Σχολιασμοί
Η αγωνία και η προσήλωση στο δικό μας χάλι δεν αφήνει πολλά περιθώρια και όρεξη γιά μιά σφαιρικότερη ματιά στο τι γίνεται γύρω μας, στην ευρύτερη γειτονιά μας.
Όποιος αφιερώσει λίγο χρόνο και προσπάθεια κι ενσκήψει στα δρώμενα της Πορτογαλίας, θα εντυπωσιαστεί από την τιτάνια προσπάθεια που καταβάλει ο σπουδαίος ηγέτης της, ο κ. Socrates (καθ’ όλα άξιος να φέρει το βαρύ όνομα του μεγάλου προγόνου μας).
Χωρίς φανφάρες και καραγκιοζιλίκια, τύπου "το περίστροφο στο τραπέζι" και άλλες τέτοιες σαχλαμάρες, σεμνός, αξιοπρεπής και σοβαρός, αγωνίζεται με νύχια και με δόντια, εξαντλώντας και την παραμικρή δυνατότητα, γιά να συντηρήσει την κάθε αμυδρή ελπίδα που υπάρχει, προκειμένου να κρατήσει ζωντανή την ημιθανή οικονομία της χώρας του και, ταυτόχρονα, να αποφύγει, παρά το μάταιον της προσπάθειας, όσο γίνεται περισσότερο, το θανατηφόρο αγκάλιασμα του «μηχανισμού στήριξης»! Τις ΕΚΤ, τα ΔΝΤ και τα λοιπά κοράκια που φέρνουν βόλτα πάνω από τον ουρανό της Πορτογαλίας, περιμένοντας το άνοιγμα της κερκόπορτας γιά να ορμήσουν στο πτώμα της και να την "σώσουν"! Και πεσμένος ακόμη πολεμάει με λύσσα και δεν παραδίνεται!
Αναπόφευκτα οι συνειρμοί και οι συγκρίσεις με τη δική μας περίπτωση φέρνουν πολλή, πάρα πολλή μελαγχολία. Σχεδόν κατάθλιψη.
«Σαν έτοιμοι από καιρό», αλλά καθόλου «θαρραλέοι», (όπως λέει ο Καβάφης), πριν καν ανέβουμε στην εξουσία, με θαυμαστή προθυμία κι ευκολία, προετοιμάσαμε την παράδοση της χώρας μας, το άφρον (οπωσδήποτε) πρόβατο, στο θυσιαστήριο των ΔΝΤ και σία. (Ενώ "δουλεύαμε" τον λαό με τρίχες, όπως το μνημειώδες "λεφτά υπάρχουν"!) Μόνο και μόνο γιά να χριστούμε πρωθυπουργοί, συνεχίζοντας την οικογενειακή παράδοση, μπας και υστερήσουμε αν και "λίγοι", (ποιός ανίκανος παραδέχεται ότι είναι ανίκανος), και να μας γράψει κι εμάς η Ιστορία!
Και αφού τα πετύχαμε όλα, δηλαδή εμείς το θώκο και η χώρα στην άβυσσο, συνεχίζουμε το παραμύθι, βαφτίζοντας το ξύδι - γλυκάδι, στραγγαλίζοντας, λίγο-λίγο, τον λαό μέχρι να του βγει κι η τελευταία ανάσα, με τη «σαλαμοποίηση» των θανατηφόρων μέτρων που του ετοιμάσαμε και του σερβίρουμε σε δόσεις!
Και τον «φουμάρουμε» κι από πάνω! (παρά την απαγόρευση του καπνίσματος!).
Η σύγκριση με τον Socrates αποβαίνει, γιά μιά ακόμη φορά συντριπτική γιά τα εθνικά μας χρώματα. Γιατί ενώ τον Καραμανλή, που χάθηκε από το στερέωμα, απλά τον συνέτριψε, τούτον τον ρεζίλεψε! Καθ' όσον αφού του πήρε το σώβρακο (τα δικά μας τα πήρε η τρόικα!), αυτός εξακολουθεί, στον κόσμο του, να το «παίζει» μάγκας, ήρωας και να πανηγυρίζει!
Η αγωνία και η προσήλωση στο δικό μας χάλι δεν αφήνει πολλά περιθώρια και όρεξη γιά μιά σφαιρικότερη ματιά στο τι γίνεται γύρω μας, στην ευρύτερη γειτονιά μας.
Όποιος αφιερώσει λίγο χρόνο και προσπάθεια κι ενσκήψει στα δρώμενα της Πορτογαλίας, θα εντυπωσιαστεί από την τιτάνια προσπάθεια που καταβάλει ο σπουδαίος ηγέτης της, ο κ. Socrates (καθ’ όλα άξιος να φέρει το βαρύ όνομα του μεγάλου προγόνου μας).
Χωρίς φανφάρες και καραγκιοζιλίκια, τύπου "το περίστροφο στο τραπέζι" και άλλες τέτοιες σαχλαμάρες, σεμνός, αξιοπρεπής και σοβαρός, αγωνίζεται με νύχια και με δόντια, εξαντλώντας και την παραμικρή δυνατότητα, γιά να συντηρήσει την κάθε αμυδρή ελπίδα που υπάρχει, προκειμένου να κρατήσει ζωντανή την ημιθανή οικονομία της χώρας του και, ταυτόχρονα, να αποφύγει, παρά το μάταιον της προσπάθειας, όσο γίνεται περισσότερο, το θανατηφόρο αγκάλιασμα του «μηχανισμού στήριξης»! Τις ΕΚΤ, τα ΔΝΤ και τα λοιπά κοράκια που φέρνουν βόλτα πάνω από τον ουρανό της Πορτογαλίας, περιμένοντας το άνοιγμα της κερκόπορτας γιά να ορμήσουν στο πτώμα της και να την "σώσουν"! Και πεσμένος ακόμη πολεμάει με λύσσα και δεν παραδίνεται!
Αναπόφευκτα οι συνειρμοί και οι συγκρίσεις με τη δική μας περίπτωση φέρνουν πολλή, πάρα πολλή μελαγχολία. Σχεδόν κατάθλιψη.
«Σαν έτοιμοι από καιρό», αλλά καθόλου «θαρραλέοι», (όπως λέει ο Καβάφης), πριν καν ανέβουμε στην εξουσία, με θαυμαστή προθυμία κι ευκολία, προετοιμάσαμε την παράδοση της χώρας μας, το άφρον (οπωσδήποτε) πρόβατο, στο θυσιαστήριο των ΔΝΤ και σία. (Ενώ "δουλεύαμε" τον λαό με τρίχες, όπως το μνημειώδες "λεφτά υπάρχουν"!) Μόνο και μόνο γιά να χριστούμε πρωθυπουργοί, συνεχίζοντας την οικογενειακή παράδοση, μπας και υστερήσουμε αν και "λίγοι", (ποιός ανίκανος παραδέχεται ότι είναι ανίκανος), και να μας γράψει κι εμάς η Ιστορία!
Και αφού τα πετύχαμε όλα, δηλαδή εμείς το θώκο και η χώρα στην άβυσσο, συνεχίζουμε το παραμύθι, βαφτίζοντας το ξύδι - γλυκάδι, στραγγαλίζοντας, λίγο-λίγο, τον λαό μέχρι να του βγει κι η τελευταία ανάσα, με τη «σαλαμοποίηση» των θανατηφόρων μέτρων που του ετοιμάσαμε και του σερβίρουμε σε δόσεις!
Και τον «φουμάρουμε» κι από πάνω! (παρά την απαγόρευση του καπνίσματος!).
Η σύγκριση με τον Socrates αποβαίνει, γιά μιά ακόμη φορά συντριπτική γιά τα εθνικά μας χρώματα. Γιατί ενώ τον Καραμανλή, που χάθηκε από το στερέωμα, απλά τον συνέτριψε, τούτον τον ρεζίλεψε! Καθ' όσον αφού του πήρε το σώβρακο (τα δικά μας τα πήρε η τρόικα!), αυτός εξακολουθεί, στον κόσμο του, να το «παίζει» μάγκας, ήρωας και να πανηγυρίζει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου