Λανς Άρμστρονγκ. Μία πτώση με πάταγο!

Θέσεις - Απόψεις

«Sic transit gloria mundi»

   Στις στενόχωρες μέρες που ζούμε, το γέλιο ως αναζήτηση είναι προτιμότερο από το δάκρυ και η κωμωδία από το δράμα. Φυσικό κι επόμενο. Έτσι στο ενδιαφέρον του κοινού κυριάρχησε η μπουφονική φαρσοκωμωδία της ψηφοφορίας στη Βουλή, έστω και απόντος του αείμνηστου Μπένυ Χιλ, τον οποίον αντικαθιστά επάξια ο ημέτερος ... Μπένυ, (ο δικός μας θεωρείται από πολλούς ισάξιος, αν όχι καλύτερος στην κωμωδία, του πρώτου), αφήνοντας πίσω, στα αζήτητα του δρόμου και με κλαταρισμένα τα λάστιχα, τον διάσημο ποδηλάτη Λανς Άρμστρονγκ.

Η ομολογία χρήσεως απαγορευμένων ουσιών, από τηλεοράσεως και στη δημοφιλέστερη εκπομπή των ΗΠΑ, του μεγαλύτερου θρύλου της ποδηλασίας όλων των εποχών, αν δεν ήταν ήδη γνωστή κι αναμενόμενη, θα έκανε τον ίδιο πάταγο με την πτώση των δίδυμων πύργων της Νέας Υόρκης.

Με μονολεκτικές παραδοχές στις φαρμακερές ερωτήσεις της Όπρα, αυτοαποκαθηλώθηκε και αυτοξεφτιλίστικε δημόσια. Τουλάχιστον αυτός είχε το ύστατο θάρρος και τα αποθέματα λεβεντιάς να το κάνει. Κάτι που πολλοί άλλοι μεγαλόσχημοι, πολιτικοί κυρίως, δεν διαθέτουν ούτε καν σε ίχνη.

   Ο άνθρωπος που είχε τη δύναμη να νικήσει τον καρκίνο και δεν άντεξε στον πειρασμό της χρήσης παράνομων ουσιών προκειμένου να νικήσει ανέντιμα τους αντιπάλους του, βρήκε κάτι υπόλοιπα εντιμότητος γιά να αντιμετωπίσει, μετά το εύκολο «Ωσαννά» και το επώδυνο «Σταύρωσον αυτόν». Και αυτή η τελευταία πράξη του δράματος του εξασφαλίζει όλα όσα ελαφρυντικά μπορεί να κερδίσει μιά γενναία ανάληψη ευθύνης και μιά ειλικρινής μεταμέλεια.

  

   (Σημ. Ο Λανς είχε καρκίνο στους όρχεις. Πιθανώς αυτοί δεν άντεξαν το βαρύ φορτίο που τους επέβαλε με την εγγραφή εκεί ολόκληρης της περί ντόπας νομοθεσίας, των κανόνων του «ευ αγωνίζεσθαι», του σεβασμού των αντιπάλων, του αυτοσεβασμού και της προσωπικής αξιοπρέπειας. Τι να σου κάνουν κι αυτοί, δυό μικρά, κακόμοιρα, μπαλάκια πώς να σηκώσουν τέτοια υπερφόρτωση!)

   Δυστυχώς,  με πολλή θλίψη και περίσκεψη παρακολουθούμε τελευταία πως τέτοια, έστω την υστάτη, υποψία παλικαριάς δεν βλάστησε ποτέ στην συνείδηση όλων αυτών των «μορμολυκείων» που έπαιξαν, ως ηγέτες, στα ζάρια των πολιτικών τους παιχνιδιών τις τύχες γενεών και γενεών Ελλήνων, αφού το μόνο που γνωρίζουν να κάνουν είναι την «αυθεντία», όταν είναι μέσα στο «παιχνίδι», και τον κήνσορα-αμφισβητία, όταν βρεθούν εκτός. Εκ των υστέρων, όμως, και εκ του ασφαλούς . Έτσι, το μόνο επιχείρημα που μπορεί πλέον να σταθεί, ως απόδειξη ικανότητός τους, είναι πως τα αντίστοιχα ….. όργανά τους είναι άτρωτα από ασθένειες, αφού σηκώνουν την εγγραφή ολόκληρου λαού και γιά τόσα χρόνια. Τουλάχιστον 30!