Θέσεις - Απόψεις
Η τραγωδία της Φουκουσίμα ανέσυρε στην επιφάνεια ένα τεράστιο θέμα της σύγχρονης ζωής. Και έδωσε την ευκαιρία στους παντογνώστες (ξερόλες) να φλυαρήσουν πάλι. Προεξάρχοντες οι ουτοπιστές πράσινοι και οι συστηματικοί αντιδραστικοί, (αρνητές των πάντων), δήθεν, προοδευτικοί!
Το βέβαιον είναι πως η πυρηνική ενέργεια αποτελεί ένα τεράστιο «μέγεθος». Και όπως όλα τα μεγάλα μεγέθη είναι μεγάλο παντού! Στην ποσότητα, την οικονομικότητα, την ωφελιμότητα, αλλά και τους κινδύνους και τις συνέπειες ενός ατυχήματος! Μεγάλα καράβια, μεγάλες φουρτούνες, μεγάλα «ρίσκα»!
Το μεγάλο πρόβλημα του Ανθρώπου δεν είναι τα πυρηνικά εργοστάσια και οι αντιδραστήρες τους. Το θεμελιώδες ανθρώπινο πρόβλημα είναι ο υπερπληθυσμός της Γης!
Η ανάγκη επιβίωσης και βελτίωσης των συνθηκών ζωής, λογικό δικαίωμα και δίκαιη απαίτηση και του τελευταίου ενοίκου της γήινης εσχατιάς, είναι αυτό που γεννά τα υβρίδια, τις μεταλλάξεις, τις Μonsado! Και η ανάγκη κίνησης της Παγκόσμιας Μηχανής απαιτεί κολοσσιαίες ποσότητες ενέργειας που δεν αρκούν γιά να την κινήσουν τα φωτοβολταϊκά, οι ήπιες μορφές και τα μυλαρόνια στις βουνοκορφές! Όλα αυτά τα ενεργειακά τερτίπια μικρή, επικουρική, συνδρομή παρέχουν στο παγκόσμιο ενεργειακό πρόβλημα. Μία μικρή "τσόντα", σε ειδικές, μάλιστα, προσφερόμενες περιπτώσεις!
Οι νουνεχείς και νηφάλιοι επικριτές της πυρηνικής ενέργειας, αντί να παραθέτουν μετρήσεις ακαταλαβίστικων στους πολλούς και βλαβερών γιά την υγεία όλων των έμβιων, μεγεθών, ας υπολογίσουν δύο μόνο χρήσιμα, κατανοητά και μετρήσιμα μεγέθη.
- Πόση είναι η παγκόσμια απαίτηση σε ενέργεια σήμερα και πόση η δυνάμενη να παραχθεί από όλα τα μέσα, πλην πυρηνικών πηγών, σε όλο τον Κόσμο!
Όταν γίνει αυτό και δουν τα αποτελέσματα, θα κατεβάσουν τους τόνους και θ’ αφήσουν τους αιθεροβάμονες ρομαντικούς, τους ανυποψίαστους νεαρούς, τους άσχετους παρασυρόμενους και τους επαγγελματίες αντικοινωνικούς αρνητές να συνεχίζουν να διαμαρτύρονται μόνοι, με την γροθιά υψωμένη! Άκριτα και αβασάνιστα!
Δυστυχώς η πυρηνική ενέργεια αποτελεί μία σημερινή αναγκαιότητα! Ένα αναγκαίο καλό και ένα αναγκαίο κακό, ταυτόχρονα! Γιά το σήμερα, γιά το αύριο, γιά όσο θα υπάρχει ο Άνθρωπος στον Πλανήτη και θα διψά γιά ενέργεια! Αυτό θα πρέπει να το πάρουμε απόφαση!
Με την επιφύλαξη της αυστηρότατης διαχείρισης από πλευράς προδιαγραφών ασφαλείας, τόσο στην παραγωγή όσο και στη χρήση, το μέγεθος, το κόστος και η ποιότητά της, την καθιστούν νομοτελειακή αναγκαιότητα! Εκτός κι αν ο Άνθρωπος θελήσει να ξαναγυρίσει στο λυχνάρι, τον αραμπά και το τσαπί! Κάτι και αφύσικο και παράλογο.
Στον τομέα της ασφάλειας, λοιπόν, πέφτει το βάρος και η μέριμνα της διαχείρησης των πυρηνικών και όχι στην κατάργησή τους, κατά το "πονάει χέρι, κόψει χέρι"!
Έστω όμως, σαν υπόθεση εργασίας, ότι το επιλέγουμε, (την κατάργηση), τότε ο ανθρώπινος υπερπληθυσμός που, ήδη, λειτουργεί ως αδηφάγο σμήνος ακρίδων είναι αδύνατον να επιβιώσει επί της Γης! Το νερό λιγοστεύει και μολύνεται, οι πρώτες ύλες εξαντλούνται, τα αποθέματα πετρελαίου αδειάζουν, τα δάση αποψιλώνονται, οι πάγοι λιώνουν, το κλίμα μεταβάλλεται! Όλα θα νεκρώσουν χωρίς ενέργεια! Κάτι όμως που γίνεται και μ' αυτήν και εξ αυτής! Ο τρόπος θανάτου αλλάζει μόνο!
Ο φαύλος (κυριολεκτικά) κύκλος της περιόδου που λέγεται «ανθρωποκεντρικός πολιτισμός», φαίνεται πως πάει να κλείσει. Όπως έκλεισε ο κύκλος της περιόδου των κατακλυσμών, των παγετώνων, των δεινοσαύρων, κ.λπ.!
Το πρόβλημα, λοιπόν, δεν είναι οι πυρηνικοί σταθμοί, το πρόβλημα βρίσκεται στον υπερπληθυσμό της Γης και τις λύσεις που απελπισμένα αναζητεί ο Άνθρωπος γιά επιβίωση, οι οποίες, τελικά, του γυρίζουν μπούμερανγκ και αντ’ αυτής, τον σπρώχνουν ταχύτερα στην εξαφάνισή του!
Αυτό είναι το μέγα πρόβλημα που καλείται να επιλύσει ο Άνθρωπος γιά να ξεφύγει από τα αδιέξοδά του. Όμως φαίνεται πως αυτό είναι άλυτο γιά τον ανθρώπινο νου και τις ανθρώπινες δυνατότητες. Οπότε η λύση θα προκύψει από τη νομοτέλεια της Σοφίας της Δημιουργίας. Και θα είναι πέραν από τις συλληπτικές ικανότητες του ανθρώπινου μυαλού!
Απλώς ο Άνθρωπος συμμετέχει στη διαδικασία, δειλός, μοιραίος και άβουλος, παίζοντας, σαν καλός ηθοποιός, τον ρόλο που του ανέθεσε η Σοφία αυτή
Η τραγωδία της Φουκουσίμα ανέσυρε στην επιφάνεια ένα τεράστιο θέμα της σύγχρονης ζωής. Και έδωσε την ευκαιρία στους παντογνώστες (ξερόλες) να φλυαρήσουν πάλι. Προεξάρχοντες οι ουτοπιστές πράσινοι και οι συστηματικοί αντιδραστικοί, (αρνητές των πάντων), δήθεν, προοδευτικοί!
Το βέβαιον είναι πως η πυρηνική ενέργεια αποτελεί ένα τεράστιο «μέγεθος». Και όπως όλα τα μεγάλα μεγέθη είναι μεγάλο παντού! Στην ποσότητα, την οικονομικότητα, την ωφελιμότητα, αλλά και τους κινδύνους και τις συνέπειες ενός ατυχήματος! Μεγάλα καράβια, μεγάλες φουρτούνες, μεγάλα «ρίσκα»!
Το μεγάλο πρόβλημα του Ανθρώπου δεν είναι τα πυρηνικά εργοστάσια και οι αντιδραστήρες τους. Το θεμελιώδες ανθρώπινο πρόβλημα είναι ο υπερπληθυσμός της Γης!
Η ανάγκη επιβίωσης και βελτίωσης των συνθηκών ζωής, λογικό δικαίωμα και δίκαιη απαίτηση και του τελευταίου ενοίκου της γήινης εσχατιάς, είναι αυτό που γεννά τα υβρίδια, τις μεταλλάξεις, τις Μonsado! Και η ανάγκη κίνησης της Παγκόσμιας Μηχανής απαιτεί κολοσσιαίες ποσότητες ενέργειας που δεν αρκούν γιά να την κινήσουν τα φωτοβολταϊκά, οι ήπιες μορφές και τα μυλαρόνια στις βουνοκορφές! Όλα αυτά τα ενεργειακά τερτίπια μικρή, επικουρική, συνδρομή παρέχουν στο παγκόσμιο ενεργειακό πρόβλημα. Μία μικρή "τσόντα", σε ειδικές, μάλιστα, προσφερόμενες περιπτώσεις!
Οι νουνεχείς και νηφάλιοι επικριτές της πυρηνικής ενέργειας, αντί να παραθέτουν μετρήσεις ακαταλαβίστικων στους πολλούς και βλαβερών γιά την υγεία όλων των έμβιων, μεγεθών, ας υπολογίσουν δύο μόνο χρήσιμα, κατανοητά και μετρήσιμα μεγέθη.
- Πόση είναι η παγκόσμια απαίτηση σε ενέργεια σήμερα και πόση η δυνάμενη να παραχθεί από όλα τα μέσα, πλην πυρηνικών πηγών, σε όλο τον Κόσμο!
Όταν γίνει αυτό και δουν τα αποτελέσματα, θα κατεβάσουν τους τόνους και θ’ αφήσουν τους αιθεροβάμονες ρομαντικούς, τους ανυποψίαστους νεαρούς, τους άσχετους παρασυρόμενους και τους επαγγελματίες αντικοινωνικούς αρνητές να συνεχίζουν να διαμαρτύρονται μόνοι, με την γροθιά υψωμένη! Άκριτα και αβασάνιστα!
Δυστυχώς η πυρηνική ενέργεια αποτελεί μία σημερινή αναγκαιότητα! Ένα αναγκαίο καλό και ένα αναγκαίο κακό, ταυτόχρονα! Γιά το σήμερα, γιά το αύριο, γιά όσο θα υπάρχει ο Άνθρωπος στον Πλανήτη και θα διψά γιά ενέργεια! Αυτό θα πρέπει να το πάρουμε απόφαση!
Με την επιφύλαξη της αυστηρότατης διαχείρισης από πλευράς προδιαγραφών ασφαλείας, τόσο στην παραγωγή όσο και στη χρήση, το μέγεθος, το κόστος και η ποιότητά της, την καθιστούν νομοτελειακή αναγκαιότητα! Εκτός κι αν ο Άνθρωπος θελήσει να ξαναγυρίσει στο λυχνάρι, τον αραμπά και το τσαπί! Κάτι και αφύσικο και παράλογο.
Στον τομέα της ασφάλειας, λοιπόν, πέφτει το βάρος και η μέριμνα της διαχείρησης των πυρηνικών και όχι στην κατάργησή τους, κατά το "πονάει χέρι, κόψει χέρι"!
Έστω όμως, σαν υπόθεση εργασίας, ότι το επιλέγουμε, (την κατάργηση), τότε ο ανθρώπινος υπερπληθυσμός που, ήδη, λειτουργεί ως αδηφάγο σμήνος ακρίδων είναι αδύνατον να επιβιώσει επί της Γης! Το νερό λιγοστεύει και μολύνεται, οι πρώτες ύλες εξαντλούνται, τα αποθέματα πετρελαίου αδειάζουν, τα δάση αποψιλώνονται, οι πάγοι λιώνουν, το κλίμα μεταβάλλεται! Όλα θα νεκρώσουν χωρίς ενέργεια! Κάτι όμως που γίνεται και μ' αυτήν και εξ αυτής! Ο τρόπος θανάτου αλλάζει μόνο!
Ο φαύλος (κυριολεκτικά) κύκλος της περιόδου που λέγεται «ανθρωποκεντρικός πολιτισμός», φαίνεται πως πάει να κλείσει. Όπως έκλεισε ο κύκλος της περιόδου των κατακλυσμών, των παγετώνων, των δεινοσαύρων, κ.λπ.!
Το πρόβλημα, λοιπόν, δεν είναι οι πυρηνικοί σταθμοί, το πρόβλημα βρίσκεται στον υπερπληθυσμό της Γης και τις λύσεις που απελπισμένα αναζητεί ο Άνθρωπος γιά επιβίωση, οι οποίες, τελικά, του γυρίζουν μπούμερανγκ και αντ’ αυτής, τον σπρώχνουν ταχύτερα στην εξαφάνισή του!
Αυτό είναι το μέγα πρόβλημα που καλείται να επιλύσει ο Άνθρωπος γιά να ξεφύγει από τα αδιέξοδά του. Όμως φαίνεται πως αυτό είναι άλυτο γιά τον ανθρώπινο νου και τις ανθρώπινες δυνατότητες. Οπότε η λύση θα προκύψει από τη νομοτέλεια της Σοφίας της Δημιουργίας. Και θα είναι πέραν από τις συλληπτικές ικανότητες του ανθρώπινου μυαλού!
Απλώς ο Άνθρωπος συμμετέχει στη διαδικασία, δειλός, μοιραίος και άβουλος, παίζοντας, σαν καλός ηθοποιός, τον ρόλο που του ανέθεσε η Σοφία αυτή
- Πόση είναι η παγκόσμια απαίτηση σε ενέργεια σήμερα και πόση η δυνάμενη να παραχθεί από όλα τα μέσα, πλην πυρηνικών πηγών, σε όλο τον Κόσμο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΡε Ορφέα, βάζεις και θαυμαστικό. Εσύ έχεις απάντηση σ αυτην την ερώτηση;;;
Εχεις δηλαδή ιδέα πόσο % είναι η κάλυψη με τα πυρηνικά;;;;;
Προφανώς, ως μη ειδικός και ξερόλας,δεν γνωρίζω επακριβώς νούμερα και ποσοστά. Μήπως αυτό αλλάζει την ουσία; Σαφώς και όχι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌποιος, όμως, θέλει ακρίβειες και λεπτομέρειες μπορεί να τις βρει. Όλες οι χώρες διαθέτουν, ανοιχτά, στατιστικά στοιχεία. Τα μαζεύει, τα αθροίζει και βγάζει συμπέρασμα!
Χρειάζεται πολύ φιλοσοφία για να γίνει αντιληπτό ότι οι ήπιες, ανανεώσιμες και ακίνδυνες πηγές ενέργειας εκφράζουν, σαν ποσότητα, σταγόνα στον ωκεανό, είναι οικονομικά ασύμφορες και παρουσιάζουν πλείστες δυσκολίες εφαρμογής; Αλλοιώς θα είχαμε γεμίσει αγρούς με ηλιοσυλλέκτες και βουνά με μυλαράκια!
Όσο γιά την ταμπακέρα,δηλαδή την συμβολή των πυρηνικών στην παροχή ηλεκτρικής ενέργειας αρκεί να αναφερθεί ότι η Βουλγαρία διαθέτει 2 πυρηνικούς σταθμούς και κατασκευάζει άλλους 2, η Ουγγαρία έχει 4, η Αργεντινή 4 και η βιομηχανική Ιαπωνία 155!
Όποιος δει τον παγκόσμιο χάρτη με τα εγκατεστημένα εργοστάσια, αφού ξεπεράσει το πρώτο σοκ, θα καταλάβειτη σημασία τους! Υπό την προϋπόθεση, βέβαια, ότι θέλει και μπορεί.
Μακάρι να γινόταν να μπορούσαμε να πάρουμε "ψαχνό" (ενέργεια) χωρίς "κόκαλο" (ρίσκο ατυχήματος), όμως αυτό δεν γίνεται.
Τα ακριβή ποσοστά, πέντε πάνω, πέντε κάτω, εμένα τουλάχιστον, δεν με μάραναν! Καταλαβαίνω όμως πολύ καλά την τεράστια αξία των πυρηνικών στη σύγχρονη εποχή. Τις ακριβείς μετρήσεις και τις αντιρρήσεις τις αφήνω στους μεμψίμοιρους. Σ' αυτούς πέφτει το βάρος της, περί του αντιθέτου, αποδείξεως και, κυρίως, η πρόταση εναλλακτικής λύσεως.
Δεν ξέρεις, αλλά έχεις ήδη αποφασίσει ότι χωρίς πυρηνική ενέργεια δεν έχει μέλλον η ανθρωπότητα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό και αν λεγεται προκατάληψη.
(ενώ θα πρεπε να πεις: Με πυρηνική ενέργεια δεν έχει μέλλον η ανθρωπότητα).
Μάλιστα λες, με απόλυτη σιγουρια ότι οι ΑΠΕ είναι σταγόνα στον Ωκεανό!!
Ασε, βέβαια αυτα τα λογιστικά, περί ακριβού και φτηνού! Αλλου είδους πίστη στην προπαγάνδα του πυρηνικού λόμπι.
Οχι! Δεν θα σου μιλήσω για τους αριθμούς, γιατι ότι και να σου πω, εσυ έχεις βγάλει τα συμπεράσματά του.
Ωστόσο θα σου πω, ότι οι αριθμοί που αναφέρεις είναι λάθος!!
Η Ιαπωνία ΔΕΝ έχει 155 πυρηνικά. Δηλαδή σκέψου και να είχε! Θα είχε καταστραφεί όχι μια φορά αλλά 100 φορές.
Όπως ανέφερα από την αρχή, στα περί πυρηνικών και γενικά τα ενεργειακά δεν διαθέτω εξειδικευμένες, και σε βάθος λεπτομέρειας, γνώσεις. Ίσως κάτι λίγα παραπάνω από τον απλό, μέσο, πολίτη, λόγω πανεπιστημιακών μαθημάτων Φυσικής. Και αυτό πλάγια, εκτός κύριας ειδικότητος. Σκαμπάζω όμως από σχετικές έννοιες, αριθμούς, μεγέθη και ποσοστά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤους αριθμούς των πυρηνικών σταθμών και των αντιδραστήρων (άλλο το ένα, άλλο το άλλο) τους διάβασα από κάποιους "ξερόλες" και πιθανώς, κάπου, να περιέχουν και κανένα λάθος, το οποίο αναμετέδωσα καλόπιστα.
Επ’ ευκαιρία, ασχολήθηκα σε λίγο μεγαλύτερο βάθος με το θέμα και από εγκυρότερες πηγές.
Όντως τα στοιχεία, γιά την Ιαπωνία λένε 55 και όχι 155 πυρηνικούς αντιδραστήρες! Ίσως ο πληροφοριοδότης μου να πρόσθεσε μπροστά το 1, ίσως μπερδεύτηκε, ίσως λάθεψε, ίσως… Όμως σιγά το πράγμα!
Η ουσία είτε με 55, είτε με 155, είτε με 255, δεν αλλάζει!
Η Ιαπωνία είναι χώρα απόλυτα εξαρτημένη από την πυρηνική ενέργεια.
Η έρευνά μου έβγαλε ακόμη, ότι 17, τουλάχιστον, ευρωπαϊκές χώρες (Γαλλία, Βρετανία, Γερμανία, Σουηδία, Ισπανία, Βέλγιο, Ολλανδία, Φινλανδία, Ουγγαρία, Βουλγαρία, Λιθουανία, Ουκρανία, Ρωσία, Ρουμανία, Σλοβακία, Τσεχία, Σλοβενία) παράγουν ρεύμα από πυρηνικούς σταθμούς. Εκτιμάται, κατά μέσον όρο, ότι με αυτό τον τρόπο καλύπτουν περίπου 25-30% των ενεργειακών αναγκών τους. Και η προοπτική είναι περαιτέρω αυξητική.
Ένας παγκόσμιος χάρτης που είδα είναι κατάστικτος από κόκκινες κουκίδες, που εκάστη υποδηλώνει πυρηνική μονάδα. (κάθε κουκίδα και σταθμός - «κάθε λιμάνι και καημός» - κάθε χώρα και σωσμός - κάθε ατύχημα και χαμός!).
Η καταστροφή της Φουκουσίμα, οπωσδήποτε, συγκλονίζει,φρενάρει και δημιουργεί σκεπτικισμό και διάθεση αναθεώρησης των πυρηνικών προγραμματισμών.
Όμως, (εδώ διατυπώνεται προσωπική άποψη), η παγκόσμια ενεργειακή δίψα, αργά ή γρήγορα, θα φέρει λήθη του γεγονότος, (όπως έγινε και με το Τσερνομπίλ), και οι διψασμένες χώρες, (δηλ. όλες), θα ξεπεράσουν δισταγμούς και αναστολές και θα υποκύψουν στην αδήριτη ενεργειακή ανάγκη. Οπότε, αυστηροποιώντας προϋποθέσεις και κανόνες ασφαλείας, θα ξαναπέσουν, μοιραία, στη «θερμή» αγκαλιά των θερμοπυρηνικών, παρά τις όποιες αντιρρήσεις των πράσινων κινημάτων! Ο δρόμος, αλίμονο, είναι μονόδρομος.
Δυστυχώς δεν γίνεται αλλιώς. Έτσι οι ρομαντικοί θα μείνουν να οραματίζονται μυλαράκια στα βουνά και οι αγρότες να φυτεύουν… φωτοβολταϊκά στα χωράφια τους!