... χωμένη σε μικρά ασήμαντα μέρη και μικρούς, ταπεινούς ανθρώπους....
Στη σημερινή, γενική κατάντια, ήρθε ένα απρόσμενο γεγονός να μου αναπτερώσει την καταρρακωμένη πεποίθηση για την γενική κατάσταση που επικρατεί -καθ΄ άπασαν την επικράτεια- στο ηθικόν, ειδικώς, σκέλος των ανθρώπινων σχέσεων.
Πήγα, πρωί-πρωί, να «ξεγλιτσιάσω» το αυτοκίνητό μου -από μηνών υποδυόμενο το… αχούρι- σε τοπικό ερετριανό πλυντήριο. Τελειώνοντας η διαδικασία, από τέσσερα αεικίνητα νεαρά παιδιά, και αφού πλήρωσα μπήκα μέσα για να φύγω. Μετά μεγίστης εκπλήξεως βρήκα αφημένο πάνω στο σταχτοδοχείο, δίπλα στη θέση του οδηγού, ένα… ευρώ! Προφανώς από κάποια, κατά καιρούς, ψιλονομίσματα που παραπέφτουν κατά το ανοιγοκλείσιμο του πορτοφολιού, ιδίως στις πληρωμές των διοδίων.
Το ποσό είναι μικρό -ίσως και όχι- σε σχέση με το μεροκάματο των μικρών και η ασυλία εκείνου που το βρήκε ασφαλής, καθώς δεν υπήρχε περίπτωση αναζήτησής του από τον κάτοχο, δηλαδή εμένα. Οπότε η πράξη του νεαρού παίρνει τεράστιες διαστάσεις εντιμότητος και αξίζει ειδικής μνείας.
Το πλυντήριο λέγεται «Star wash», βρίσκεται στην έξοδο της πόλης προς Αμάρυνθο και ανήκει στον Λευτέρη Μπιλάλη, στον οποίον ανήκουν, επίσης, και τεράστια ποσά συγχαρητηρίων για την επιλογή, αλλά και την ηθική καθοδήγηση του προσωπικού του. Σε μένα ανήκει η υποχρέωση τονισμού του γεγονότος.
Ολόψυχο μπράβο, σε όλους τους!, σε όλους τους!
μπράβο, σε όλους τους!
, σε όλους τους!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου