-Δεν δίνω δεκάρα για εκείνους τους άφρονες νεαρούς που τις νύχτες -«φτιαγμένοι» ποικιλοτρόπως- με κλεμένα αυτοκίνητα, ή του μπαμπά τους, στουκάρουν σε δέντρα, κολώνες, ή τοίχους και θάβονται μαζί με κομμάτια λαμαρίνες που δεν μπορούν να ξεκολλήσουν από τα κομμάτια τους. Ας πρόσεχαν.
-Δεν δίνω δεκάρα για όσους, όσες και «όσα» -ομοίου φυράματος- «παίρνουν» μαζί τους οι νεαροί οδηγοί, ή αφήνουν πίσω τους να βασανίζονται ανάπηροι εφ΄ όρου ζωής. Ας πρόσεχαν.
- Δεν δίνω δεκάρα για τους γονείς που μπουρδουκλωμένοι στα δικά τους αδιέξοδα αφήνουν τα «καμάρια» τους στη τύχη τους. Και όταν έρθει η συμφορά ολοφύρονται ψάχνοντάς για… «φταίχτες». Ας πρόσεχαν.
-Δεν δίνω δεκάρα για όσους ανώριμους νεαρούς θα σαπίσουν στις φυλακές έχοντας «σφάξει» και… «σφαχτεί» άδικα και άσκοπα. (Γονείς, παππούδες, φίλοι, εχθροί… «μπάτσοι», γνωστοί, άγνωστοι). Ας πρόσεχαν.
-Λυπάμαι, κλαίω και πενθώ για όσους άτυχους αθώους τρακάρησαν πλαγιομετωπικά, σαν πασχαλιάτικα αυγά, και τους πήραν μαζί τους, ανύποπτους κι αιφνιδιασμένους, στον τάφο ή την αναπηρία. Όσους… πρόσεχαν μεν, αλλά… ατύχησαν.
-Λυπάμαι, κλαίω και πενθώ για όσους ηρωικούς αστυνομικούς, οι οποίοι ξεκίνησαν πρωί για τη δουλειά χωρίς ν΄ αφήσουν διαθήκη και χωρίς να φαντάζονται πως το φιλί στη γυναίκα και τα παιδιά τους θα ήταν το τελευταίο.
-Σιχαίνομαι όλους εκείνους τους πολιτικούς που καθόρισαν το όριο κτήσεως διπλώματος οδηγήσεως στα 18 έτη και σιχτιρίζω εκείνους που -για καθαρά μικροπολιτικό όφελος- έφεραν το όριο ψήφου στις εκλογές στις παρυφές του… νηπιαγωγείου.
-Τελικά, οι μόνοι σώφρονες σ΄ αυτή τη χώρα είναι οι… «καζινάρχες»! Σε καζίνο μπαίνεις από 21 και πάνω.
Εν κατακλείδι, σε όποιον γνωστό και φίλο ο γιός του επιθυμεί να γίνει αστυνομικός, θα του συνιστούσα να τον στείλει… κασκαντέρ στα Στούνιο της Universal του Λος Άντζελες. Και πιο πολλά λεφτά θα βγάλει και πιο σίγουρος θα είναι για τη ζωή του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου