Η μαύρη τρύπα της Αριστεράς

"Σας πήραμε, σας πήραμε, φλουρί κωνσταντινάτο..."

 

Πολύς θόρυβος γιά το φιάσκο με τον Αποστολάκη, («Στερνή μου γνώση να σ΄ είχα πρώτα»), και προχωρώ τη σκέψη μου ένα βήμα εμπρός, αφήνοντας τα κουτσομπολίστικα στις -ένθεν, κακείθεν- «Αικατερίνες». Βασικός μου φόβος οι επόμενες εκλογές, όποτε γίνουν αυτές.

Ως γνωστόν, οι κουτοπόνηροι συριζαρέοι, όταν ήσαν στην εξουσία, γνωρίζοντας τί τους περίμενε στην επόμενη κάλπη, είχαν φροντίσει να «χαλάσουν» το παιχνίδι -στη γνωστή σαμψωνική λογική του… «ας πάει και το παλιάμπελο»- αδιαφορώντας για… μικρολεπτομέρειες όπως… η χώρα, ο λαός, η κυβερνησιμότητα, η οικονομία και τέτοια. Υπεράνω όλων το κόμμα, η εξουσία και η γλύκα της! «Η επόμενη φορά θα είναι αλλοιώς», ξεκαθάρισε απειλητικά ο ντόπιος… Ταλιμπάν, ο οποίος -μπορεί τα όσα μύρια- αλλά ουδεμία «μωρή παρθένος» θα δικαιούται, μετά, να τον κατηγορήσει πως δεν ήξερε γιά την… « μπούργκα» που θα της φορέσει, αν ο μη γένοιτο πραγματοποιηθεί η απειλή του και «φτου κακά» και… σκατά στο κάθε στόμα που μελετά τέτοιο ενδεχόμενο!

Άλλη μία ξεκάθαρη συριζαρέικη τοποθέτηση, που ανοήτως δεν παραδειγματίζει τους αφελείς, είναι τα… «ή εμείς, ή αυτοί» και «ή τους τελειώνουμε, ή μας τελειώνουν»! Απλές, σαφείς και ξεκάθαρες τοποθετήσεις που τοποθετούν -το ίδιο απλά, σαφώς και ξεκάθαρα- τις διαχωριστικές -κατακόκκινες - γραμμές, που τόσο πολύ οι αφελείς επιφανείς, της απ΄ εδώ πλευράς, επιμένουν να μην βλέπουν και συνειδητοποιούν, ανοήτως. Και ονειρεύονται… «συναινέσεις», κοινές γραμμές, συμπορεύσεις, ισότιμες συνεργασίες, συγκυβερνήσεις, εθνικό συμφέρον και κουροφέξαλα. Μπας και κατηγορηθούν ως… διχαστικοί! Όνειρα που προκύπτουν… ονειρώξεις!

Η πραγματικότητα είναι μία. Διαφανής, ξεκάθαρη και αποδεδειγμένη. Η όποια συνεργασία με τον Σύριζα γίνεται μόνο στη λογική της απορρόφησης -κάτι σαν τις «μαύρες τρύπες» του Διαστήματος. Σε ρουφούν, σε απαλλοτριώνουν, σε χωνεύουν, σε αφομοιώνουν! Γι΄αυτό και ό,τι «ξέμπαρκο» και εξουσιολάγνο ψώνιο είχε ξεμείνει ως ρετάλι στα αζήτητα της πολιτικής αγοράς -κάτι Ραγκούσηδες, κάτι σαν την κουκλάρα την Ξυνοτάδε, τον φανφαρόνο πανελίστα του -αλήθεια πού χάθηκε και δαύτος- Τριανταφυλλόπουλου, τους τουρκόγλυφτες Καμμένους, Παπακώστεες και τον απίθανο εκείνο αρχηγό κόμματος -ξεχνώ το όνομά του- που είχε έναν μόνο οπαδό, τον ίδιο, το ρούφηξε η «μαύρη τρύπα» και το μόνο που αναμένεται, ως κατάληξη, είναι να το αφοδεύσει στις επόμενες εκλογές.

Αναμφισβήτητα, η επιλογή υπουργοποίησης Αποστολάκη υπήρξε ασύγγνωστη γκάφα γιά έναν συνετό πολιτικό, όπως αποδεδειγμένα προέκυψε ο Μητσοτάκης, στη βάση του σοφού… «αρχή άνδρα δείκνυσι». Θα έπρεπε να γνωρίζει κάτι το τόσο απλό. Οιαδήποτε συνεργασία με συριζαρέους αριστερούς δεν μπορεί να γίνει. Η μπαμπεσιά τους το αποκλείει κατηγορηματικά.

Ευελπιστώ να πήρε το μάθημα, να σηκώσει το γάντι του… «ή εμείς, ή αυτοί» και να φροντίσει -το ταχύτερο δυνατόν και ευθύς ως το επιτρέψει η επιδημία- να προκηρύξει εκλογές ώστε να «κάψει» την πεπονόφλουδα που λέγεται «απλή αναλογική», η οποία -αν μακροημερεύσει- θα ρίξει την χώρα στο χάος, την ακυβερνησία, τον οικονομικό μαρασμό και την εξαθλίωση. Φωτιά και νερό δεν μπορούν να συνυπάρξουν!