομα, σε σχέση με την πολυδιαφημισμένη φούσκα της 21ης Ιουλίου, που ακούει στο όνομα Ιταλία. Και δεν μας εξηγεί, αλλά αφήνει να κολυμπάμε ευτυχείς στην ουτοπία «σωτηρίας», (κλασσικό δείγμα λαϊκισμού), πώς είναι δυνατόν οι Ιταλοί να δανείζονται με επιτόκιο γύρω στο 6.5 % αυτά που, κατά τη συμφωνία, θα πρέπει να δώσουν σ’ εμάς με μισό, περίπου, επιτόκιο! Δηλαδή, πώς είναι δυνατόν να τηρήσουν μία συμφωνία χασούρας!
Εκτός και αν, οι Ιταλοί μαγεμένοι από τη γοητεία του νέου Κλεμανσώ, την πάτησαν. Μπορεί, βεβαίως, ο νέος Βενιζέλος, (που θεωρεί εαυτόν αντάξιο του μεγάλου συνωνύμου του, κατά το «τι Λοζάννη, τι Κοζάνη»), μας δουλεύει κι αυτός ασύστολα, όπως το χαζοχαρούμενο αφεντικό του!
Όμως, «κοντός ψαλμός, αλληλούια», αφού όλα τα θαύματα κρατούν τρεις μέρες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου