Τραμπ(ουκ)ισμοί και Τσιπρισμοί. (Σε "Δόγμα Καρανίκα")
Κάπου στα Κάτω Πετράλωνα υπάρχει η οδός Αγαθοδαίμονος, κάθετος στην
οδό Πειραιώς. Την θυμόμουν από κάποια οικοδομή που είχα εκεί παλιά. Τότε ο
εντυπωσιασμός από την φαινομενική αντίφαση που έκρυβε το όνομα, μου πέρασε
γρήγορα, καλυμμένος από την επείγουσα καθημερινότητα που έτρεχε. Προ λίγων
χρόνων, η επίσκεψη Τσίπρα στην Αμερική μου ξανάφερε τον συνειρμό στο νου. Είχε
λιβανίσει, θυμάμαι, ο δικός μας μικρούλης λαϊκιστάκος τον Αμερικανό πρύτανη του
όρου, με το εξής αριστερό ευρηματικό, αλλά εμετικό, γλείψιμο:
-«Ο Πρόεδρος Τραμπ, μπορεί να φαίνεται κάποτε διαβολικός, αλλά
αυτό είναι γιά... καλό σκοπό», είχε δηλώσει στις κάμερες ο αθεόφοβος, προφανώς υπερήφανος γιά το ευφυολόγημά του!!!
Ανέτρεξα, αύθις, στις πηγές μου και διαπίστωσα πως ο Αγαθοδαίμων ήταν
θεότητα της ελληνικής μυθολογίας. Προστάτης των αγρών,
των αμπέλων αλλά και πνεύμα της γονιμότητας και ευφορίας. Φύλακας των πόλεων
και της ευδαιμονίας τους. Πολλές φορές ταυτιζόταν με τον ίδιο τον Δία και για σύμβολα του είχε τον φαλλό και τον όφι.
Κάποιες άλλες φορές απεικονιζόταν κρατώντας πότε το Κέρας της Αμάλθειας και πότε στάχυα.
Επειδή
-όσο κι αν προσπαθήσεις να κρυφτείς- στο τέλος αναδύεται πάντοτε ο πραγματικός
σου χαρακτήρας και έρχεται αναπόφευκτα στο φως, ανάγλυφη, η προσωπικότητά σου -ιδίως αν αποτελείς
δημόσιο πρόσωπο-οπότε η δράση σου φωτίζεται ολόπλευρα από τα φώτα της δημοσιότητος
με τα λόγια και τα έργα σου να "ξεψαχνίζονται", αλησμόνητα, στο διηνεκές.
Πάντως
-και νομοτελειακά- στο τέλος η γελοιοποίηση αποτελεί κοινή μοίρα όλων των
απανταχού λαϊκιστών. Είτε μικρών και ασήμαντων, είτε «μεγαλόσχημων» και τάχα
σπουδαίων. Έτσι, τώρα παρακολουθούμε την θλιβερή αποκαθήλωση και των δύο. Και
του μεγάλου Αμερικανού και του μικρού ημέτερου. Πονηρή, αλλά χαρακτηριστική και
αξιοπρόσεκτη, μιά σύμπτωση. Αμφότεροι, μετά 4/ετές μεσουράνημα, μένουν με τον "φαλλό"... στο χέρι!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου