Η γενική κατάσταση των ημερών δεν αφήνει περιθώρια για καλές διαθέσεις. Πριν «φύγω» από το -κυριολεκτικά- «φλέγον» ζήτημα, γιά το οποίο θεωρώ τη χώρα και τα δάση της πανεύκολα θύματα στις διαθέσεις του πρώτου άθλιου ψυχανώμαλου, γνωστών και μην αποκρυπτομένων πολιτικών φρονημάτων. Όλα αυτά τα ελεεινά υποκείμενα, που όχι μόνο δεν κρύβουν το αβυσσαλέο μίσος τους γιά χώρα και λαό, επειδή ψηφίζοντας δεν έπεσαν στα νύχια τους, αλλά διατρανώνουν την προδιάθεση να πράξουν όλα όσα συμβαίνουν τώρα! Κάνοντας μιά βόλτα στο διαδίκτυο θα το διαπιστώσετε πανεύκολα.
Όσο γιά τους αφελείς της… απ΄ εδώ όχθης, οι οποίοι ακόμη δυσπιστούν και αμφιβάλλουν, ας αναλογιστούν πως οι μεγαλύτερες πυρκαγιές ξέσπασαν σε Κέρκυρα και Ρόδο. Δύο από τα μεγαλύτερα ελληνικά θέρετρα, από τους πλέον πολύτιμους πνεύμονες του ελληνικού τουρισμού. Βασικές πύλες εισόδου πολύτιμου συναλλάγματος στη χώρα. Αξιοπρόσεκτο το γεγονός πως οι φωτιές άρχισαν νύχτα και σε πολύ δυσπρόσιτες δασώδεις περιοχές.
Ξεπερνώντας την οδύνη γιά το χάλι μας, αναφέρω κάτι που με εντυπωσίασε θετικά. Αναπάντεχα, σε κάποια παραλιακή ταβέρνα μικρού, σχετικά, χωριού συνάντησα έναν ταβερνιάρη με τον οποίο είχα μεγάλη και πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση. Αρχίσαμε με το… Bauhaus, συνεχίσαμε με την αθεΐα και καταλήξαμε στον… Παΐσιο και το Άγιο Όρος.
Εντυπωσιάστηκα από το πλήθος και το μέγεθος των γνώσεών του γιά το -όχι πασίγνωστο- αρχιτεκτονικό κίνημα που γεννήθηκε στην Βαϊμάρη το 1919 από τον Βάλτερ Γκρόπιους, επεξετάθη στο σύνολο της καλλιτεχνικής δημιουργίας, (ζωγραφική, γλυπτική, κ.α.), κράτησε στη Γερμανία περίπου μέχρι τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και διαδιδόμενο παγκοσμίως και διαχρονικά, γέμισε τις πόλεις με βαριά, αυστηρά κτίρια.
Ενδεικτικά αναφέρω την επιρροή του Μπαουχάους στην μεταπολεμική ελληνική αρχιτεκτονική με -τυχαία επιλεγόμενα κτίρια- το Ελληνικό Ωδείο, το παλιό κτήριο της Εθνικής Πινακοθήκης, το Πολεμικό Μουσείο, την Αμερικανική Πρεσβεία και πλήθος αυστηρού ύφους αθηναϊκές πολυκατοικίες. Και όχι μόνο αυτό. Ο μπαγάσας ήξερε τον Κλέε, τον Καντίσκι και οι γνώσεις του επεκτείνονταν σε Ρέμπραντ, Βερμέερ, Πικάσο, κλπ. Συζητώντας φτάσαμε μέχρι τον… Βελζεβούλ, τον αρχάγγελο που ο Θεός καταράστηκε και μετετράπη στον… Διάβολο!
Τελικά, αποδείχτηκε άλλη μία φορά πως ενίοτε τα φαινόμενα μπορεί να απατούν και πως δεν θα πρέπει να απορρίπτουμε ασυζητητί ένα φαινομενικά ασήμαντο πρόσωπο, πριν ανιχνεύσουμε την ψυχή, τις γνώσεις και το μυαλό του!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου