Χθες βράδυ είδα ένα πολύ ωραίο -και βαθειά συναισθηματικό- φιλμ. Τίτλος του, «Μιά καλή χρονιά» και κεντρικό σημείο του έργου η συναισθηματική συμπεριφορά δύο ανθρώπων που συναντήθηκαν τυχαία και κάτω από κακές αρχικές συνθήκες αντιπάθειας.
Κουβαλώντας μπόλικες δεκαετίες στο… κουρμπέτι, η σχετική πείρα με «ψύλλιαζε» σχετικά με την εξέλιξη, μέχρι που η όμορφη πρωταγωνίστρια -Μάριον Κοτιγιάρ- μου την ανέτρεψε, λέγοντας μιά μεγάλη αλήθεια και προβληματίζοντας με. Βέβαια στο φιλμ, η γοητεία αυτής και ο, κατά βάθος, συναισθηματισμός του επιφανειακά ψυχρού πραγματιστή πρωταγωνιστή -Ράσελ Κρόου- άλλαξαν τα δεδομένα, δημιουργώντας συγκινητική εξαίρεση στον κανόνα, όπου το συναίσθημα, κατ΄ εξαίρεσιν, νίκησε τα, κατά συρμό, συμβαίνοντα. Δυστυχώς όμως, η συσσωρευμένη πείρα -συλλεγμένη τήδε, κακείσε- άλλα μηνά, κόντρα στην πολύ ιδανική και συγκινητική κατάληξη του φιλμ. (Με άγνωστο το απώτατο φινάλε του).
Και τώρα στο έργο. Δύο νέοι, όμορφοι και έξυπνοι άνθρωποι, γοητευμένοι ο ένας από τον άλλο, στην πρώτη τους συνάντηση «ξαπλώνουν» μαζί κάτω από μιά δυνατή, αιφνίδια και αμοιβαία έλξη. Το επόμενο πρωί η κοπέλα, απρόσμενα ρεαλίστρια, φεύγει αφήνοντας τον άνδρα να εννοήσει πως του δόθηκε, ακριβώς επειδή δεν υπήρχε περίπτωση συνέχειας του δεσμού, και -άρα- της μη φθοράς του από τη ρουτίνα της καθημερινότητος.
Δηλαδή, μιά γοητευτική… «ξεπέτα» που το άρωμά της δεν θα… «εξατμιστεί» ποτέ, λόγω μη επαναλήψεώς της! Βέβαια, στο έργο το πράγμα καταλήγει αλλού, κινηματογραφική αδεία. Όμως πόσοι εξ ημών δεν έχουμε ζήσει την φυλλορροή του ονείρου και το «ξέπλυμά» του στη ρουτίνα της ζωής, με τους εγωισμούς, τον κορεσμό, τον παραλογισμό, την κόπωση να χτυπούν το «ξυπνητήρι» της απογοήτευσης, ενώ εμείς να επιμένουμε να το κρατάμε ζωντανό. Και πόσοι -στερνή μου γνώση- δεν θα προτιμούσαμε, τελικά, να σηκωθούμε από ένα ωραίο τραπέζι με την αίσθηση πως θα θέλαμε μιά μπουκιά ακόμη, παρά το ότι φάγαμε μία περισσότερο!
Άρα, μήπως το όνειρο στην κατάψυξη είναι προτιμότερο από ένα… «γράψε λάθος και πάμε… παρακάτω»; Τί, άραγε, πονά περισσότερο;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου