QUAND MEME !

Παλιές μνήμες

   Κοντά δυό χρόνια πριν, ένας φίλος μου εστειλε κάτι πού είχε γράψει αρκετά χρόνια πριν γιά την κόρη του, σε μιά δύσκολη στιγμή της. Και τότε το ανήρτησα.

   Σκαλίζοντας ξανά, όπως κάνω συχνά, παλιές σημειώσεις κι αναρτήσεις το είδα, το ανέσυρα και το αναρτώ πάλι, θεωρώντας πως σήμερα το μήνυμα που κουβαλά είναι άκρως επίκαιρο και έχει πλατύτερο πεδίο εφαρμογής. Ίσως και χρησιμότητα, ως παρότρυνση.

   Μακάρι να βοηθήσει. Τότε, πάντως, δούλεψε!

                            QUAND MEME

    - Μη φοβηθείς τις σκοτεινιές, που άγρια σε τυλίγουν
   όταν τα φύλλα της καρδιάς μ’ απόγνωση θρηνούν,
   σαν της ψυχής τα στεγανά μ’ απελπισιά γεμίζουν
   και τρόμο, που σαν άμπωτη τα σωθικά ρουφούν.

    - Μέσα στη παραζάλη σου μη σκύβεις το κεφάλι,
   τα δόντια σφίξε δυνατά, με καθαρό μυαλό.
   Θ’ ανθίσουν πάλι τα κλαδιά, άνοιξη θα ’ρθει πάλι,
   να ξέρεις δε νικήθηκε, ποτέ του, το καλό.

    - Με χέρι αντρίκιο, δυνατό, άδραξε τη λεπίδα,
   κάρφωσε τα σκοτάδια σου που έρχονται, καθώς
   γιά διαμαντένιο σου σπαθί, η θεϊκή ελπίδα.
   Κι από τα βάθη της πληγής θα ξεπηδήσει φως!