Τα κάλαντα των (αλλαγμένων) Φώτων.

              

ΤΑ ΚΑΛΑΝΤΑ ΤΩΝ (ΑΛΛΑΓΜΕΝΩΝ) ΦΩΤΩΝ

    -Σήμερα τα σκότη

    κι ο σκοταδισμός.

    Και λύπη μεγάλη

    κι ο πεσιμισμός.

   -Ο κοσμάκης όλος

   που παραμιλά,

   πένεται, πεινάει

   και παρακαλά.

  -Κάτω από την μπότα

  την τροϊκανή,

  πάει στην Εφορία,

  τσούζει και πονεί.

   -Όλα του τα παίρνει,

  συστηματικά,

  θέλει και δε θέλει,

  πέφτ’ ηρωικά.

  -Φόροι και χαράτσια

  κι ό,τι σχετικό,

  φέρ’ τα φουκαρά μου

  στο «αφεντικό»!

  -Άντε και να δούμε

  τούτο το βιολί,

  πού θα καταλήξει

  και τι θα γενεί.

  -Μάλλον όπως πάμε

  με τη συνταγή,

  «τρώ’ η φακή το λάδι, ή

  το λάδι τη φακή»;

  -Έτσι αντί τον Αϊ

  Γιάννη Βαπτιστή,

  θα γιορτάζουμ’ όλοι

  Γιάννη Νηστευτή.

  -Και σκελετωμένοι

  φωσφορίζοντας,

  θα’ χει φως το τούνελ

  κι ο ορίζοντας!

  -Παπακωνσταντίνου,

  κάνει το χαζό,

  και τον βλέπω μέσα

  με τον Τσοχαντζό.

  -Θα ’χουνε παρέα

  στον Κορυδαλλό,

  πρέφα, κολιτσίνα,

  κι Αραβαντινό.

  -Βίκη και Μαρίνα,

  μιά θερμή αγκαλιά

  κι απ' τα μεγαλεία,

  τώρα στα κελιά.

  -Κι ενώ λίγοι «τρώνε»

  όλων τον ιδρώ-,

  εμάς απ’ την πείνα

  βρώμισαν τα χνώ-

  -Ζούμε γιά το «δούναι»,

  μόνος ρόλος μας,

  ό,τι αρπάξει ο Taxis

  κι ό,τι ο…. «στόλος» μας!

Άντε και του χρόνου!

   Ελπίζοντας κι ευχόμενοι πως σ’ ένα χρόνο, (αν βέβαια την βγάλουμε μέχρι τότε καθαρή και καταφέρουμε να επιβιώσουμε), θα μπορέσουμε να ψάλλουμε πιό αισιόδοξα και πιό πανηγυρικά κάλαντα, αφού προς το παρόν είμαστε μόνο ένα βήμα πριν απ’ το… «σάλτο» και, γενικώς, γιά τα πανηγύρια. (Καπέλο Ναπολέοντα αναζητείται γιά… την ολοκλήρωση!)

   Και ας μην ξεχνάμε πως από τα 8848 μέτρα του Έβερεστ, τα τελευταία 48 είναι τα πιό ζόρικα και τα πιό κοπιαστικά.

   Συνέλληνες, αγάντα και «καλό κουράγιο»!