Να φύγουν οι ανίκανοι πάση θυσία, (με λαϊκισμό, παραπληροφόρηση και χρήση... τρόλς), γιά να έρθουν οι... ικανοί!!!
...κάτι περίπου, σαν και δαύτους!
Ο γραικυλισμός, σαν όρος είναι παλιός και ταπεινωτικός γιά την φυλή μας. Όμως –και δυστυχώς- πολλά υπαρκτά δείγματα τον δικαιολογούν πλήρως, κατά την φράση: Ένα ποντίκι τρώει το αλεύρι, όμως… «τα ποντίκια έφαγαν τ΄ αλεύρι», λέμε.
Ο πρώτος Γραικός ήταν γιός της Πανδώρας και του Δία. (Η επίκληση αυτής της πατρότητος γινόταν γιά κάθε «μπάσταρδο» της εποχής!). Στην ρωμαϊκή περίοδο, οι υποτεταγμένοι Έλληνες ονομάστηκαν στα λατινικά «Graecus», με υποτιμητική χροιά του όρου, ταυτόσημη με το δουλοπρεπής, προσκυνημένος, παρηκμασμένος. Με μιά λέξη… «ξεφτίλας»!
Από το περιφρονητικό «Graecus» προέρχονται όλα Greek, (Greece), Grec, (Grèce), κ.λπ. Σε αντίθεση με τα κρατούντα στην Ευρώπη , (και μη καταπολεμηθέντα, ως οφείλαμε), μόνες χώρες που αποκαλούν σωστά την χώρα είναι η Νορβηγία, (Hellas) και -με μεγάλη έκπληξη- οι… Τούρκοι, (Younanistan, Υοunan), που προέρχεται από το πολύ τιμητικό Ιωνία, Ίωνες!
Με τον καιρό, και τα -δυστυχώς αρκετά- δοσμένα άθλια και εμετικά δείγματα, προέκυψεν ο όρος: «Graeculus» -στα ελληνικά «γραικύλος»- που αποτελεί ό,τι αθλιότερο σε ατομική συμπεριφορά μπορεί να υπάρξει.
Δυστυχώς, η ανάγνωση της Ιστορίας -πρόσφατη και παλιά- πολλές φορές με έκανε να ντραπώ, γιατί ενώ -όπως πιστεύω- το προγονικό κλέος δεν περιποιεί τιμήν στους επιγόνους, αν δεν το επαληθεύεις ο ίδιος, από το άγος των προγόνων σου δύσκολα απεγκλωβίζεσαι και απαλλάσσεσαι. Εντονότερη αηδία, σχετικά με τα προαναφερθέντα, ένοιωσα γιά έναν πολύ δημοφιλή ποιητή –εντελώς υπερτιμημένη αξία- όταν διάβασα ένα μακροσκελές επικήδειο εμετικό στιχούργημά του, με το οποίον «κατάγλειφε», ευθύς μετά την αναγγελία του θανάτου του, τον… Στάλιν!!
Και επειδή όσα λέγονται θα πρέπει ν΄ αποδεικνύονται, ο όρος «μηδισμός», δηλαδή αυτομόληση, προδοσία προς του Πέρσες, και τα παράγωγά του, αυτό κάνει. Και δεν είναι εφεύρημα της στήλης, αλλά αποδεικνύει την συνέχεια αντιφατικότητος της φυλής. Από τον Θεμιστοκλή -ναι, ναι τον ήρωα της Σαλαμίνας- τον Σπαρτιάτη στρατηγό Παυσανία, (που τον έχτισαν στον ναό της Αθηνάς και τον άφησαν να πεθάνει από ασιτία), μέχρι την μεταφορά όρου και συμπεριφοράς στους σύγχρονους χρόνους, (διαγραφή από το ΚΚΕ του ηγέτη του. Του σταλινικού «σφουγκοκωλάριου» Ζαχαριάδη, που το εξώθησαν σε ατιμωτική αυτοκτονία).
Αλλά τί τα θέλετε, λαός που εκτέλεσε έναν Σωκράτη, καταδίκασε σε θάνατο έναν Μιλτιάδη κι έναν Φειδία, (οι οποίοι «πρόλαβαν» και πέθαναν στην φυλακή, πριν εκτελεστούν), και δίκασε έναν Περικλή, περιμένετε να φεισθεί ενός… Μητσοτάκη;
Ελληνική νομοτέλεια ο φθόνος των ανικάνων κατά των ικανών, των ανάξιων κατά των αξίων, θρασύτατα επιτιθεμένων κατά της αριστείας και της επιτυχημένης καριέρας. αλλά ταυτόχρονα και η εμμονική και λυσσαλέα επιθυμία κατάληψης και διαρκούς νομής της εξουσίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου