Πλήρως εξουθενωμένος από την ζοφερή πραγματικότητα με τα τρελά της και τα παράλογα που συμβαίνουν, και απογοητευμένος από προσωπικές βιωματικές καταστάσεις, έρχεται η σημερινή δίκη της πολύπαθης Ιωάννας -τραγική ομοιότης- να με φέρει στα όρια της τρέλας και της απόγνωσης.
Συνηθίζω, σε τέτοιες περιπτώσεις, να «βουτώ» στα βαθειά νερά του διαδικτύου ψάχνοντας την εκτόνωση και την αλλαγή «ατζέντας».
Η ισπανόφωνη επίκληση της Θείας επέμβασης κίνησε το ενδιαφέρον μου. Έτσι, πληροφορήθηκα το μαρτύριο κάποιου Μεξικανού, ο οποίος μετά 36 χρόνια γάμου με μία γλυκειά, όμορφη, ευαίσθητη, τρυφερή, πρόσχαρη, χαρισματική και έξυπνη κοπέλα, την βλέπει να μεταμορφώνεται σε ένα εγωπαθές, παρορμητικό, αντιδραστικό, εριστικό, αλαζονικό, αντιφατικό, και τελείως αδρανοποιημένο πλάσμα. Εμμονική, παράλογη, κυκλοθυμική. Χωρίς ενδιαφέροντα, χωρίς αντίληψη παρομοιώσεων, μεταφορών, σχημάτων λόγου, αγενής, απότομη και με πλήρη απώλεια αίσθησης χιούμορ. Η ευτυχία του χάνεται και ο γάμος του οδεύει προς διάλυση. Ώσπου, αγωνιώντας και ψάχνοντας την αιτία του κακού και του παραλόγου, ανακάλυψε πως η αγαπημένη του γυναίκα έπασχε από το ανίατο σύνδρομο Aspenger! Και τότε, ως μόνη καταφυγή, σήκωσε τα μάτια στον ουρανό και έκανε την επίκληση του τίτλου: «Poderoso Senor, ayuda»!
Ενστικτωδώς -και υποψιασμένος- καταδύθηκα στα άδυτα του διαδικτύου, έψαξα, βρήκα, διάβασα και… πάγωσα! Και ως Έλληνας, ανέβλεψα στον Ουρανό και -δακρυσμένος- παρεκάλεσα: «Παντοδύναμε Κύριε… βοήθα μας».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου