Πέμπτη 17 Μαρτίου 2011

Η ελληνική παραφιλολογία ενός πυρηνικού δράματος.

Γιά γέλια και γιά κλάματα

   Παρακολουθώ με μεγάλη προσήλωση τις συζητήσεις σε διάφορα blogs, αναφορικά με τη βιβλική καταστροφή που χτύπησε κατακούτελα την άτυχη Ιαπωνία και απειλεί, εν συνεχεία, ολόκληρη την ανθρωπότητα. Έτσι με μεγάλη μου έκπληξη διαπιστώνω πόσο πολλούς και σπουδαίους πυρηνικούς επιστήμονες διαθέτει η χώρα!
   Αλήθεια πού ήσαν χωμένοι τόσο καιρό; Ποιος και πού μας τους έκρυβε και μας στερούσε, ο άθλιος, τα επιστημονικά τους φώτα;
   Η χαρακτηριστική και απόλυτη αυθεντία των περινούστατων ειδικών (και) της πυρηνικής τεχνολογίας (αφού συνήθως, ένεκα επιφοίτησης, διαθέτουν πάντοτε την εγκυρότερη άποψη, επί παντός επιστητού), με ανακουφίζει πλήρως. Ξέρω, πλέον, ότι η επίλυση και αυτού του παγκόσμιου προβλήματος βρίσκεται σε καλά και έγκυρα χέρια, οπότε αισθάνομαι απελευθερωμένος από το άγχος και αποδεσμεύομαι ούτως ώστε ν’ ασχοληθώ με σοβαρότερα θέματα.
   Έτσι προπονούμαι εντατικά και συστηματικά, αφιερώνοντας όλο τον διαθέσιμο χρόνο μου σε εξαντλητικές πρόβες, προκειμένου να συμμετάσχω, με αξιώσεις, στο προσεχές «Dancing with the stars» και, εν συνεχεία, να προετοιμάσω μια νέα εκπομπή στην TV, πρωτότυπη, επίκαιρη και με εξασφαλισμένη μεγάλη θεαματικότητα.
   Το «Νοικοκυρέοι σε απόγνωση», (οικονομική, εννοείται!)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου