Τετάρτη 17 Αυγούστου 2011

Εργόσημο. Επί τέλους ήρθε, ζήτω!!!

Επικαιρότης

   Κάθε χρόνο συμβαίνουν πολλά στο δύσμοιρο τόπο. Όμως ένα, πάντα, δικαιούται τον τίτλο του κορυφαίου γεγονότος. Σε ερασιτεχνισμό, αναποτελεσματικότητα και «πολύ κακό γιά το τίποτα». Με λίγα λόγια τον τίτλο της απόλυτης σαχλαμάρας!
   Πέρυσι το έπαθλο κέρδισε επάξια, μακράν από τον δεύτερο, ο θεσμός των αποδείξεων! Γέμισαν οι εφορίες από χιλιάδες φακέλους με αποδείξεις. Όποιο ντουλάπι κι αν ανοίξεις, όποιο φοριαμό σε εφορία, σου πέφτουν φάκελοι στο κεφάλι! Πλημμύρισαν γραφεία, αποθήκες, ως και τουαλέτες από στοιβαγμένους φακέλους αποδείξεων! Και το αποτέλεσμα, μηδέν! Ολοστρόγγυλο, αφού ούτε κανείς έλεγχος μπορεί να γίνει στο δημιουργηθέν χάος, ούτε διασταύρωση, ούτε τίποτε! Και με ζημιά κι από πάνω γιά το κράτος από υπερβολικές επιστροφές φόρων! Γι’ αυτό και το μέτρο μαζεύτηκε ήδη και έπεται ριζική διόρθωσή του.

   Φετινό κορυφαίο επίτευγμα ανοησίας, το περίφημο «εργόσημο»! Δημιούργημα του κάποτε κορυφαίου συνδικαλιστή, λάβρου υποστηρικτή των εργατικών δίκιων και δικαιωμάτων και σημερινού Υπουργού… Ανεργίας, του κ. Γ. Κουτρουμάνη. Ένα ακόμη «σοφό» μέτρο που θα δημιουργήσει, μετά του Κουτρούλη το πανηγύρι, «το πανηγύρι του Κουτρουμάνη»!
   Κατωτέρω σκιαγραφείται η ρηξικέλευθη διαδικασία που φιλοδοξεί, τρομάρα μας, να χτυπήσει κατακούτελα την εισφοροδιαφυγή! Μπαμ, και κάτω, με τη μία!

   - Εργοδότης και εργαζόμενος πρέπει να αποκτήσουν ΑΜΚΑ (Αριθμός Μητρώου Κοινωνικής Ασφάλισης). Και καλά ο εργοδότης σίγουρα θα διαθέτει, αφού όλο και σε κάποιο ταμείο θα είναι ασφαλισμένος. Όμως πάρα πολλοί εργαζόμενοι, λαθρομετανάστες στην πλειονότητα, είναι πολύ αμφίβολο αν θελήσουν να αποκτήσουν «εμφανιζόμενοι» επισήμως, άρα επισημασμένοι και εύκολοι σε απέλαση.
   - Κατά την διάρκεια της εργασίας ο εργοδότης θα πρέπει να τρέχει σε Τράπεζες ή ΕΛΤΑ, να περιμένει στην ουρά, να συμπληρώνει έντυπα και να προμηθεύεται το σχετικό, ισόποσο με την αμοιβή, «εργόσημο».
   Προσπαθώ να φανταστώ κυρία με μπικουτί να κάθεται στην σειρά της γιά ν’ αγοράσει το εργόσημο πληρωμής της κομμώτριας που πήγε σπίτι της να την χτενίσει!
   Εννοείται πως τα συμπληρούμενα στοιχεία δεσμεύουν το κουπόνι και αποκλείουν τη χρησιμοποίησή του σε άλλον εργαζόμενο και άλλη μέρα. Άρα είναι σαν τις τυρόπιτες που τρώγονται φρέσκες και ζεστές! Όλα πρέπει να γίνονται την ημέρα της εργασίας.
   - Από το ποσόν του «εργοσήμου-αμοιβής», ο εργαζόμενος θα εισπράξει, όχι την ημέρα που δούλεψε, αφού σχολνώντας Τράπεζες και ΕΛΤΑ θα έχουν κλείσει, αλλά σε μεταγενέστερο χρόνο, χάνοντας μεροκάματα σε ουρές, ποσόν μείον 20% επί του αναγραφόμενου στο επικολλημένο εργόσημο! Δηλαδή ο κάθε μεροκαματιάρης δεν μπορεί να υπολογίζει σε αυθημερόν αξιοποίηση του κόπου του, οπότε θα πρέπει να διαθέτει αποθεματικά «κινήσεως»!
   Κατά τον προγραμματισμό του Υπουργείου, σε ένα συμφωνημένο μεροκάματο, π.χ. 30 ευρώ, ο μέν εργοδότης θα πληρώνει 33 ευρώ και ο εργαζόμενος θα εισπράττει 27.
   Δηλαδή με γραφειοκρατικές διαδικασίες, κινητοποιήσεις και τρεξίματα αμφοτέρων των μερών, όλοι θα χάνουν, εν ονόματι κάποιας ασφάλισης που οι περισσότεροι εργαζόμενοι δεν πρόκειται να αξιοποιήσουν ποτέ!
   - Και το κερασάκι στην τούρτα. Ο εργοδότης θα πρέπει να υποβάλλει στο ΙΚΑ, περιοδικές και συγκεντρωτικές καταστάσεις! Δηλαδή, κάποιος που παίρνει έναν Πακιστανό γιά να του σκάψει το κτήμα, λ.χ. στην Ερέτρια 2 φορές το μήνα, θα πρέπει, συν τοις άλλοις, να τρέχει κάθε τόσο στο ΙΚΑ της Χαλκίδας να υποβάλει καταστάσεις! Μούρλια!!

   Αν τώρα, ύστερα από τις προαναφερθείσες διαδικασίες, που πιθανότερο είναι να προστεθούν μη υπολογισθέντα μπερδέματα παρά απλουστεύσεις, υπάρχει άνθρωπος που να πιστεύει στην επιτυχία του μέτρου, ε’ τότε τι να πω! Μάλλον θα με χτύπησε άσχημα ο ήλιος και τα έχω χαμένα, αφού δηλώνω σίγουρος πως αυτοί που θα εφαρμόσουν το μέτρο θα μετρώνται στα δάκτυλα του ενός χεριού! Λιγότεροι ακόμη κι απ’ εκείνους που έσπευσαν να συνεισφέρουν στον κουμπαρά του κ. Πετσάλνικου, «γιά την πληρωμή του χρέους»! (Άλλη πλάκα κι εκείνη! Την θυμάται κανείς μήπως;)

   Τελικά, σ’ αυτή τη χώρα, παρά το κακό μας χάλι, τουλάχιστον δεν θα πλήξουμε ποτέ! Όλο και κάτι θα συμβαίνει που θα κάνει το πικραμένο μας χειλάκι να σκάει μιά σταλίτσα.
   Το χιούμορ που γεννήθηκε εδώ, είναι και το μόνο που δεν θα πεθάνει ποτέ στην Ελλάδα! Μαύρο θα γίνεται, μελαγχολικό θα γίνεται, πικρό ίσως, όμως θα ζει πάντα! Αυτό μας έμεινε και, πίσω κουφ... ες, κανείς δεν θα μας το πάρει! 


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου