Θέσεις - Απόψεις
Οι δύο πρώτες λέξεις αποτελούσαν ανέκαθεν τον πολιορκητικό κριό που άνοιγε, εύκολα και ευχάριστα, τα μυαλά και τις ψυχές των αφελών εκείνων που πίστεψαν τον φαύλο Ανδρέα και ακολούθησαν το ψευδεπίγραφο ΠΑΣΟΚ, αγνά και άδολα. (Πλην, εννοείται, των πάσης φύσεως λαμογιών που η τσίκνα του «ψητού» της εξουσίας, τους γαργάλισε και τράβηξε υστερόβουλα, ανεξάρτητα της, μέχρι τότε, πολιτικής τους προέλευσης).
Όλοι αυτοί πίστεψαν στον πρωτομάστορα της δημαγωγίας και του λαϊκισμού και βοήθησαν, καθείς με τον τρόπο του, στην παγίωση του πασοκικού καθεστώτος. (Δημιουργώντας τα περίφημα, σπλάχνα μας!).
Η στήλη καταθέτει μαρτυρία-πληροφορία που είχε, ήδη, από την 19η Οκτωβρίου του 1981, την επομένη των, τότε, εκλογών.
Φίλος της, απολύτως αξιόπιστο πρόσωπο, του κλειστού κύκλου και, εξ απορρήτων τότε, του Ανδρέα μετέσχε στην πρώτη σύσκεψη, (τρόπος του λέγειν), στο Καστρί, τη νύχτα της μεγάλης νίκης.
Ο αρχηγός τους μάζεψε σε μια αίθουσα και τους είπε.
- Κύριοι το καράβι ξεκίνησε. Ξεχάστε τι λέγαμε κι ανασκουμπωθείτε για δουλειά. Δεν έχει τόσο σημασία ο προορισμός αλλά το ταξίδι.( Γνώστης του Καβάφη, ο μεγάλος!). Μπορεί στο δρόμο ν’ αλλάζουμε πορεία, από φουρτούνες, ανέμους, ξέρες ή υφάλους. Όμως ξεκινάμε τη πορεία μας και… βλέποντας και κάνοντας!
Αυτά είπε, πάνω κάτω, (κάποιες λέξεις μπορεί να αλλάζουν, αφού ο χρόνος σκιάζει τη μνήμη μου, το νόημα όμως όχι).
Η μετέπειτα καιροσκοπική πορεία του κόμματος και του αρχηγού του εξηγείται απόλυτα από τα λόγια εκείνα, που αποτελούν και τις μόνες υποθήκες συνέπειας αυτού του πολιτικού μορφώματος. Τα όποια σχέδια, οράματα και οι λοιπές λεκτικές «σαπουνόφουσκες» υπακούουν σ’ αυτό το γερό, σταθερό και μόνιμο υπόβαθρο: «Βλέποντας και κάνοντας»!
Στα προηγούμενα χρόνια, οι άριστοι οιωνοί, οι εύκολοι καιροί, οι ούριοι άνεμοι, η ευμενής διεθνής συγκυρία και οι πακτωλοί της τότε ΕΟΚ, επέτρεψαν στο σκάφος να πλέει σε γαλήνια νερά, χωρίς σκοπέλους και μεγάλες φουρτούνες. Και όταν τελειώνοντας το τζάμπα πιάσαμε το βερεσέ, το μεγάλο χαλί της επίπλαστης ευδαιμονίας και της κλεμμένης ευμάρειας, κάλυπτε με ευκολία κάτω του όλα τα «σκουπίδια» της δημαγωγίας, του εύκολου λαϊκισμού, του μηδενικού προβληματισμού και της πολιτικής ραστώνης που είχε αποχαυνώσει γλυκά, σαν καλοκαιρινός μεσημεριάτικος υπνάκος, όλο τον ελληνικό λαό, που (απολύτως φυσικά), ρέποντας στην άνεση και ευκολία του πορεύτηκε αναλόγως στις λεωφόρους της «ήσσονος προσπαθείας», των δανεικών και του πασαρίσματος όλων των χειρονακτικών και δύσκολων επαγγελμάτων στους μετανάστες, με «οδικούς χάρτες» που τους χάραζαν στη "πλάκα", οι ανεύθυνοι τρυφηλοί και «μπερμπάντηδες» ταγοί του, προκειμένου να εξασφαλίζουν ησυχία και επανεκλογή!
Τα ίδια οράματα, τα ίδια σχέδια, τις ίδιες σαχλαμάρες, γαρνιρισμένες με σύγχρονη μπουρδολογία (πράσινη ανάπτυξη, open gov, ακαταλαβίστικοι και ανόητοι τίτλοι-μακρινάρια Υπουργείων, «αντιεξουσιαστής πρωθυπουργός», περίστροφα στο τραπέζι και πλήθος από άλλες παιδιάστικες κουταμάρες) αναμασά σήμερα ο γιος του!
Τώρα όμως που οι καιροί άλλαξαν και η βάρκα της χώρας «έκατσε» στα βράχια, τώρα που η πραγματικότητα προβάλλει ζοφερή, αυτές οι παπαρδέλες δεν περνούν πλέον. Ο κόσμος δεν τις χάφτει (πλην των βολεμένων «σπλάχνων»). Ο βασιλιάς αποκαλύπτεται εντελώς γυμνός και ο λαός πελαγώνει!
Δυστυχώς, από το 1981 και μετά, η χώρα βαδίζει χωρίς όραμα, χωρίς σχέδιο, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς στόχο, σε τυχαία πορεία. Όλα με το τεφτέρι στο γόνατο. Όλα στο γάμο του Καραγκιόζη. Με εμπνεύσεις, επινοήσεις, αυτοσχεδιασμούς και πειραματισμούς, όπου το μείζον της κάθε κυβέρνησης είναι η, πάση θυσία, επανεκλογή της, εκμαυλίζοντας τον λαό και της κάθε αντιπολίτευσης η, υπερακοντίζοντας σε διασπορά φρούδων ελπίδων, άνοδος στην εξουσία. (Χαλίφης στη θέση του χαλίφη!).
Με τα σχέδια, τα οράματα και τους «οδικούς χάρτες», όπως πάει το πράγμα, άντε να δούμε που θα καταλήξουμε και τι θα ορίζουμε, σε λίγο, στον τόπο μας!
Πάντως κι η Ζαν Ντ’ Αρκ που έβλεπε οράματα, είδατε που κατέληξε. Παϊδάκια στα κάρβουνα!
Οι δύο πρώτες λέξεις αποτελούσαν ανέκαθεν τον πολιορκητικό κριό που άνοιγε, εύκολα και ευχάριστα, τα μυαλά και τις ψυχές των αφελών εκείνων που πίστεψαν τον φαύλο Ανδρέα και ακολούθησαν το ψευδεπίγραφο ΠΑΣΟΚ, αγνά και άδολα. (Πλην, εννοείται, των πάσης φύσεως λαμογιών που η τσίκνα του «ψητού» της εξουσίας, τους γαργάλισε και τράβηξε υστερόβουλα, ανεξάρτητα της, μέχρι τότε, πολιτικής τους προέλευσης).
Όλοι αυτοί πίστεψαν στον πρωτομάστορα της δημαγωγίας και του λαϊκισμού και βοήθησαν, καθείς με τον τρόπο του, στην παγίωση του πασοκικού καθεστώτος. (Δημιουργώντας τα περίφημα, σπλάχνα μας!).
Η στήλη καταθέτει μαρτυρία-πληροφορία που είχε, ήδη, από την 19η Οκτωβρίου του 1981, την επομένη των, τότε, εκλογών.
Φίλος της, απολύτως αξιόπιστο πρόσωπο, του κλειστού κύκλου και, εξ απορρήτων τότε, του Ανδρέα μετέσχε στην πρώτη σύσκεψη, (τρόπος του λέγειν), στο Καστρί, τη νύχτα της μεγάλης νίκης.
Ο αρχηγός τους μάζεψε σε μια αίθουσα και τους είπε.
- Κύριοι το καράβι ξεκίνησε. Ξεχάστε τι λέγαμε κι ανασκουμπωθείτε για δουλειά. Δεν έχει τόσο σημασία ο προορισμός αλλά το ταξίδι.( Γνώστης του Καβάφη, ο μεγάλος!). Μπορεί στο δρόμο ν’ αλλάζουμε πορεία, από φουρτούνες, ανέμους, ξέρες ή υφάλους. Όμως ξεκινάμε τη πορεία μας και… βλέποντας και κάνοντας!
Αυτά είπε, πάνω κάτω, (κάποιες λέξεις μπορεί να αλλάζουν, αφού ο χρόνος σκιάζει τη μνήμη μου, το νόημα όμως όχι).
Η μετέπειτα καιροσκοπική πορεία του κόμματος και του αρχηγού του εξηγείται απόλυτα από τα λόγια εκείνα, που αποτελούν και τις μόνες υποθήκες συνέπειας αυτού του πολιτικού μορφώματος. Τα όποια σχέδια, οράματα και οι λοιπές λεκτικές «σαπουνόφουσκες» υπακούουν σ’ αυτό το γερό, σταθερό και μόνιμο υπόβαθρο: «Βλέποντας και κάνοντας»!
Στα προηγούμενα χρόνια, οι άριστοι οιωνοί, οι εύκολοι καιροί, οι ούριοι άνεμοι, η ευμενής διεθνής συγκυρία και οι πακτωλοί της τότε ΕΟΚ, επέτρεψαν στο σκάφος να πλέει σε γαλήνια νερά, χωρίς σκοπέλους και μεγάλες φουρτούνες. Και όταν τελειώνοντας το τζάμπα πιάσαμε το βερεσέ, το μεγάλο χαλί της επίπλαστης ευδαιμονίας και της κλεμμένης ευμάρειας, κάλυπτε με ευκολία κάτω του όλα τα «σκουπίδια» της δημαγωγίας, του εύκολου λαϊκισμού, του μηδενικού προβληματισμού και της πολιτικής ραστώνης που είχε αποχαυνώσει γλυκά, σαν καλοκαιρινός μεσημεριάτικος υπνάκος, όλο τον ελληνικό λαό, που (απολύτως φυσικά), ρέποντας στην άνεση και ευκολία του πορεύτηκε αναλόγως στις λεωφόρους της «ήσσονος προσπαθείας», των δανεικών και του πασαρίσματος όλων των χειρονακτικών και δύσκολων επαγγελμάτων στους μετανάστες, με «οδικούς χάρτες» που τους χάραζαν στη "πλάκα", οι ανεύθυνοι τρυφηλοί και «μπερμπάντηδες» ταγοί του, προκειμένου να εξασφαλίζουν ησυχία και επανεκλογή!
Τα ίδια οράματα, τα ίδια σχέδια, τις ίδιες σαχλαμάρες, γαρνιρισμένες με σύγχρονη μπουρδολογία (πράσινη ανάπτυξη, open gov, ακαταλαβίστικοι και ανόητοι τίτλοι-μακρινάρια Υπουργείων, «αντιεξουσιαστής πρωθυπουργός», περίστροφα στο τραπέζι και πλήθος από άλλες παιδιάστικες κουταμάρες) αναμασά σήμερα ο γιος του!
Τώρα όμως που οι καιροί άλλαξαν και η βάρκα της χώρας «έκατσε» στα βράχια, τώρα που η πραγματικότητα προβάλλει ζοφερή, αυτές οι παπαρδέλες δεν περνούν πλέον. Ο κόσμος δεν τις χάφτει (πλην των βολεμένων «σπλάχνων»). Ο βασιλιάς αποκαλύπτεται εντελώς γυμνός και ο λαός πελαγώνει!
Δυστυχώς, από το 1981 και μετά, η χώρα βαδίζει χωρίς όραμα, χωρίς σχέδιο, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς στόχο, σε τυχαία πορεία. Όλα με το τεφτέρι στο γόνατο. Όλα στο γάμο του Καραγκιόζη. Με εμπνεύσεις, επινοήσεις, αυτοσχεδιασμούς και πειραματισμούς, όπου το μείζον της κάθε κυβέρνησης είναι η, πάση θυσία, επανεκλογή της, εκμαυλίζοντας τον λαό και της κάθε αντιπολίτευσης η, υπερακοντίζοντας σε διασπορά φρούδων ελπίδων, άνοδος στην εξουσία. (Χαλίφης στη θέση του χαλίφη!).
Με τα σχέδια, τα οράματα και τους «οδικούς χάρτες», όπως πάει το πράγμα, άντε να δούμε που θα καταλήξουμε και τι θα ορίζουμε, σε λίγο, στον τόπο μας!
Πάντως κι η Ζαν Ντ’ Αρκ που έβλεπε οράματα, είδατε που κατέληξε. Παϊδάκια στα κάρβουνα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου